Groeten uit Zweden: “Midden in de eerste sneeuwbui moesten we nog op zoek naar geschikte winterlaarzen”

In een ander land opnieuw beginnen met je hele gezin: we dromen er misschien allemaal weleens van, maar Sara dééd het gewoon. Hier lees je haar column over het leven met kinderen zoals het is, in Zweden.

Wie is Sara? 41, getrouwd met Phil en mama van twee karaktervolle kids, Elias (13) en Stina (10). Ze ruilden hun Hasseltse stadswoning in voor het lagom leven in Småland, Zweden.

Yes, sneeuw!

Het is zover! Het deprimerende grijs heeft hier plaatsgemaakt voor een heerlijk donzig, krakend laagje wit. De eerste sneeuw is vroeg dit jaar en hij stelde niet teleur. 25 centimeter is perfect voor uitzichten die zo op de betere ansichtkaart kunnen, maar ook voor dol kinderplezier. Al bleek het voor dat laatste even spannend.

Enkele weken geleden had deze moeder het sublieme idee om de winterkledij en -schoenen in orde te brengen. Na drie jaar in Zweden weet je dat je maar beter voorbereid bent, want de koude kan je zomaar overvallen. Dat de winterjassen voor de kinderen te klein waren wist ik. De nieuwe versie hing al geruime tijd klaar, wachtend op de dag dat het koud genoeg werd voor de tieners die bij 0 graden nog steeds met blote enkels en hun tussenseizoenjas naar school trokken.

Update van de winterkledij

Diezelfde pubers rolden ook eens met hun ogen en negeerden me compleet toen ik hen vriendelijk vroeg om de winterlaarzen en skibroeken van vorige winter even te passen. Ik heb de dingen best graag in orde en kreeg het al benauwd bij de gedachte om last-minute nog zeven winkels af te moeten schuimen op zoek naar de juiste maat.

Na herhaaldelijk vriendelijk verzoeken, smeken, uitleggen waarom het nu even moest – het zou slechts 5 minuten duren – en ja, ook dreigen, was ik ten einde raad. De broeken werden vakkundig genegeerd, verplaatst of zelfs op de grond gegooid als ze in de weg lagen, maar passen, dat bleek toch echt te veel moeite.

De sneeuwstorm trotseren

Zoals verwacht, voorspelde de plaatselijke weerapp ineens een pak sneeuw. Veel te laat werd er dan toch snel-snel gepast, uiteraard te klein bevonden en een online winkelmandje gevuld wegens weinig voorraad en keuze in de plaatselijke shops. Of de post te laat was door het grote aantal Black Friday-acties of de sneeuw te vroeg kwam, laat ik in het midden. Feit was dat ik op het moment dat de eerste sneeuw met bakken uit de lucht viel en er een storm over het gebied raasde, met Stina sneeuwbotten ging kopen.

De volgende dag zou er immers 25 cm van het witte goedje liggen en de wekelijkse zwemles stond op het programma. Neen, het tripje naar het zwembad werd niet afgelast, maar in plaats van te fietsen zouden ze wandelen. Zei ik al eerder dat de Zweden nooit iets annuleren door slecht weer? Dus we gingen op zoek naar winterlaarzen.

Last-minute winterlaarzen

We graaiden snel het laatste paar veel te dure sneeuwbotten mee, want het begon steeds steviger te sneeuwen en ons huisje ligt 20 km buiten de stad. Met dichtgeknepen billen, handen stevig aan het stuur en opperste concentratie reden we huiswaarts. De wereld was letterlijk wit, waar je ook maar keek! De wind zorgde ervoor dat de sneeuw alle kanten opvloog en op de baan was niets te zien. “Ik denk dat je iets te veel naar links rijdt, mama”, probeerde Stina voorzichtig, terwijl ik net de indruk had dat ik bijna in de gracht reed.

Er was amper iemand op de baan – ah neen, de Zweden hadden hun winterlaarzen al wekenlang aan de deur klaar staan – dus ook niets om je op te concentreren. We raakten gelukkig veilig thuis, al kon ik mijn eigen angstzweet lichtjes ruiken. Ik nipte van mijn welverdiende dampende kopje koffie en zag Stina stralen, terwijl ze zachtjes haar nieuwe laarzen al wat inliep. Want morgen, dan stond er naast het tripje naar het zwembad ook vooral veel sneeuwpret op het programma!

Winterse groetjes uit Zweden,

Sara