Karen
“Ik heb niks tegen botox en fillers, maar een gezicht met lijntjes echte wijsheid, vind ik zoveel mooier”
Hoofdredactrice Karen is 49 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.
Mooie mensen
Deze zomer is toch wel erg wisselvallig van weer. Laatst gingen we een terrasje doen ’s avonds en net toen we wilden vertrekken, viel de regen met bakken uit de lucht. Verandering van plan dus. Ik zocht dan maar een zonnige, feelgoodfilm op tv om in zomerse sferen te blijven. Mijn filmkeuze is veel voorspelbaarder dan het weer: romantische films met een happy ending.
Deze keer viel mijn oog op een nieuwe film met Nicole Kidman en Zac Efron. Nicole kennen we al van toen ze naast Tom Cruise haar eerste stappen in Hollywood zette. Later speelde ze de pannen van het dak in ‘Moulin Rouge’, ‘The Hours’ en ‘Big Little Lies’. Ik heb haar altijd al een fantastisch mooie vrouw gevonden, een betoverende combinatie van zacht en koel, slim en lief, met prachtig rood haar en een gezicht van porselein. En Zac Efron, ach, die heeft helemaal een speciaal plekje in onze herinnering, want hem hebben we wel honderd keer gezien in de tijd dat Noortje fan was van ‘High School Musical’. We kunnen nog altijd alle liedjes meezingen en onze crush op Zac is nooit echt overgegaan.
Ik wilde met mijn dochter genieten van een romantische film, met Nicole Kidman en Zac Efron. Maar vanaf de eerste scène liep het mis
De zomerfilm die we nu zouden bekijken, heette ‘A Family Affair’ en ging over een veeleisende filmster (Zac) die zijn veroveringen aan elkaar rijgt en plots verliefd wordt op de moeder (Nicole) van zijn assistente. De dochter, haar baas kennende, vindt dat uiteraard geen goed idee. Een perfecte lichte cocktail met een vleugje humor en twee sterke acteurs dus… zo léék het althans. Het liep echter al mis vanaf de eerste scène. Ik kon mijn aandacht met geen mogelijkheid bij het verhaal houden.
Verbouwde gezichten
M’n gedachten dwaalden af naar iets helemaal anders… de ‘verbouwde’ gezichten van de acteurs. Het leek wel of ze alle twee een masker hadden opgezet van zichzelf. Strakgetrokken, emotieloos, raar. Alsof ze niet meer ‘echt’ konden spelen. Ik kon niet geloven dat ze verliefd of boos of zenuwachtig waren, want ik zag geen enkele uitdrukking meer in hun gezicht, of zo overdreven dat je het niet kon geloven. Gedaan met ‘meeleven’.
Het leek wel of ze een masker hadden opgezet van zichzelf. Strakgetrokken, emotieloos, raar. Ik geloofde niets van de film
Voor alle duidelijkheid, ik heb niks tegen botox en fillers of wat het allemaal ook is. Iedereen moet vooral doen wat hij of zij mooi vindt. Wie ben ik om er iets op tegen te hebben? Maar bij deze film haakte ik af. Ook Zac leek een ander mens. Noor verdedigde hem meteen: dat kwam niet door plastische chirurgie, maar door een kaakletsel. In ieder geval gingen de radertjes in m’n hoofd de hele tijd met me aan de haal om te kijken wat ik nu allemaal anders zag aan die gezichten. Het werd net een spelletje ‘Zoek de zeven verschillen’.
De volgende dag stond ik bij de slager in Hasselt. Voor mij stond een ietwat oudere vrouw, wier gezicht de rimpels en de jaren niet meer kon wegsteken. Elke vierkante millimeter huid op haar gelaat en handen had wel een plooi. M’n hart maakte spontaan een sprongetje en ik vergat bijna wat ik allemaal moest bestellen. Al die lijnen echte wijsheid vond ik zoveel mooier dan het te strak getrokken gezicht van Nicole.