Een vonk die plots overspringt, op de laatste plek waar je het zou verwachten… Leen (59) en Rudi (64) ontmoetten elkaar bij Mediamarkt. Vandaag zijn ze zeven jaar samen en gelukkiger dan ooit.
Leen: “Het was zondag en wij – mijn kinderen, toenmalige man en ik – waren die ochtend net geland uit Amerika. Helaas met een memorystick waarop geen enkele vakantiefoto meer stond. Ik was 1500 foto’s kwijtgeraakt en wilde me in de elektroketen laten helpen. De medewerker kon vijftig beelden recupereren, maar de andere leek ik kwijt. Tot Rudi toevallig langskwam…“
Rudi: “Ik was met mijn zoon op stap. We kijken in de Mediamarkt dan naar demonstraties van de nieuwste fototoestellen…. Tot mijn aandacht werd getrokken door een foto van de ‘Horseshoe Bend’ – een iconische plek in Arizona. Ik maakte al veel reizen naar die regio en herkende ’m meteen. Zo raakte ik betrokken in het gesprek met Leen en de medewerker.
Ik wilde als fotografieliefhebber wel proberen om de rest van Leens foto’s te redden. Uiteraard ging tijdens ons eerste gesprek ook door mijn hoofd: wat een leuke vrouw. Maar ik was negen jaar happy single na een mislukt tweede huwelijk. Ik was absoluut niet op zoek.”
Niet op zoek
Leen: “Na twee uur kreeg ik telefoon van Rudi – hij had alle foto’s kunnen redden en ik was dolgelukkig. Ik fietste meteen naar hem en was hem zeer dankbaar. Ik was getrouwd – dit was ook voor mij een tweede huwelijk – en was niet op zoek naar een nieuwe relatie.
Omdat ik me toch wat onwennig voelde in een huis met een ongekende man, zei ik dadelijk dat ik getrouwd was. Rudi antwoordde: “Oef, gelukkig, want ik wil geen vrouw meer in mijn leven”. Rudi en ik hadden wel meteen een goede klik. We konden vlot praten met elkaar. Zo ontstond een mooie, eerlijke vriendschap.”
Rudi: “Mijn zoon en ik hielpen Leen weleens met een filmpje voor haar eindwerk keramiek of voor iets van haar job. En zo leerden we elkaar telkens wat beter kennen.”
Bruce Springsteen & placemats
Leen: “Het was gek en grappig hoeveel we gemeen bleken te hebben: van dezelfde placemats op tafel tot dezelfde vaste telefoon, onze passie voor reizen en fotografie. Ik was graag bij Rudi, er viel altijd wel iets te vertellen. Hij was meer van mijn generatie dan mijn ex-man. Rudi en ik hielden allebei van Bruce Springsteen en ik vond dat hij wat weg had van Robert Redford.
Ik was over mijn vriendschap met Rudi altijd eerlijk tegen mijn ex-man, die ik respecteerde en nog steeds respecteer. Het rare was dat hij in die periode zelf voelde dat hij een andere weg uit wou gaan in zijn leven. Hij droomde nog van kinderen, ik was in mijn menopauze. En vreemd genoeg merkte ik dat hij opgezet was met mijn ontmoeting met Rudi.
Er was aantrekkingskracht, maar we wisten van elkaar dat we het langzaamaan zouden laten gebeuren
Dat was een heel moeilijke en verwarrende periode voor mij: ik wou niet weg van mijn man, maar vond Rudi een toffe vriend met wie ik meer deelde dan met mijn ex-man. Ik streef altijd naar harmonie, had al een scheiding achter de rug en wou dit niet nog eens meemaken. Toen mijn ex-man mij duidelijk maakte dat onze relatie op was omdat we andere dromen en doelen hadden, kon ik niet anders dan een nieuwe woning zoeken. Ik zag op tegen een zoveelste verhuis, maar kon zijn dromen ook niet verhinderen. En ik zag toen ook in hoe verschillend hij en ik wel waren.”
Rudi: “Ik hielp Leen met het zoeken naar een nieuw huis. Er was aantrekkingskracht, maar we wisten van elkaar dat we het langzaamaan zouden laten gebeuren. En na anderhalf jaar mooie vriendschap was er de kus. Nog wat later onze eerste reis richting Oostenrijk, samen met mijn zoon. En in dat alles was er de verbazingwekkende bevestiging van hoe goed we bij elkaar pasten. We denken hetzelfde, we vullen elkaars zinnen aan, we houden van avontuur en zotte reizen. We delen zelfs een theezakje met twee. Ik ben bij niemand meer mezelf geweest dan bij Leen, en ik weet dat zij dat ook zo voelt.”
Samen een theezakje delen
Leen: “Rudi en ik hadden allebei twee huwelijken achter de rug, we droegen dezelfde rugzak, we hadden beiden kinderen uit andere huwelijken, we begrepen elkaar als geen ander. Er hing eenzelfde soort energie tussen ons, we stonden heel gelijkwaardig in onze relatie. En ik merkte ook voor het eerst dat een man trots op me was. Dat vond ik heerlijk.
Ineens besefte ik dat ik in mijn vorige huwelijken nooit mezelf kon zijn. Dat was mijn twee dochters ook opgevallen en zij zijn erg blij dat ik dat nu wel kan zijn. Huwen, scheiden en verhuizen kost veel energie, tijd en geld, maar … ik ben zo gelukkig dat ik die stappen heb gezet, zelfs al wilde ik dat aanvankelijk niet. Materie en geld maken niet gelukkig. Jezelf kunnen en mogen zijn, doen dat wel.”
Rudi en ik droegen dezelfde rugzak, we hadden beiden kinderen uit andere huwelijken, we begrepen elkaar als geen ander
Rudi: “Soms denken we: hadden we elkaar maar dertig jaar eerder ontmoet. Maar misschien had het toen niet gewerkt: nu waren de kinderen het huis uit, er was minder werkstress, er brak echt een volgend hoofdstuk aan.”
Leen: “Intussen zijn we getrouwd, keerden we met vrienden terug naar de Horseshoe Bend – die voor altijd de meest bijzondere plek op aarde is, omdat ze ons heeft samengebracht – en gingen we op huwelijksreis naar Hawaï. Ik heb het gevoel dat onze levens in crescendo gaan. We zijn nooit gelukkiger geweest dan nu, samen met elkaar. We staan zelf nog vaak versteld hoeveel overdonderend geluk één willekeurige foto en een toevallige ontmoeting in een elektroketen kan teweegbrengen.”
Uit: Libelle 28/2023
Meer lezen:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!