In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.
Wie is Sara? 43, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (15) en Stina (12). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.
Het is amper een week geleden dat ik samen met de beste vriendin in Denemarken was. Onze jaarlijkse campertrip had een doel gekregen deze keer: Glyngøre, een lieflijk vissersdorpje in het noordwesten van Denemarken. Niets doet vermoeden dat er in dit dorp van amper 1400 inwoners een heuse winnaar woont…
Behalve de mooie, houten, gele fiets in het haventje en de krijttekeningen op de weg ernaartoe. ‘Welkom thuis Jonas, Trine en Frida’ staat er te lezen, en ‘bedankt’. De inwoners van Glyngøre zijn dankbaar en trots op hun Jonas Vingegaard, tweevoudig tourwinnaar die ook nu weer schitterde in de ronde van Spanje.
Jonas Vingegaard als familieman
Ik geniet van het kijken naar de koers, en ik hou van Jonas, maar misschien nog meer van de mens dan van de wielrenner. En dat heeft alles te maken met het feit dat hij -ondanks zijn status van winnaar- zichzelf blijft, een introverte familieman die een klein Deens vissersdorpje verkiest boven de glamour van plekken als Monaco.
In interviews kom je niet veel over hem te weten. Hij antwoordt kort op de verplichte vragen die hem worden gesteld en neemt liever uitgebreid de tijd om zijn vrouw en dochtertje te knuffelen na een ritoverwinning. En als hij iets zegt, spreekt de familiemens. Een overwinning opdragen aan je dochter op haar verjaardag, of eentje aan je beste vriend die eerder die dag een auto-ongeluk kreeg. Het lijkt of die gebeurtenissen hem vleugels geven.
Niets dan respect voor Jonas Vingegaard, én zijn keuze om zichzelf te blijven, ook al zou de wereld hem liever anders zien
Niets dan respect voor deze man, én zijn keuze om te blijven wie hij is. Ook al zou de wereld hem liever anders zien. Minder stil en teruggetrokken en wat meer zoals zijn grootste concurrent Tadej Pogačar, die altijd lacht, enthousiast is en steeds tijd heeft voor een babbel en een grap.
De kracht van introverten
Is het niet triest, dat we nog steeds vinden dat introverten zich beter wat extraverter zouden gedragen? Dat iemand minder waard zou zijn, gewoon omdat hij minder zegt? We zouden beter de grootsheid inzien van iemand die zijn familie op de eerste plaats zet en -op een typisch Deense manier- bescheiden blijft.
Is het niet triest, dat we nog steeds vinden dat introverten zich beter wat extraverter zouden gedragen?
Niet arrogant dus, of asociaal. Het wordt tijd dat de grote massa de kracht van introverten erkent in plaats van het extraverte nog steeds als de norm te zien. De wereld zou er in mijn ogen een beetje beter van worden.
Meer verhalen van Sara:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!