Sara

Groeten uit Zweden: “Dit is de ideale manier van reizen voor mensen die wat gevoeliger zijn aan wat er rond hen gebeurt”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 42, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (14) en Stina (11). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Eindelijk, zuchtte ik stilletjes. In Nederland bestaat het al meer dan twintig jaar, en ook in Zweden is het volledig ingeburgerd: de stiltewagon in de trein. Nu loopt er eindelijk ook een proefproject in België, waarbij op bepaalde lijnen stiltezones in de tweede klasse worden ingevoerd.

Stiltewagon naar Stockholm

Na mijn ervaring in Zweden kan ik het iedereen aanraden, zo’n coconnetje van kalmte temidden van de drukke ochtend- of avondspits. Toen ik vorige zomer met een vriendin naar Stockholm trok, koos ik voor de trein. Vol enthousiasme vinkte ik de optie lugn aan, een aparte wagon in tweede klasse waar je in alle rust kunt reizen.

Geen luidruchtige medereizigers die telefoneren alsof ze in hun eigen living zitten – neen mevrouw, ik hoef niet te weten dat je collega zwanger is of wat je vanavond gaat eten -, geen muziek die door boxen of hoofdtelefoons brult, geen honden die janken en jammeren, … In de ideale wereld staat de trein gelijk aan kalmte, een beetje lezen of wat door het raam staren en dagdromen.

Ik wil niemand tot last zijn in de trein, maar wil zelf liever ook niet lastiggevallen worden

Ik wil niemand tot last zijn in de trein, maar wil zelf liever ook niet lastiggevallen worden. Als student had ik daar minder moeite mee. Ik genoot ten volle van het honderuit babbelen met medestudenten, die – net als ik – op zondagavond de trein naar Brussel namen, klaar voor een nieuwe week aan de universiteit.

Toen ik slechts enkele jaren nadien in het Brusselse werkte en elke dag op en af pendelde, veranderde dat gevoel helemaal. ‘s Morgens zoekend naar rust om stilletjes wakker te worden, ‘s avonds hunkerend naar stilte om de drukke dag te verwerken. Tevergeefs.

De overvolle treinen waar je halsbrekende toeren moest uithalen om een schaarse zitplek te vinden zorgden voor overprikkeling, waar ik nadien thuis de gevolgen van moest dragen. Op die momenten, in de drukke trein richting Hasselt, heb ik vaak ge(dag)droomd over stille wagons.

Dat ik niet alleen was of ben, hebben ze nu ook bij de Belgische spoorwegen begrepen.

Bijna een droom

Ik wil de Zweedse spoorwegen zeker niet ophemelen. Ze zijn verre van feilloos en krijgen van tijd tot tijd bakken terechte kritiek over zich heen, maar toen ik op dat vriendinnentripje dus voor het eerst de lugn-wagon uitprobeerde, leek ik wel – afgezien van wat vertraging onderweg – in een droom beland. En dat laatste mag je bijna letterlijk nemen.

Groeten uit Zweden, stiltewagon
Onderweg naar Stockholm in de stiltewagon © Sara Dekens

Ik plofte neer op de vooraf zorgvuldig uitgekozen plek – dicht bij de bagage en het toilet, altijd handig – en wachtte tot de trein goed vertrokken was om m’n e-reader boven te halen. De landschappen die ik van achter het raampje kon bewonderen, verlegden mijn aandacht regelmatig van mijn boek naar het raam. Geen koterijen en achtertuintjes die je op de lijn Hasselt-Brussel wel ziet, maar een en al natuur in al zijn mooie vormen.

Het monotone geluid van de trein, het zachte gewiebel en het staren naar de wisselende landschappen zorgden ervoor dat ik net niet in slaap gewiegd werd. Terwijl mijn noisecancelling hoofdtelefoon tegenwoordig mijn trouwste metgezel is en dus ook niet mocht ontbreken tijdens de trip naar Stockholm, bleef hij de volledige treinreis in mijn rugzak zitten. Was het puur geluk of voldeed de lugn-wagon helemaal aan mijn hoge verwachtingen?

Geen druk getetter, geen telefoongesprekken, geen muziek die iets te luid door de koptelefoon van de man achter je weerklinkt, maar… rust. Dat gevoel wens ik iedereen toe die graag in stilte reist. Om met een positieve noot te eindigen, wil ik niet eindelijk zeggen, maar dank je, NMBS, om ook aan de mensen te denken die wat gevoeliger zijn voor alles wat rondom hen gebeurt.

Nog meer verhalen uit Zweden:

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief (onderaan de homepage) om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."