Karen
Over concert-fun, vroeger en nu
“De show van Taylor Swift was spectaculair. En toch kreeg ik heimwee naar De Kreuners in de parochiezaal in Lier”
Hoofdredactrice Karen is 48 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.
Concert-fun, vroeger en nu
Voor dochter Noor kan deze vakantie al niet meer stuk. Al maanden keek ze uit naar het concert van haar idool, Taylor Swift. Het had heel wat voeten in de aarde gehad om tickets te bemachtigen. Vorige zomer al hadden we ons eerst moeten registreren om kans te maken op tickets. De Amerikaanse zangeres deed de grotere Europese steden aan: Amsterdam, Parijs, Milaan, München. Noor had zich dus voor elk van die steden geregistreerd. Uiteindelijk werden we uitgeloot voor Amsterdam. Dat was een kleine opluchting, naar Amsterdam kon ik wel rijden.
Een maand later mochten we met ons digitale lotje online proberen om echte tickets te kopen. Ik zie ons nog zitten met drie computers naast elkaar, want Noor moest en zou die felbegeerde tickets in de wacht slepen. Het leek wel om toegang te gaan voor Michael Jackson, Tomorrowland of U2. Al kan ik me niet herinneren dat ik op die leeftijd zelf ooit zo in een rij heb gestaan voor concerttickets. Ik was net zo blij met een avondje Kreuners in een tent of parochiezaal in de buurt.
Onderweg kreeg ik een spoedcursus Taylor. ‘Als je dit hoort, moet je een hartje maken met je handen’, zei mijn dochter
Dan zongen we luidkeels mee van ‘Ik wil je’ en ‘Ze is jong’ en zwaaiden we met het vlammetje van een aansteker, want we hadden nog geen gsm’s. We konden dus ook geen video’s opnemen. Ja, er is veel veranderd. Die parochiezaal is de Johan Cruijff Arena geworden in Amsterdam. En in plaats van De Kreuners stond er vorige week een prachtige blonde zangeres op het podium.
Hier klappen, daar zwaaien
Op weg ernaartoe kreeg ik een crashcursus Taylor Swift, want ik was duidelijk niet helemaal ‘mee’ met de hele Taylor-saga. “Mama, als je dit hoort, moet je zo’n hartje maken met je handen” en “Op deze tekst wordt er altijd iemand ten huwelijk gevraagd tijdens het concert.” Of “Hier moet je klappen en daar zwaaien.” Ja, zo zijn er heel wat afgesproken signalen bij de ‘Swifties’, de fans van Taylor Swift. Ik zei nog “Ah, ja, een beetje zoals ‘Potverdomme!’ roepen bij ‘Ik was verliefd op Chris Lomme’ “, maar Noor hoorde me niet.
De zaal zat vol met fans, getooid in glitters en pailletten. Hier en daar spotte ik ook een paar cowboyboots
Samen met een vriendinnetje zat ze helemaal op Planeet Swiftie. Het concert was groots opgezet, tot in de details, en erg indrukwekkend. Zowel op het podium als ervoor. De hele zaal zat vol met jongeren, getooid met pailletten, in het roze en hier en daar ook cowboyboots. Iedereen had een bandje gekregen bij het binnenkomen dat licht gaf volgens de kleuren op het podium, telkens weer anders: een sterrenzee van roze, wit, oranje, groen en lichtblauw.
De fans deelden ook vriendschapsbandjes met elkaar. Noortje was fier dat ze er eentje had gekregen van een Canadese Swiftie. En echt, de muziek was super, met een stem die geen moment kraakte of er even naast zat. In sneltempo kwamen er hits voorbij die ik herkende van de radio: ‘Shake it Off’, ‘You Belong With Me’… Bij de ene song was er al een indrukwekkender spektakel dan bij de andere van dans, videobeelden en kostuums. Ongezien en superknap, spectaculair en groots. En toch… kreeg ik heimwee naar de parochiezaal en De Kreuners.