“December is een maand vol magie, omdat er een stille afspraak bestaat dat we het voor elkaar wat gezelliger maken”

Knusheid tot de tiende macht

Het is weer zover: Sinterklaas is in aantocht, en ik voel meteen de kinderlijke verwachting weer in me opborrelen. Toen Kwinten nog klein was, was 6 december een van de hoogtepunten van het jaar. Ilse en ik slopen ’s avonds laat naar beneden om de cadeautjes op de eettafel te etaleren, de wortel voor het paard weg te halen en de pintjes voor Piet en Sint leeg te drinken. Als Kwinten dan ’s ochtends trillend van opwinding in zijn onesie-pyjama de deur van de woonkamer opende, stond ik in een hoekje al klaar om te filmen.

Een van de mooiste filmpjes uit die tijd is er een waarin hij volledig uit zijn dak gaat van blijdschap om zijn speelgoed. Hij steekt zijn handen in de lucht, terwijl hij door het plafond heen lijkt te kijken en met kinderlijk, volledig ongeremd enthousiasme roept: “Bedankt Sinterklaas!”

Van nicnacjes tot kaneel

De intussen grote Kwinten vindt nu trouwens nog altijd een spoor van niknakjes, marsepein en speculaas als hij in de sintperiode van zijn kot in Leuven naar huis komt. Gezelligheid troef! Sinterklaas is dan ook elk jaar weer het startschot van die oergezellige decembermaand. Binnenkort doet de kerstboom weer zijn intrede en zijn we helemaal vertrokken voor weken knusheid-tot-de-tiende-macht.

Ilse is een kei in het zoeken en vinden van die winterse gezelligheid. Vanaf nu begint ze langzaam maar zeker het hele huis om te toveren. In de loop der jaren heeft ze een verzameling van kleine winterdecoraties opgebouwd waar ze met eindeloos geduld nieuwe plekjes voor zoekt. Daarbij horen sneeuwmannetjes met een sjaal, die mijn moeder jaren geleden voor al haar kinderen en kleinkinderen knutselde, kaarsjes en kaarsen op de meest verrassende plekken in huis en gedroogde bloemstukjes met de geur van kaneel en sinaasappel.

Als ik in de avondschemering na een thuiswerkdag nog even de benen ga strekken, is het leuk om te zien hoe de hele buurt op precies dezelfde golflengte lijkt te zitten. Door alle ramen en in veel voortuintjes zie je datzelfde spel van licht en schaduw. Net zoals de maand december ook zelf met z’n eigen licht en schaduw speelt. We voelen dat de winter nu wel echt voor de deur staat, het donker slokt ons op, maar tegelijkertijd is er dat warme licht, de vonkjes die binnen blijven branden. En die spanning tussen licht en donker haalt iets bijzonders in de mens naar boven.

Glinsterend gemis

In de tuin sta ik onder de oude eik, waarvan de takken nu kaal naar boven reiken alsof hij zich klaarmaakt voor de kou. Er hangt een merkwaardige stilte onder de boom. De natuur lijkt zich terug te trekken, terwijl wij mensen ons net naar buiten keren, alsof we met al onze lampjes en versieringen op zoek gaan naar manieren om de warmte vast te houden. Ilse zegt altijd dat december een maand vol magie is, omdat er een stille afspraak bestaat dat we het voor elkaar een beetje gezelliger maken. En ik geef haar gelijk.

Terwijl ik onder die boom sta, herinner ik me de ochtenden in Frankrijk, toen ik ’s winters door de wijngaarden trok die onder de betoverende glans van een laagje rijp lagen te wachten op de snoei. Ik mis dat glinsterende landschap, dat eruitzag alsof het door een toverstok was aangeraakt. December haalt dit soort herinneringen moeiteloos weer naar boven, alsof de geur van dennen en het knisperen van takken iets met je geest doet waardoor je weer even terug in de tijd stapt.

Ik herinner me spontane danspartijtjes met z’n drieën in de winterse woonkamer. De vier-, vijfjarige Kwinten die wild lag te breakdansen op muziek die hij ondertussen afdoet als oudemensentingeltangel. Tijdens die momenten leek het alsof alleen nog wij drieën bestonden en de wereld buiten iets voor de anderen was.

Overwachte warmte

Dat was en is december: een maand vol momenten die je niet plant, maar die je juist overvallen en je hart even warm maken. Of het nu de lichtjes achter de vensterbanken zijn, de eerste vrieskou in de lucht of dat gekke dansje in de living: het zijn die onopgemerkte momenten, die onverwachte sprankeltjes die de maand haar charme geven. Ilse heeft overschot van gelijk. December is inderdaad magisch.