Hij voelt zich beter in een glitterkostuum dan in een zwembroek, maar toch stortte James Cooke zich met een big smile op zijn nieuwe uitdaging: met een zeilboot naar de andere kant van de wereld varen.

James Cooke in ’t kort

• Geboren op 25 oktober 1984
• Televisiepresentator, acteur, theaterproducent en -regisseur
• Getrouwd met Dorian

Wie vorig jaar het eerste seizoen van ‘Over de oceaan’ gevolgd heeft, weet dat het er soms heftig aan toe kan gaan wanneer zes bekende Vlamingen drie weken lang met elkaar opgescheept zitten op een kleine zeilboot in open zee.

Toch heeft James Cooke niets dan positieve herinneringen aan de avontuurlijke reis die hij maakte met tv-collega’s Ella Leyers, Annelien Coorevits, Elodie Ouédraogo, Jonas Geirnaert en Gert Verheyen. Samen zeilden ze van Gran Canaria naar de Caraïben. Die ervaring liet een intense indruk na, zo vertelt James ons, en daar willen wij natuurlijk alles over weten.

Heb je direct toegezegd toen de makers van het programma je vroegen om mee te doen aan dit avontuur?

James Cooke: “Integendeel! Ik heb eerst vriendelijk bedankt voor de eer. Ik had het vorige seizoen gezien, en heb toen heel stellig verkondigd dat ze mij nooit moesten vragen. Geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht om op die boot te kruipen. Maar de mensen van Woestijnvis zijn op mij blijven inpraten.

Uiteindelijk hebben de namen van de andere kandidaten de doorslag gegeven. Het leek mij een gezellige bende, en dat is uiteindelijk ook gebleken. Maar zelfs nadat ik had toegezegd, ben ik blijven twijfelen. Hoe dichter we bij de vertrekdatum kwamen, hoe groter mijn angsten werden.”

Waar was je zo bang voor?

“Mijn grootste angst was dat er tijdens mijn afwezigheid iets met mijn mama zou gebeuren. Mijn mama, mijn zus en ik zijn enorm close. We noemen onszelf niet voor niets ‘de drie musketiers’. Het idee dat ik er niet voor hen zou kunnen zijn als ze mij nodig hadden, was ondraaglijk.

Daarnaast was ik ook bang voor de onvoorspelbare omstandigheden op zo’n boot. Want als mens ben je niet opgewassen tegen de grilligheid en de kracht van de natuur. De natuur wint altijd. Anderzijds was ik ook wel heel nieuwsgierig naar wat het met mij zou doen om een knop om te draaien en volledig onbereikbaar te zijn voor de buitenwereld. Uiteindelijk heeft die nieuwsgierigheid het gewonnen van de angst.”

Je staat bekend als een echte family man. Hoe was het uiteindelijk om drie weken lang totaal geen contact te hebben met je mama en je man Dorian?

“Ik had veel tijd om mij op het gemis voor te bereiden, maar toch viel het mij zwaar om niet te weten hoe het met hen ging. Mama en ik bellen normaal dagelijks. Ik miste haar telefoontjes. En ook het verlangen naar Dorian groeide elke dag. Dat gemis van familie woog ook op de andere kandidaten. Jonas Geirnaert, wiens vrouw op dat moment zwanger was, had een foto van zijn zoontje opgehangen aan het plafond, zodat hij er van in zijn bed naar kon kijken. Ik vond het ontroerend om te zien hoe die avontuurlijke kant van hem plots plaatsmaakte voor een zachte, vaderlijke kant. Het was een stukje van hem dat ik nog niet kende.”

Zijn er hechte banden gesmeed tussen de deelnemers tijdens jullie reis?

“Zeker. Als je zo’n ervaring deelt, blijf je voor de rest van je leven met elkaar verbonden. Ik kende mijn medereizigers al wel een beetje als collega’s, maar echt close waren we niet. Onder de sterrenhemel in het midden van de Atlantische Oceaan kom je heel snel tot diepe gesprekken, die je anders misschien nooit met die persoon zou voeren.

Ik ben sowieso iemand die niet snel oordeelt over mensen, maar op zo’n boot is er geen ruimte om je anders voor te doen dan je bent. Alle pantsers vallen weg. Ik heb er vijf fantastische mensen leren kennen, die sinds onze reis voor altijd in mijn hart zitten.”

Kandidaten uit het vorige seizoen gaven aan dat ze het niet evident vonden om wekenlang met zoveel mensen samen te zijn in een kleine ruimte. Jij had daar geen last van?

“Ik was op voorhand wat bang voor die confrontatie, maar omdat we gezegend waren met zo’n fijne groep, kon ik volledig mezelf zijn. De eerste dagen waren nog wat onwennig, maar al snel voelde iedereen een groot vertrouwen. Ik denk dat de kracht van dit seizoen echt in de samenhorigheid zit.

Ieder van ons wilde er een mooi avontuur van maken, en dat kan alleen als je elkaar de ruimte geeft. Er stonden geen ego’s in de weg. Zelfs als de camera’s niet draaiden, was de sfeer opperbest. Daar ben ik dankbaar voor, want ik besef dat het ook anders had kunnen lopen.”

Ondanks al de twijfels die je op voorhand had, heb je toch de stap gewaagd om mee te gaan. Wat zijn jouw criteria om in een bepaald project te stappen?

“Ofwel moet het concept volledig passen bij wie ik ben, ofwel moet het een uitdaging zijn waaruit ik iets kan leren. Een programma als ‘James de musical’ valt volledig samen met mijn persoonlijkheid. Het is een veilige habitat, waarbinnen ik helemaal mijn ding kan doen.

Maar ik hou er ook van als een vraag mij uit mijn comfortzone haalt. Deelnemen aan ‘Over de oceaan’ was voor mij een vorm van zelfontplooiing, een challenge die ik onmogelijk aan mij kon laten voorbijgaan en waaruit ik veel geleerd heb.”

Had je ook moeilijke momenten op de boot?

“Het gekke was dat al de angsten die ik op voorhand had uiteindelijk wel meevielen. De eerste dag was ik onder de indruk van het constante geklots en het lawaai. Ik had ook een tijdje last van zeeziekte. En toen we in een storm terechtkwamen, besefte ik hoe kwetsbaar we zijn als mens. Maar het lukte mij telkens om een knop om te draaien en opnieuw te focussen.

Waar ik veel meer last van had, was het effect van het wegvallen van externe prikkels. Ik leid een druk leven en ben het gewend om met veel projecten tegelijk bezig te zijn. Dat al mijn werk zo abrupt wegviel, zorgde voor kortsluiting in mijn hoofd. Ik heb ADHD en ga sowieso nooit langer dan tien dagen op vakantie. Hier werd ik gedwongen om mijn job los te laten, maar ik vond het verschrikkelijk lastig om met die plotse leegte om te gaan. Ik kreeg ook rare dromen. Ik zat continu te denken aan alle plannen die nog op stapel stonden, maar ik kon niks doen. Soms voelde ik me heel alleen met mijn gedachten.”

Je gaf zelf al aan dat ‘Over de oceaan’ je uit je comfortzone gehaald heeft. Wat was het grote verschil met de vorige programma’s waar je aan meewerkte?

“Als presentator ben ik heel kritisch over mijn werk, maar hier moest ik de controle loslaten. Normaal vind ik dat het mijn taak is om mezelf tot het uiterste te pushen en me als programmamaker constant te verbeteren. Maar mijn enige taak op die boot was om mijzelf te zijn.

Ik kon mijn skills niet gebruiken en moest vertrouwen hebben in het resultaat. Ik mocht vooral niet mijn job uitvoeren, wat voor mij dus echt niet makkelijk is. Daarnaast blijft het moeilijk om naar jezelf te kijken tijdens reality-tv. Het geluid van je eigen stem, daar wen je nooit aan.” (lacht)

Ik las ook dat je tijdens de opnames onzeker was over je lichaam?

“Toen we op reis vertrokken, had ik net een nogal drukke periode achter de rug. Wanneer ik aan het werk ben, heb ik meestal geen tijd voor een gezonde levensstijl, dus laat ons zeggen dat mijn lichaam niet echt in optimale conditie was. Op voorhand zat ik daar wel mee, ja. Ik wist dat ik in mijn zwembroek gefilmd ging worden, en daar stond ik niet echt om te springen. Ik heb zelfs aan de mensen van de productie gevraagd om mij niet te veel halfnaakt in beeld te brengen.

Maar tot mijn verbazing voelde ik mij, eens ik op die boot zat, zo op mijn gemak dat ik helemaal niet meer bezig was met mijn onzekerheid. En uiteindelijk ben ik ook maar een mens, hè. Mijn lichaam is verre van perfect, maar dat hoeft ook helemaal niet.”

Wat zal je het meest bijblijven van deze unieke ervaring, denk je?

“Ik ben een man van achtendertig jaar die zichzelf ondertussen vrij goed kent, maar pas op die boot heb ik geleerd dat het heel verhelderend kan zijn om af en toe een professionele pauze in te lassen. De grote onrust die ik aanvankelijk voelde bij het uitblijven van e-mails en berichten, maakte na een paar dagen plaats voor complete verstilling, om de laatste week opnieuw met volle kracht terug te komen.

Maar het was vooral ongelooflijk fijn om bij mijn terugkomst te merken dat alles in mijn productiehuis was blijven draaien zonder mij. Dat bevestigde het grote vertrouwen dat ik heb in het gouden team waarmee ik samenwerk, en het gaf mij ook hoop voor de toekomst.”

Heeft deze avontuurlijke zeiltocht je ook iets geleerd op persoonlijk vlak?

“Ik heb nog maar eens beseft hoe dankbaar ik mag zijn voor alles wat ik heb. Ik mag mijn twee handen kussen voor mijn liefhebbende familie en de steun van mijn fantastische man. Want ook voor Dorian was mijn drie weken durende afwezigheid best wel een grote uitdaging. Hij heeft de boel thuis rechtgehouden zonder mij en nam zelfs mijn sociale media voor zijn rekening, net op het moment dat de eerste afleveringen van ‘James de musical’ werden uitgezonden. Ik ben hem zo ongelooflijk dankbaar dat hij mij dit avontuur heeft gegund.”

Wat was het eerste dat je hebt gedaan toen je terug thuiskwam?

“De intensiteit van onze reis kun je nog het best vergelijken met een scoutskamp. Je moet na afloop altijd even afkicken van de hechte groepsdynamiek. Net voor we op onze eindbestemming aankwamen, had ik heel stoer tegen mijn medepassagiers verkondigd dat ik mijn gsm nog niet direct zou bovenhalen. Maar zodra ik bereik had, kon ik me geen seconde langer inhouden om Dorian te bellen.

Toen ik thuiskwam, heb ik zowel hem als onze hond en onze kat minutenlang geknuffeld, en daarna ben ik in tranen uitgebarsten. Ik werd overvallen door een gevoel van blijdschap en opluchting. Blijdschap om de liefde die ik voelde en het avontuur dat ik had beleefd, maar ook opluchting om eindelijk veilig terug thuis te zijn. Als je drie weken geen vaste grond onder je voeten hebt gevoeld, besef je des te meer hoe fijn het is om naar een warm nest te kunnen terugkeren.”

‘Over de oceaan’ is nu te zien op Streamz en elke maandag op Play4.

Uit: Libelle 04/2023 • Interview: Ans Vroom • Foto’s: Ann De Wulf

Lees ook:

• Eenzaamheid: wat kun je doen als je je alleen voelt?
• Is lachen echt zo gezond? Dit doet het met je mentale gezondheid
• Piekeren: 4 tips om je gedachten weer helder te krijgen

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!