“Mijn roze K3-kleedje is supporterskleding voor Karen, Kristel en Kathleen. 3 oktober wordt een dag om nooit te vergeten”

Hoofdredactrice Karen is 49 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.

Dan toch!

Noor en ik waren al weken in de ban van die ene vraag: zou de originele K3 eindelijk weer op het podium staan? We waren niet de enigen, dat bleek al snel. Collega Kristel en haar dochters waren net zo nieuwsgierig en stonden even enthousiast klaar om tickets te kopen zodra ze beschikbaar waren. Net zoals half Vlaanderen.

Het is typisch voor de mama’s van mijn generatie en hun kinderen: K3 met Karen, Kristel en Kathleen zit diep in ons hart. Het is de tijd van kleuterdochters die opkeken naar die grotere meisjes die vrolijk zongen en dansten en altijd een lach op ieders gezicht toverden. Ik moest meteen terugdenken aan die veel te vroege ochtenden, ik vaak nog half slapend op de zetel, met naast mij een driejarige Noor die klaarwakker naar Studio100 TV zat te kijken.

Lang kon ik dan niet blijven liggen. “Mama, meedoen!”, riep ze steevast, met een stem die geen tegenspraak duldde. Zonder pardon dansten we alle pasjes op alle liedjes van K3 mee. Van ‘Alle kleuren’ tot ‘Oya Lélé’, ‘Oma’s aan de top’ en ‘Hippie Shake’. Meestal nog in mijn pyjama en met slaperige ogen, maar die danspasjes werden toen in mijn geheugen gegrift.

En blijkbaar net zo in dat van Noor. Dat was afgelopen week erg duidelijk, toen ze ‘Ya Ya Yippee’ opzette, en alles vanzelf ging: onze armen zwaaiden meteen omhoog. Op ‘Bij de politie’ gaven we elkaar een denkbeeldige medaille en groetten we met onze denkbeeldige politiepet. En natuurlijk wisten we ook alles nog van ‘Alle kleuren’, ‘Heyah mama’ en ‘Tele-Romeo’.

Noors liefde voor K3 ging ook verder dan alleen het dansen. Toen ze naar de kleuterschool ging, was het duidelijk: alles moest van K3 zijn. Haar boekentas, brooddoos, drinkbus, kleren, koekjes? Allemaal K3. En het liefst in het roze. Ze bleek ook toen weer niet de enige te zijn. Zelfs ik had zo’n K3-kleedje, het hangt nog altijd in m’n kast. K3 is voor Noor altijd Karen, Kristel en Kathleen geweest. Een optreden van K3 Originals? Daar moesten we dus tickets voor te pakken krijgen.

En hoewel Noor in de les zat en ik in een vergadering, belde ze me opeens op. Fluisterend, vanop de aulabanken, maar vol adrenaline, alsof het om een optreden van Harry Styles ging. “Mama, we moeten nú tickets kopen, anders zijn we te laat!” En oya lélé, het is ons gelukt.

Die avond was dat het gesprek van de dag. Terloops vroeg ik me af of ik mijn K3-kleedje zou aandoen voor het concert. Noor keek me aan met een blik die alles zei: “Ja, mama! Dat zou geweldig zijn!” Koen, mijn man, was minder enthousiast. “Een beetje onnozel, toch?”, zei hij. Ook Anthony vond het maar niks: “Nee, mama, dat kan echt niet.”

Toen kwam Noor met een geniale opmerking: “Waarom dragen jullie dan altijd die lelijke voetbalsjaals en shirts als jullie gaan supporteren? Dat is precies hetzelfde!” BAM, daar stonden de twee heren met hun mond vol tanden. Want mijn roze K3-kleedje is gewoon supporterskleding voor Karen, Kristel en Kathleen. 3 oktober staat met stip in onze agenda. Dat wordt een dag om nooit te vergeten.

Nog meer columns lezen?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!