Openhartig gesprek met Sarah Van Gysehem, mama van Aaron Blommaert
“Ik wilde graag de wereld zien. Maar toen de kinderen er waren, voelde ik: zij zijn het allerbelangrijkste”
Acteur en zanger Aaron Blommaert won begin dit jaar de Kastaar voor Doorbraak van het Jaar. Een supertalent, maar dat vindt mama Sarah, opvoedexperte bij de Gezinsbond, van alle drie haar kinderen.
In gesprek met Sarah
Wie is Sarah Van Gysegem?
• 50 jaar, woont in Aalst
• Getrouwd, mama van Amber (24), Aaron (22) en Bastiaan (16) Blommaert.
• Werkt sinds 2001 bij de
Gezinsbond als redacteur opvoedingsondersteuning en maakte daar van de puberteit haar specialiteit. Ze schreef al drie boeken over het onderwerp, haar laatste ‘Typisch tieners van nu’ verscheen vorig jaar bij Borgerhoff & Lamberigts.
• Zoon Aaron Blommaert is acteur (o.a. ‘Familie’ en ‘Like Me’), zanger (concertdata op aaron-blommaert.be) en presentator (o.a. ‘The Voice’, ‘Tien om te zien’). Hij kreeg begin dit jaar de Kastaar voor Doorbraak van het Jaar.
De soapliefhebbers op de Libelle-redactie zijn verdeeld in twee kampen: zij die na het avondeten naar ‘Thuis’ kijken, en zij die ‘Familie’ opzetten. Ik behoor tot de laatste groep, het is een vast momentje om met mijn dochter van elf de dag af te sluiten. Sarah Van Gysegem (50), mama van Aaron Blommaert, behoorde jarenlang tot de eerste categorie, maar sinds haar zoon meespeelt in ‘Familie’ is ze noodgedwongen van kamp gewisseld. Niet dat ze elke avond trouw voor tv zit, daarvoor heeft ze het te druk. Ze werkt als journaliste voor de Gezinsbond, schreef drie boeken over de puberteit en hoe ermee om te gaan en rijdt het land rond voor lezingen.
Voor het eerst in deze reeks denk ik: iemand die al drieëntwintig jaar schrijft over pubers opvoeden, dan moet ik wel te maken hebben met een supermoeder. Maar die gedachte lacht Sarah meteen weg. “Als ik als moeder één ding heb geleerd, dan is het wel dat je altijd in snelheid wordt gepakt. Dat begint al in de babyfase. Ze maken van die sprongetjes die staan beschreven in het boek ‘Oei, ik groei’. Net als je denkt: ik heb het onder controle, volgt er weer een nieuwe fase. Het is constant zoeken naar een nieuw evenwicht. Mijn jongste zoon is nu zestien. Vorige week kwam hij nog thuis met een verhaal waarvan ik dacht: juist, dat staat in mijn boek, ik heb zelf geschreven hoe ik daarop moet reageren.” (lacht)
Ik vergelijk de pubertijd graag met een gigantisch sneeuwtapijt dat over je kind ligt. Maar nadien gaat het dooien en herken je je kind weer
En, reageer je thuis altijd zoals je zelf adviseert?
“Niet altijd. In theorie weet ik wat te doen: je kind de tijd geven, laten uitrazen, luisteren en praten vanuit de ik-persoon en beseffen: het is maar een fase. Maar als moeder spelen je emoties mee, je bezorgdheid, je moedergevoel, en soms nemen die de bovenhand. Wat ik wel merk: het hélpt als je weet wat er omgaat in een puberhoofd. Eigenlijk zou elke ouder zo’n chip in z’n hoofd moeten hebben die herhaalt: ‘Het hoort erbij, het gaat voorbij’. Pubers zitten in een fase van transitie, ze zoeken hun plek in de wereld, ze moeten belangrijke keuzes maken, presteren, maar hun hersenen zijn nog niet helemaal gevormd en ze hebben weinig ervaring om op terug te vallen.
De vraag die mensen mij vaak stellen tijdens lezingen, is: ‘Mijn lief kindje is precies weg, komt dat nog terug?’ Ik vergelijk de pubertijd graag met een gigantisch sneeuwtapijt dat over je kind ligt, maar na de pubertijd gaat het dooien. En dan herken je je kind weer. Ik merk ook dat veel ouders vandaag bang zijn om grenzen te trekken. We willen te vaak de leuke, begripvolle vriend zijn. Een grens geeft veiligheid en duidelijkheid in een turbulente periode, het is goed om daarmee om te gaan.”
Aaron vertelt vaak over dat ene incident waarbij hij op jouw grens botste. Hij was zestien, stomdronken en jij hebt ’m gefilmd.
“O, daar ben ik niet trots op, noteer vooral niet dat het een opvoedkundige tip is. Maar die avond… Ik was zo ontgoocheld! Aaron mocht naar het voetbal op groot scherm gaan kijken en een pintje drinken. Midden in de nacht belde Amber, onze oudste, mij: ‘Kun je Aaron komen halen, het gaat niet goed met hem.’ Hij lag ladderzat tegen de muur. Hier thuis zette hij zich aan tafel, begon te brabbelen en de grote jan uit te hangen. Ik heb mijn gsm gepakt en hem gefilmd om nadien te tonen: kijk eens wat alchohol met je doet. Hij heeft nadien ook huisarrest gekregen. Het was één incident, maar al bij al ben ik gezegend met drie brave tieners met een huis-, tuin- en keukenpubertijd.”
Vanaf wanneer zou je spreken van een problematische pubertijd?
“Het leven moet, ondanks die pittige periode, vrij normaal blijven lopen. Pubers experimenteren en doen domme dingen, maar je mag niet het gevoel hebben dat ze vluchten en dat je alle contact verliest. Ze moeten nog aan tafel komen voor het eten, moeten af en toe nog eens bij jou komen zitten in de zetel. En nee, ze mogen je niet elke dag een loser noemen. Dat kan gebeuren in een discussie, maar een achttienjarige die je elke dag ‘trut’ noemt en je dood wenst, dat is terreur die je niet aankunt als ouder. Als dat gebeurt, praat er dan over met vrienden, lees een boek, bel naar de opvoedingslijn, stap naar je huisarts. We zetten voor onze baby’s heel snel stappen naar een slaap- of voedingsspecialist. Maar hulp zoeken in de pubertijd blijft een taboe, daar hangt nog veel schaamte rond.”
Aaron woont nog thuis, net als je andere kinderen. Lig je vaak wakker als ze uitgaan?
“Nog altijd, vreselijk vind ik dat. Bij alle drie, hè. Ik ben superbezorgd, een dramaqueen die uitgaat van het worstcasescenario. Als ik hoor dat ze naar een fuif gaan in de buurt van de Dender, dan vraag ik om niet te dicht bij het water te staan. Een van mijn grote angsten is dat er iemand met de auto in een rivier zou belanden. Geen idee waarom, te veel gezien in films, denk ik. Als dat gebeurt, moet je wachten tot je auto volgelopen is met water vooraleer je je raam openkrijgt.
Daarom heb ik zo’n toestelletje gekocht om op je dashboard te kleven. Het ziet eruit als een balpen, met aan de ene kant een mesje om je gordel door te snijden, en met de andere kant kun je je autoraam versplinteren zonder te wachten tot je wagen vol water zit. Iedereen hier in huis heeft er een in z’n auto, ook de lieven van de kinderen.”
En Aaron is, met zijn drukke agenda, waarschijnlijk wel héél vaak op pad…
“Ik kan in Aarons agenda. Niet om hem te controleren, maar dan zie ik waar hij moet draaien en optreden. ‘Als je wilt bellen, doe maar hè’, zeg ik ’m vaak – mijn bezorgdheid is dat hij in slaap zou vallen achter het stuur. Dus ja, hij telefoneert weleens om halftwaalf: ‘Mama, ik vertrek nu, hè’. (lacht) Ik ben op dat vlak zoals mijn grootmoeder.
Als kind woonde mijn hele familie dicht bij elkaar, onze huizen gaven uit op een gemeenschappelijke binnentuin. ‘Ik zal blij zijn als iedereen weer op den hof is’, zei ze in de vakantie. Als kind snapte ik niet wat ze bedoelde, maar nu wel. De ene gaat op reis naar Thailand, de ander naar Portugal. Allemaal supertof, maar mijn grootste geluk is als ze hier allemaal thuis zijn. Ik had nooit gedacht dat ik dat soort moeder zou zijn.”
Hoe bedoel je?
“Als tiener wilde ik de wereld zien, het liefst gecombineerd met een job als journaliste. Maar ik heb eigenlijk een echt braaf Vlaamsch leven geleid. (lacht) Ik leerde mijn man jong kennen, we bouwden een nest, ik werd zwanger en mocht gaan schrijven voor de Gezinsbond. Ik ging wel fulltime werken, maar zodra Amber er was, voelde ik: dit is echt het allerbelangrijkste in mijn leven.”
Als je elkaar jong leert kennen, word je als koppel samen volwassen. Dat is niet altijd evident.
“Ja, en dat is nergens alleen maar rozengeur en maneschijn. Maar ik heb geleerd dat je niet moet panikeren als je elkaar even kwijt of beu bent. Als je elkaar zoekt, kun je elkaar weer vinden. Het leven gaat soms met je aan de haal. Mijn man heeft een eigen zaak en zit in de politiek, hij is heel geëngageerd en weinig thuis. Ik heb tussen de kinderen door ook aan mijn carrière getimmerd. Op een bepaald moment denk je weleens: wie is die man eigenlijk voor wie ik de onderbroeken was en het eten maak? Met corona was er plots veel tijd en waren we samen thuis. Die periode heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht.
Tijdens ons ‘rockfestival’ hebben we de avond van ons leven gehad en zeiden we tegen mekaar: ‘We hebben het toch goed gedaan samen’
Onlangs hebben we voor onze vijftigste verjaardag en onze vijfentwintigste huwelijks- verjaardag een rockfestivalletje georganiseerd. Er was 200 man, Aaron en Amber hebben opgetreden, mijn broer is komen spelen met zijn band – we zijn nogal een muzikale familie. (lacht) We hebben de avond van ons leven gehad. En aan het einde zeiden we tegen elkaar: ‘We hebben het toch goed gedaan samen.’ “
De kinderen staan stilaan op eigen benen, hoe bevalt deze fase je?
“De zorg blijft, maar verder vind ik het een heerlijke fase. Amber, Aaron en Bastiaan komen supergoed overeen. Ik voel me intens gelukkig als ze hier allemaal samen aan tafel zitten, met wat vrienden en liefjes erbij. Dat gaat dan over politiek, muziek, lgbtq… Ik leer veel bij van hen. En oké, ik ben ook diegene die altijd ieders brol moet opkuisen, daar kan ik heel slechtgezind van worden. Mocht er een robot bestaan om mijn huishouden te doen, ik zou er veel geld voor overhebben. Ik ben geen perfecte huisvrouw, maar ik hou wel van gezelligheid, met iedereen samen aan tafel. Ik maak ook altijd te veel eten. De schoonkinderen zeggen me dan soms: ‘Amai, is het feest?’ Euh nee, gewoon donderdag.” (lacht)
Je vorige boek ging over seksuele voorlichting. Om het in pubertaal te zeggen: dat is ‘cringe’, het woord dat jongeren gebruiken voor gênante dingen die hun ouders doen. Vindt Aaron dat ook?
“Absoluut. Ik kon onderzoeken inkijken over porno bij tieners. Die inzichten toetste ik dan af bij hem en zijn vrienden. Soms krompen ze ineen als ik passeerde, zo van: ze gaat weer iets gênants vragen. (lacht) Maar aan de andere kant: er zijn geen taboes hier in huis. Aaron heeft ooit in een interview gezegd dat praten over seks voor ons ontbijtmateriaal is. Pas op: wij weten géén details van elkaar, en dat houden we graag zo. Maar een tip die ik ouders kan geven: maak van seksualiteit gewoon een deel van je dagelijkse leven. Een artikel in Libelle of een serie op tv kan een haakje zijn om aan seksuele voorlichting te doen.”
Ik doe dat aan de hand van ‘Familie’. Er komt veel seks in de laatste tijd.
“Echt? Sorry, wij kijken niet altijd. (lacht) Als Aaron thuis is, vraagt hij meestal om een film op te zetten. Voor hem is naar zichzelf op tv kijken, werk. Hij zal dat doen, maar zonder ons erbij. Bovendien zijn ze met drieën thuis. Natuurlijk gaat het vaak over Aaron. Omdat hij zo’n zotte carrière heeft, thuiskomt met nieuwe muziek of gevraagd is voor een of andere auditie. Dat is allemaal geweldig en we steunen hem uiteraard, maar als moeder wil je dat alle drie je kinderen evenveel aandacht krijgen.”
Ik bewonder Aaron niet méér dan mijn andere kinderen, omdat hij op tv komt. Ik ben wel fier op hoe hij de dingen aanpakt en zijn dromen verwezenlijkt
Dat doet me denken aan mijn eerste Moederhart-interview met de mama van Bart Peeters. Die wilde enkel geïnterviewd worden als het over haar drie kinderen zou gaan en niet alleen over Bart.
(knikt) “Dat begrijp ik heel goed. Bastiaan is zestien en lijkt heel erg op Aaron. Als hij een heel leuke TikTok-post maakt, reageert driekwart van de mensen: ‘Je ziet eruit als je broer!’ en ‘Wanneer maak je eens een TikTok met Aaron?’ Hij wordt daar zo vaak op aangesproken, ik vind dat soms vervelend. Ik ben trots op al mijn kinderen. Amber studeert nog en geeft les in de kunstacademie. Als zij een optreden heeft met haar leerlingen, dan zit ik ook keihard te blinken. Bastiaan schrijft filmreviews in het Engels, vaak heel spitsvondig, echt knap.
Natuurlijk ben ik fan van Aaron, maar ik bewonder hem niet méér omdat hij op tv komt. Ik ben wel fier op hoe hij de dingen aanpakt. Als ik hem hoor onderhandelen of beslissingen nemen. Het feit dat hij zijn dromen verwezenlijkt, want het was écht zijn droom om dit allemaal te doen. Maar ze zitten alle drie op gelijke hoogte in mijn hart.”
Meer openhartige interviews
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!