Hoofdredactrice Karen wilde dolgraag een Libelle-wijn maken. Dus trok ze naar een Zuid-Frans chateau om er van het leven – en van de wijn! – te proeven.
Victoria, kasteelvrouw par excellence
“Voici ton petit déjeuner, Karen!” Ik word gewekt door de stem van Victoria, de kasteeldame van Château Canet. Ik gooi mijn luiken open en zie Victoria beneden aan mijn gîte staan met een rieten mand vol lekkers: croissants, zelfgemaakte abrikozenconfituur en verse salami. Rond haar dollen honden Nelson en Miles.
Ik roep heel hard “Merci”, en voor ik mijn eerste heerlijke hap van de croissants neem, kijk ik even rond. Château Canet zou recht uit een boek van Santa Montefiore kunnen komen. Het beige kasteeltje met de blauwe luiken wordt omzoomd door hectaren wijngaarden, af en toe onderbroken door enkele pijnbomen en parasoldennen.
Ze zou de mama van Kate Middleton kunnen zijn, of de lookalike van Koningin Máxima
Je valt hier ’s avonds in slaap met de soundtrack van duizenden krekels en de zachte wind die geuren van tijm en lavendel vervoert. Maar het pièce de résistance is Victoria, de negenenvijftigjarige eigenares. Ze zou de moeder van Kate Middleton kunnen zijn, al wordt ze vaker vergeleken met koningin Máxima, zegt ze.
Als ik vertel dat ik minder geluk heb met de vergelijkingen, ik voel me soms eerder Angela Merkel, blijft zij haar lieve, innemende zelve. “Oooh, j’adore Merkel”. Ik kan alleen maar denken: ‘Moi, j’adore Victoria.’ ‘De Italiaanse Dochter’, ‘De Dochters van het Wijndomein’, Victoria zou elk hoofdpersonage kunnen zijn uit de romans die ik zo graag lees.
Liefde op het eerste gezicht
Zij past perfect bij het landschap hier. Ze heeft de klasse van een kasteeldame, gracieus van kop tot teen, maar een bezige bij, met de handen van een werker. Ik ben niet de enige die onder de indruk is van Victoria’s charme.
Als ik van haar man Floris een rondleiding krijg door de kelders waar onze Belle Madam-wijn binnenkort wordt gemaakt, vertelt hij: “Ik ontmoette Victoria op een barbecue in de Bourgogne. Ik deed er stage bij een wijnbedrijf, Victoria werkte voor een reisorganisatie in Beaune. Het was alsof de tijd stilstond toen ik haar zag. Twee maanden na onze eerste ontmoeting waren we verloofd.”
Als ik daarna met Victoria en de honden een wandeling door de wijngaarden maak, vertelt zij mij ongeveer hetzelfde: “Ik zag Floris en wist: dit wordt de vader van mijn kinderen.” En die hebben ze gekregen: Oliver is vijfentwintig en Charlotte tweeëntwintig. Ze wonen verspreid over Europa.
Zouden Koen en ik dit kunnen? Met 600.000 liter wijn in onze kelder…. welja waarom niet?
Floris en Victoria zijn een sterk koppel en dat moet hier ook wel. In de romantische boeken over wijndomeinen is het vaak zomer, maar de winters in Zuidwest-Frankrijk zijn guur en soms eenzaam. Bij vrienden binnenspringen, een film meepikken, dat is er allemaal niet bij. Het chateau ligt te ver weg van alles. Ik bewonder Victoria dat ze dat kan, samen met haar man een bedrijf runnen, dag en nacht.
Zou mij dat lukken met Koen? Wij zouden de taken in ieder geval ook goed verdelen. Ik zou het wijn maken (en proeven!) voor mijn rekening nemen, de mensen op het land aansturen en af en toe zelf eens in een tractor kruipen. Koen zou gasten ontvangen en de administratie doen. En onze winter zou een beetje zijn als onze coronabubbel, die vond ik vaak heel gezellig. Een mini-lockdown, maar dan met 600.000 liter wijn in je kelder…. wel ja, waarom niet?
Nog meer lezen?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!