Na meer dan tien jaar opnieuw verliefd: het overkwam deze lezeressen
Tot voor kort waren Margot, Ingrid en Nancy vrij-gezellige vrouwen. Wáren, want na meer dan tien jaar alleen zijn ze weer verliefd.
Nooit gedacht dat mij dit nog zou overkomen!
Margot was dertien jaar gelukkig alleen, maar een toevallige ontmoeting bracht daar verandering in
Margot (60): “In de dertien jaar dat ik alleen ben geweest, heb ik me nooit eenzaam gevoeld. Toen de relatie met mijn ex-man op de klippen liep, had ik echt genoeg van mannen. Zijn leugens en bedrog hadden mijn geloof in de liefde een fikse deuk gegeven. Ik was ervan overtuigd dat het gewoon niet voor mij was weggelegd. Tot Gunther voor mijn deur stond.
Het is nu een jaar geleden dat ik mijn studio in de stad inruilde voor een appartement aan de zeedijk van Knokke. Om mijn hele hebben en houden naar daar te verhuizen, kon ik wel wat mannelijke spierkracht gebruiken. Da’s het nadeel als je single bent, je moet voor veel dingen hulp inschakelen. Op Hoplr (een sociaal netwerk voor de buurt, red.) vroeg ik naar spanriemen om mijn matras te kunnen vervoeren, en niet veel later kreeg ik antwoord van een zekere Gunther. ‘Ik heb spanriemen! Als je wilt, kom ik langs.’
En dat deed hij. Sterker nog: hij reed met zijn bestelwagen maar liefst zes keer op en af naar het appartement. Toen ik hem ’s avonds wilde betalen, wilde hij daar niets van weten. ‘Dan trakteer ik je binnenkort op een etentje!’ verzekerde ik hem. Maar niet veel later ging het land op slot… Even vreesde ik dat ik hem nooit zou kunnen bedanken. Elke keer als ik hem wilde uitnodigen, was hij in Frankrijk voor zijn werk.
In april besloot ik nog een laatste poging te wagen. En net op het moment dat ik hem een berichtje wilde sturen, liet hij zelf van zich horen. Een dag later zijn we samen naar Sluis getrokken. Natuurlijk was het spannend om hem terug te zien, ook al was het geen echte date. Begrijp me niet verkeerd: het was fijn om vier uur samen te aperitieven, maar ik zag dat uitje naar Sluis als een manier om hem te bedanken, niet omdat ik meer van hem verwachtte. Ik wist trouwens dat hij niet op zoek was naar een relatie, zelfs al was hij al drie jaar alleen.
“Daar zaten we dan in de duinen, mét een fles cava, als twee verliefde pubers”
Toch maakte hij die middag iets in me los. Twee dagen later zat ik thuis op de sofa en ik herinner me nog goed dat ik me voor het eerst in mijn leven echt eenzaam voelde. Ik miste
Gunther, ik miste dat samen zijn. Maar ik hoefde niet lang te wachten om hem terug te zien, want nog geen uur later zaten we in de duinen, mét een fles cava. Als twee verliefde pubers. Toen hij zijn vingers door mijn haren liet glijden en zijn hand op mijn been legde, liepen de rillingen over mijn rug. Daar moet je dan zestig voor zijn geworden! (lacht) Uiteraard gebeurde ’s avonds het onvermijdelijke: de eerste kus.
Ik was vergeten hoe spannend de liefde kan zijn en voel me ineens tien jaar jonger. En dat gevoel wil ik graag nog even vasthouden. Samenwonen zit er nog niet meteen in, ik wil niets overhaasten. Maar ik sluit niets uit, want ik zie mezelf stokoud worden met Gunther.”
Ingrid dacht dat liefdesgeluk haar niet gegund was, tot Patrick haar Tindermatch werd
Ingrid (48): “Twintig jaar geleden verloor ik Yves, de liefde van mijn leven. Twee maanden voor we gingen trouwen, verongelukte hij. Ik was nog maar achtentwintig, te jong om een leven lang alleen te blijven. Ik stortte me in een nieuwe relatie en samen kregen we zoontje Bjarne. Maar na vier jaar liep het mis.
Na die pijnlijke ervaringen kreeg ik het gevoel dat de liefde niet voor mij was weggelegd, maar toch heb ik nooit opgegeven. Eerst waagde ik me aan Badoo (een datingsite, red.), later aan Tinder. In de dertien jaar dat ik single was, zijn er wel een aantal mannen de revue gepasseerd, maar daarvan leek niemand echt uit op een serieuze relatie.
En toen kwam ik Patrick tegen op Tinder… Een lieve, warme man die na zijn scheiding hoopte nog eens echte liefde te ervaren. Net als ik. Dat hij er ook nog eens goed uitzag, was natuurlijk mooi meegenomen. Al waarschuwde hij me de avond voor onze eerste date: ‘Ik ben onlangs meer dan twintig kilo afgevallen.’
Ik moet toegeven dat ik even panikeerde. Zou ik hem wel herkennen? Maar dat waren zorgen om niets, want toen ik Patrick eindelijk ontmoette en we samen uren door de straten van Lier kuierden, voelde ik meteen dat mijn eerste indruk van hem helemaal klopte. Hij was oprecht en ontzettend charmant, maar dan met wat minder kilo’s. (lacht)
“Hij trakteerde me op een ontbijt en tussen de pralines zat de ring verstopt”
Sinds 30 mei 2020 zijn Patrick en ik officieel een koppel, en net als in elke relatie hebben ook wij al ups en downs gekend. Zeker in het begin. Ik vond het, na dertien jaar alleen, niet vanzelfsprekend om opnieuw alles met z’n tweeën te doen. Patrick had daar minder moeite mee, hij wilde het liefst elke minuut van de dag bij me zijn. Gelukkig begreep hij, lief als hij is, mijn behoefte aan autonomie maar al te goed. Een week hebben we elkaar met rust gelaten, die hadden we nodig om te beseffen dat we niet meer zonder elkaar konden.
Ondertussen wonen we vier maanden samen en zijn we zelfs verloofd! Op een ochtend trakteerde Patrick me op een ontbijt en tussen de pralines zat de ring verstopt. Of ik twijfelde? Nee, maar ik zou liegen als ik zeg dat ik onbezonnen ja heb gezegd. Een lang leven met Yves was me niet gegund, waarom zou het dan met Patrick anders zijn? Maar die gedachte verdween onmiddellijk toen Bjarne me later die dag enthousiast vroeg of ik ja had gezegd. Hij zag dat Patrick een blijver was, en dat stelde me gerust.”
Na haar scheiding was Nancy negen jaar alleen, tot ze met Wim aan de chat geraakte
Nancy (45): “ ‘Mama, ik hoop dat je op een dag weer verliefd wordt, dan ben je niet zo alleen als wij bij papa zijn’, zei mijn dochter weleens toen ze kleiner was. Terwijl ze me nog nooit samen met een man had gezien, behalve vroeger met haar papa dan.
Toen mijn ex-man en ik uit elkaar gingen, waren de kinderen immers nog piepjong en op dat moment had ik geen nood aan een nieuwe relatie. In de weken dat de kinderen bij hun papa waren, maakte ik lange uren op het werk om de tijd die ze wel bij mij waren, zoveel mogelijk samen te kunnen doorbrengen. Ik had gewoon geen tijd om te daten en had gerust mijn leven lang alleen kunnen blijven.
Toch moet ik ergens het verborgen verlangen hebben gehad om iemand te ontmoeten, want toen ik een paar maanden geleden reclame van Facebook Dating zag, klikte ik door naar de site. Je weet maar nooit, toch? De eerste gesprekken die ik had, waren… vreemd. Ofwel kwamen we niet verder dan ‘Mooi weer vandaag, hè?’ ofwel waren de mannen niet op zoek naar een vaste relatie.
“Het is een cliché, maar als je de juiste tegenkomt, voel je dat gewoon”
Bijna wilde ik het opgeven, tot ik met Wim aan de chat geraakte. Het voelde alsof ik hem al jaren kende. Eind juni, na een aantal intense weken achter de computer, gingen we een eerste keer op date. Daar stond hij dan, op de carpoolparking van Rotselaar. (lacht) Ik ben bij hem in de auto gestapt, om samen naar Leuven te rijden. Nee, het was misschien niet de slimste move om bij een wildvreemde in de auto te stappen, maar al vanaf het eerste moment dat ik hem zag, wist ik dat hij te vertrouwen was. We gingen samen een hapje eten en bleven tot in de late uurtjes plakken op een terrasje.
Het is een cliché, maar als je de juiste tegenkomt, voel je dat gewoon. Mijn ‘ware’ is Wim. Amper twee weken na onze eerste date stelde ik hem voor aan mijn kinderen. Mijn dochter was meteen enthousiast: ‘Zo’n lieve man, mama!’ Mijn zoon vond het allemaal prima, zolang er thuis maar niets veranderde. Typisch! (lacht) En mijn ouders zeiden: ‘Eindelijk! We hoopten al zo lang op een nieuwe liefde voor jou.’
Negen jaar alleen zijn is inderdaad niet niks, maar ik denk dat ik die tijd nodig had om weer vol voor een relatie te gaan. Vroeger ging al mijn aandacht naar de kinderen, maar nu ze oud genoeg zijn, durf ik meer aan mezelf te denken. We zien wel wat de toekomst brengt. Al kan ik niet wachten om Wim voor te stellen aan mijn vriendinnen. Vroeger gingen we alleen met de vrouwen op stap, maar nu iedereen van straat is, mogen de mannen mee. Spannend!”
Uit: Libelle 44/2021. Tekst: Diny Thomas
MEER LIEFDESGELUK:
- Liefde op latere leeftijd: zo haal je het beste uit een (lat)relatie
- Openhartig: Chantal en Ingrid vonden de liefde bij een weduwnaar
- Verhuizen voor de liefde: zij deden het
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!