Al gehoord van bliksemsnelle BMX’er Aiko?
Aiko Gommers mocht last minute mee met het Olympische BMX-team
De Olympische Spelen waren geweldig, alleen al omdat nu ook eens ‘stille’ toptalenten in de spotlights komen. Deze toppers knokken elke dag voor hun sport, die best wat meer aandacht verdient.
Eerste trofeeën
Aiko (20): “Toen ik in de kleuterschool uit het raam keek, zag ik een BMX-parcours liggen en dat zette me aan het dromen. Het leek me supertof om met een BMX-fiets de hellingen te nemen en de bochtjes te pakken. Ik was vijf jaar toen ik startte met de sport en mijn eerste trainingen en deelnam aan mijn eerste wedstrijdjes. Dat was altijd fun, want voor zo’n BMX-race verbleven we met de camper op de ‘BMX-camping’, waar al mijn BMX-vriendjes ook waren. Later als scholier heb ik wel moeten knokken om het te kunnen combineren met school. Maar het was het waard, want ik werd gaandeweg beter: van Vlaams-Brabants kampioen groeide ik uit tot Belgisch kampioen. Ik won ook enkele Europese titels. Het BMX’en werd een deel van me. En dan verleg je alsmaar je lat, je wilt meer en meer en je denkt vooral niet aan stoppen.
Er gebeurt wel wat in de Belgische BMX-wereld, maar onze sport komt zelden in het nieuws. Wacht maar tot ik een olympische medaille pak in 2028!
BMX in het buitenland
“Ik belandde tijdens wereldbekers op verschillende podia en dat maakte me trots, op mijn sport én op mezelf. Ik reed wedstrijden in Amerika, in Australië: mooi weer, mooie landen, mooie zeges! Ik vergeet nooit het parcours in Baku (Azerbeidzjan), ik was toen veertien en voor het eerst écht ver weg. Er gebeurt dus wel wat in de Belgische BMX-wereld, helaas komt onze sport zelden in het nieuws. Dat is echt jammer. Het is nochtans een boeiende discipline om te volgen, want het vergt veel technische en tactische behendigheid. Snel starten, openingen zien en vervolgens voorbijsteken, de bergjes op de juiste manier nemen…
Olympische deelname
Ik geniet van elke wedstrijd want telkens is het anders. Ik had deze zomer het geluk om last minute mee te kunnen met de Belgische olympische delegatie. Ik kwam als jongste aan de start, en reed mijn wedstrijd ’s avonds onder de spotlights. Ik hield stand, viel niet, maar nam geen medaille mee naar huis. Dat was misschien nog iets te vroeg in mijn carrière. Maar ik ben wel heel dankbaar voor deze kans.
Sporten na school
Tijdens de volgen-de Olympische Spelen in Los Angeles hoop ik wel te scoren en op het podium te staan. Naast Frankrijk is Amerika een van dé BMX-landen, dus in 2028 in de Verenigde Staten íets winnen, dat zou héél mooi zijn. Intussen blijf ik trainen, in de aanloop naar een wedstrijd is dat vier uur per dag, en combineer ik dat met mijn studie Communicatiemanagement. Dat betekent dat ik soms lessen moet laten vallen in functie van het BMX’en, maar mijn school komt me daarin gelukkig tegemoet. BMX is een sport waar je in België niet van kunt leven. Het is ook geen typische vrouwensport, terwijl de BMX-dames wel straf hun mannetje staan. Een olympische medaille zou daarin veel kunnen betekenen, dus alleen al om mijn sport z’n welverdiende bekendheid te geven – en natuurlijk ook voor mijn eigen prestige – zal ik daarvoor blijven trainen, vechten en nooit opgeven!”
Meer tips:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
