Toen haar man de stekker uit hun huwelijk trok, was Annemie initieel radeloos, maar na enkele maanden bloeide ze volledig open. Dit is haar verhaal.
Annemie (51): “Kerstmis 2019 was het laatste familiefeest dat Dieter en ik samen gegeven hebben. Terwijl ik bezig was in de keuken, zorgde hij ervoor dat de glazen gevuld bleven en dat de open haard bleef branden. Het viel me op dat Dieter amper deelnam aan de tafelgesprekken en erg vaak naar de kelder moest voor drank, of naar buiten voor houtblokken. En met wie stond hij daar in de tuin te sms’en?
Akelig kalm en beheerst…
Een paar weken later kreeg ik het antwoord: hij was verliefd op een andere vrouw en wilde scheiden. Dieter was heel rustig toen hij het me vertelde. Hij was nooit een man van grote emoties geweest, maar zelfs toen bleef hij akelig kalm en beheerst. Hij zei dat hij altijd goede herinneringen zou bewaren aan mij en aan onze jaren samen. ‘Het was een mooi boek, maar ik heb het al een tijdje uit’, zo klonk het. Dus popelde hij om aan een nieuw boek te beginnen.
Natuurlijk kwam het aan als een mokerslag. Ik voelde me verdrietig, radeloos en afgedankt. Maar al na een maand of zo, nadat ik van de eerste schok bekomen was, moest ik toegeven: misschien had Dieter wel gelijk. Het was op tussen ons. Dat we dertig jaar samen waren geweest, had meer te maken met gewoonte dan met elkaar graag zien.
Ik had meer last van mijn gekrenkte ego dan van het feit dat Dieter de stekker uit ons huwelijk had getrokken
Vooral sinds de kinderen uit huis waren, had de sleur flink toegeslagen. Overdag hadden we ons werk, ’s avonds keken we televisie, op zaterdag was er het huishouden en op zondag gingen we op bezoek bij onze ouders. Als ik al eens een avond of weekend wegging, was dat met een vriendin of met mijn zus. Dieter en ik deden nog maar weinig samen; zelfs onze vakanties brachten we door met andere koppels. Alleen met Dieter zou ik me stierlijk verveeld hebben. Hij was een goede en lieve man, maar erg saai en voorspelbaar. Ook in bed.
Als ik eerlijk was, had ik meer last van mijn gekrenkte ego dan van het feit dat Dieter de stekker uit ons huwelijk had getrokken. Als ik nog eerlijker was, moest ik toegeven dat ik bijna opgelucht was dat hij dat gedaan had. Begin maart 2020 verhuisde Dieter naar zijn nieuwe vlam. Toen een paar weken later de coronacrisis losbarstte, was ik nog volop aan het bekomen van alles wat er gebeurd was.
Eenzame momenten
Die eerste lockdown was bepaald geen pretje: op een moment dat iedereen op zijn gezin moest terugplooien, woonde ik voor het eerst in mijn leven alleen. In plaats van naar mijn werk te gaan en op verhaal te komen bij collega’s, werkte ik aldoor thuis. Ik had bijna dagelijks telefonisch contact met familieleden en maakte wandelingen met vriendinnen, maar mijn avonden waren lang en leeg.
Er zijn absoluut momenten geweest dat ik overliep van zelfmedelijden…
Dat was best eenzaam, en er zijn absoluut momenten geweest dat ik overliep van zelfmedelijden en Dieter miste, maar ook: ik had veel tijd om na te denken, mijn wonden te likken en mezelf bijeen te rapen. Toen het leven zich na een paar maanden weer op gang trok, voelde ik me als een plantje dat na de winter voorzichtig zijn kopje boven de aarde uitsteekt, hunkerend naar zonlicht: wereld, hier ben ik. Een vriendin stelde voor om samen op vakantie te gaan; ik hapte meteen toe.
Daar, in de Portugese Algarve, heb ik voor het eerst gesurft. In het begin lag ik meer in het water dan dat ik op mijn board stond, maar toen ik er eindelijk in slaagde om overeind te blijven en de golven te trotseren, gaf me dat een fantastisch gevoel van vrijheid. ’s Avonds gingen we naar een discotheek, en als ik na een dag surfen en een avond dansen uitgeteld in bed rolde, voelde ik dat ik geen tiener meer was, maar ook dat ik herleefde en dat het leven nog allerlei verrassends voor me in petto had. Dat gevoel probeer ik sindsdien vast te houden.
Het alleen zijn gaat me goed af. Ik eet wat en wanneer ik wil en installeer me vaak met mijn bord voor de tv, iets waar Dieter een hekel aan had. Niemand die er iets van zegt als ik lang opblijf of een hele zondag in bed blijf Netflixen. En als ik een stapje in de wereld wil zetten, is er altijd wel een vriendin die mee wil naar de bioscoop of naar een concert. Ik ben lid van een surfclub, overweeg om danslessen te volgen en wil graag een verre reis maken zodra dat opnieuw kan.
Mijn leven nu is fijner en boeiender. Het voelt echt alsof ik een tweede jeugd beleef
Mijn leven is momenteel fijner en boeiender dan tijdens mijn ingedutte huwelijk. Het voelt echt alsof ik een soort tweede jeugd beleef. Laatst merkte een collega op dat ik er zo goed uitzie en zichtbaar door het leven huppel. ‘Ben je verliefd?’ polste ze. Nee, dat is het niet. Ik zit gewoon goed in mijn vel, ook mentaal. Na mijn scheiding heb ik gemerkt dat ik veel sterker ben dan ik dacht.
Nog een opkikker voor mijn zelfvertrouwen: ik zit sinds kort op Tinder en heb best veel succes. Superleuk, al ben ik niet wanhopig op zoek naar een relatie. Daarvoor is mijn vrijheid me te lief geworden. Maar stel dat er een leuke man op mijn pad komt die samen met mij nog allerlei spannende avonturen wil beleven… wie weet.”
Meer openhartige verhalen:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!