Maartje kreeg een affaire met een collega. Dat hij haar genadeloos zou dumpen, dat had ze van geen kanten zien aankomen.
Maartje (30): “Al op mijn eerste werkdag had ik hem gespot. Groot, donkere krullen, leuk gekleed, vriendelijke lach. Ik werd die dag voorgesteld aan minstens twintig nieuwe collega’s op de hoofdzetel van de bank waar ik zou gaan werken. Slechts enkele namen bleven me bij, Steven was er een van.
Een paar dagen later stonden we samen aan de koffieautomaat. Ik morste koffie over de rand van mijn te kleine kopje, hij lachte dat een grotere mok handiger zou zijn. Ook vroeg hij of ik al wat kon wennen. Ik mocht altijd komen aankloppen als hij me ergens mee kon helpen.
Vanaf dat moment maakten we regelmatig een praatje als we elkaar tegenkwamen. Meestal over het werk, soms ook over muziek en films of onze plannen voor het weekend. Ik kon uit die gesprekjes opmaken dat Steven een vriendin had met wie hij samenwoonde. Dat was even slikken, want ik begon hem écht leuk te vinden, maar nu wist ik tenminste waar ik aan toe was.
Ik was dan ook verbaasd toen ik berichtjes van hem kreeg die best flirterig van toon waren. Daarin vertrouwde hij me toe dat zijn relatie niet veel meer voorstelde. Hij en zijn vriendin wisten allebei: zodra een van hen verliefd werd op iemand anders, was het een kwestie van de stekker eruit te trekken. Het was exact wat ik wilde horen.
Zodra een van hen verliefd werd op iemand anders, was het een kwestie van de stekker eruit te trekken. Het was exact wat ik wilde horen
Toen we op een avond na het werk iets gingen drinken met een groepje collega’s, bleven Steven en ik als laatsten over. Nog terwijl we in dat café waren, bouwde de spanning tussen ons zich op met blikken, woorden en subtiele aanrakingen. Ik stond op ontploffen. Mijn fiets is aan dat café blijven staan, want Steven heeft me met zijn auto thuisgebracht. Een paar uur later heeft hij zijn kleren bij elkaar gezocht in mijn appartement.
Vanaf die avond liep ik op wolkjes. Steven zag me graag, noemde me de liefde van zijn leven en zei dat hij niet meer zonder me kon. Maar zijn vriendin zat in een moeilijke periode – haar moeder was net overleden – dus hij kon het niet maken om nu met haar te breken. Over een paar maanden zou het anders zijn, suste hij me. Intussen deden we er ook goed aan om op het werk nog niet te laten merken dat we een relatie hadden, vond hij. Voor mij was alles prima, zolang ik Steven maar in mijn leven en regelmatig in mijn bed had.
Ik ging elke dag fluitend naar het werk en was altijd weer blij dat het maandag was, omdat ik mijn lief dan zou terugzien. Op kantoor is er fysiek nooit iets gebeurd tussen ons, op wat steelse blikken en gestolen kusjes na. Al denk ik wel dat sommige collega’s iets doorhadden.
Woensdag was ‘onze’ avond: dan kwam Steven naar mij toe terwijl zijn vriendin dacht dat hij ging padellen. Als ik het af en toe lastig had omdat hij nog met haar samenwoonde, kuste hij mijn bezorgdheden weg. Na de zomer zou alles anders zijn.
Ik ging elke dag fluitend naar het werk en was altijd weer blij dat het maandag was, omdat ik mijn lief dan zou terugzien
Daarin kreeg hij overschot van gelijk: na de zomer werd alles effectief anders. Steven nam in juni drie weken vrij en zou in die periode een punt zetten achter de relatie met zijn vriendin. Daarna zouden we officieel als koppel naar buiten treden, eindelijk. We waren op dat moment bijna een half jaar samen, ik popelde om hem voor te stellen aan mijn familie en vrienden.
Natuurlijk werd ik ongerust toen hij tijdens zijn verlof weinig van zich liet horen en slechts kort op mijn berichtjes antwoordde. Maar dat hij me genadeloos zou dumpen, dat had ik van geen kanten zien aankomen. Hij en zijn vriendin waren blijkbaar dan toch samen op vakantie gegaan, al was dat eerst niet het plan. Ze waren daar tot de ontdekking gekomen dat de liefde nog niet over was.
Ik was er kapot van. Het was niet de eerste keer dat ik een gebroken hart had, maar wél dat ik mijn ex nog elke dag tegenkwam op de werkvloer. De wonde werd telkens opnieuw opengereten. Omdat ik vond dat Steven me meer uitleg verschuldigd was, passeerde ik elke dag wel even aan zijn bureau of liep ik achter hem aan als hij koffie ging halen. Maar hij hield me op afstand, ik was ineens lucht voor hem.
Steven hield me op afstand. Ik was ineens lucht voor hem
Een collega die doorhad wat er aan de hand was, zei: ‘Ach Maartje, het was toch duidelijk dat het zo zou aflopen?’ Nee, niet voor mij. Ik was er echt van overtuigd dat wij iets heel bijzonders hadden en dat Steven voor mij zou kiezen. Op het werk was ik er steeds minder met mijn hoofd bij. Mijn opdrachten waren soms te laat klaar en ik liet ook af en toe steken vallen. Toen ik op een dag bij de chef werd geroepen, wist ik hoe laat het was: mijn contract werd niet verlengd.
Op een vreemde manier was ik opgelucht. Want al was ik nu ook mijn job kwijt, ik zou nu tenminste niet meer dagelijks met Steven geconfronteerd worden. Ik heb twee maanden thuisgezeten, gehuild en mijn wonden gelikt, veel gesolliciteerd ook. Intussen ben ik weer aan de slag. Mijn nieuwe job bevalt me goed en ik heb superfijne collega’s. Maar één ding weet ik nu wel zeker: mijn werk en mijn liefdesleven hou ik voortaan strikt gescheiden.”
Uit: Libelle 21/2023
Meer lezen:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!