Hoofdredactrice Karen is 48 en gelukkig getrouwd met Koen. Er is bij haar thuis altijd leven in de brouwerij, met haar drie kinderen Oliver, Noor en Anthony, én hond Goemmer.
Onze hond, Goemmer, is een beetje uit zijn gewone doen. Hij blaft wat vaker ’s nachts – dan moeten we hem even gaan sussen en geruststellen – en tijdens de dag ‘plakt’ hij bijna vast aan Koen, z’n ‘eerste’ baasje in huis. De vakantie duurt te lang voor hem.
Goemmer is een hond met een speciale handleiding, maar het lijkt wel of die er nu nog enkele bladzijden bij heeft gekregen. Zoals altijd met honden, ligt het in de eerste plaats aan ons, zijn gezin. Ik hoef het niet zo ver te zoeken: tijdens de zomermaanden zijn wij een zootje ongeregeld. Goemmer haat onze onregelmatigheid, net zozeer als ik een hekel heb aan onverwachte files in de zomer.
Het begint al met onze vakantie. Terwijl wij onze koffers pakken en ons verheugen op een weekje zon en zwembad, staat de stress in Goemmers ogen. Z’n kopje wat schuin, z’n oren spitsend bij elke beweging tussen koffer en kast vraagt hij zich af wat er in godsnaam aan de hand is. Alsof hij wil vragen; “Waar ga jij naartoe?” en, nog belangrijker: “Mag ik mee?”. Dat gaat niet, want al te ver rijden met de auto maakt hem al helemaal zenuwachtig.
Ik hoef het niet zo ver te zoeken: tijdens de zomermaanden zijn wij een zootje ongeregeld. En Goemmer haat onze onregelmatigheid
Wat later zie je de blijdschap op zijn snoet als hij in z’n bench mag kruipen en we zijn spullen bijeen zoeken om naar het hondenhotel te vertrekken. Bij Saskia in de kennel is hij zeker in zijn nopjes. Hij kent het er onder-tussen, de omgeving is hem vertrouwd en hij weet dat er dagelijks wandelingen, lekker eten en troetelmomenten op het programma staan. Daar wil hij wel op ons wachten.
Geen familielid heet ons een week later enthousiaster welkom dan Goemmer. Dan rent hij naar iedereen afzonderlijk om te laten zien hoe blij hij wel is. Misschien heeft hij ook wel de ijdele hoop dat alles meteen terug wat normaler wordt, dat z’n leventje weer in de plooi valt.
Als de kinderen wat langer uitslapen, zit Goemmer gegarandeerd bovenaan de trap, wachtend op die ochtendwandeling die al enkele uren geleden had moeten doorgaan
Maar laten we eerlijk zijn, de chaos van de zomer houdt dan nog lang niet op. De ene dag zijn de kinderen thuis met vrienden, een dag later vertrekt er eentje op kamp of naar een zomerfestival of moeten we extra stil zijn voor de student met herexamens. Het aantal huisgenoten wijzigt met het uur. Bij slecht weer hokt onze jeugd binnen op hun kamer, als de zon doorbreekt zwermen ze allemaal uit.
Het is allemaal nogal onvoorspelbaar. Als ze wat langer uitslapen, zit Goemmer gegarandeerd bovenaan de trap, wachtend op die ochtendwandeling die al enkele uren geleden had moeten doorgaan. Dan lijkt hij wel een reisleider die hen graag strikt aan het programma wil houden. In z’n blik zie je die terechte combinatie van verwarring en teleurstelling: “Heb je je programmaboekje niet goed gelezen? Ochtendwandeling!” Goemmer begrijpt niet dat niet iedereen even enthousiast is als hij voor die activiteit. Van heel ons gezin houdt hij het meest van routine en regelmaat.
Onze hond lijdt dus aan vakantiestress. Ik kan het hem niet kwalijk nemen en heb veel begrip voor zijn situatie. Z’n rustige leventje wordt al te vaak verstoord. Stilletjesaan wordt het voor iedereen weer tijd dat de school weer begint…
Ontdek ook onze andere columnisten
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!