Karen
“Op zwoele zomeravonden fietsen door de stad heeft ons al veel kleine gelukjes gebracht”
Hoofdredactrice Karen is 49 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.
Bruisende bubbel
Soms komt er zo’n week voorbij waarin je overvallen wordt door kleine gelukjes, alsof de zon feller straalt en de sterren meer blinken dan anders. Een week die eruit springt als een bruisende bubbel in een glas cava, die tranen in je ogen brengt. Zo’n geluksmomenten-week komt altijd een beetje onverwacht, tussendoor, en kan met geen mogelijkheid gepland worden. Vorige week was het dus zover, al begon ze allesbehalve met veel rozengeur en maneschijn.
Onze oudste zoon, Oliver, zat diep in zijn herexamens en had wat extra aanmoediging nodig – hij was door een dikke cursus aan het worstelen, en mama was nodig als peptalk-expert. Bovendien lag mijn zus met veel pijn in het ziekenhuis na een spoedopname. Koen en ik waren bezorgd om haar. En dan was er ook nog eens die berg vuile was, een toren van kleding van scoutskampen en eerste voetbaltrainingen waar ik snel aan moest beginnen. Een week als een andere dus in een druk gezin van vijf.
Herexamens, bergen vuile was… om even te ontsnappen, besloten Koen en ik elke avond even te gaan fietsen of wandelen
Om toch even te ontsnappen aan alle spanning en dagelijkse sleur en wat frisse avondlucht op te doen na een zonnige werkdag, besloten Koen en ik iedere avond door de stad te gaan wandelen of een fietstochtje te maken. “Ik wil deze nacht in de straten verdwalen…”, weet je wel. Dat was een geweldig idee, want avond na avond zagen we de straten in onze stad mooier worden. De ene dag kwamen er vlaggen in fel fuchsia, mooi blauw en fris groen bij, de andere keer zagen we extra bloemenpracht, of hier en daar kaarsen voor de ramen en feestelijke verlichting.
Kleurrijk Hasselt
Hasselt was zich stap voor stap aan het optuigen voor de Virga Jessefeesten. Een feest dat maar een keer om de zeven jaar plaatsvindt en dan enkele weken duurt, met processies en allerlei stadsactiviteiten. Het is een traditie met katholieke oorsprong, maar die kleurrijke wimpels en zomerse optimistische versieringen lijken me voor iedereen – gelovig of niet – een plezier om te zien. Onze kleine gelukjes tijdens die avondlijke tochten stopten niet met de feestversieringen.
Elke avondlijk tochtje bleek een ontdekkingsreis op zich, met een ongepland concertje en swingende terrasjes
Enkele dagen later kwamen we allerhande optredens tegen van het festival ‘Theater op de Markt’. Acteurs en theatermakers gaven het beste van zichzelf op pleinen en in het park. Ongepland en onverwacht voor ons, want ik had op voorhand geen programma kunnen bekijken. Zo werd elke avondlijke fietstocht of wandeling wel een ontdekkingsreis op zich.
Op zondagavond kwam er nog een verrassing bovenop. Plots hoorde ik, op m’n fiets, in de verte, de diepe stem van Günther Neefs. Een stem die ik uit de duizend zou herkennen. Ook weer toevallig werden we verwend met een sfeervol concert midden in de stad. Tussen de terrasjes door stonden mensen mee te wuiven en te swingen op de tonen van ‘Ik laat me gaan’, ‘Daarom zeg ik nee’ en al die geweldige liedjes uit ‘Liefde voor Muziek’. Mijn goede voornemen voor de rest van de zomer staat dus vast: elke avond een toertje maken op zoek naar een nieuw klein gelukje. Ik ben nu al benieuwd wat ons nog te wachten staat!