Originele hobby: Janna doet aan re-enactment
Wat doe jij zoal in het weekend? Janna heeft een heel bijzonder antwoord op deze vraag: ze kruipt geregeld in de huid van een middeleeuwse jonkvrouw.
Wie aan re-enactment doet, beeldt historische gebeurtenissen en periodes uit. Voor Janna is het al jarenlang een echte passie, die ze eigenlijk al voelt sinds haar veertiende.
Re-enactment is zó leuk!
Janna (34): “In Wippelgem, het dorp waar ik opgegroeid ben, was er een koppel dat aan re-enactment deed. Ik was toen al gefascineerd door geschiedenis, en elke keer als ze in de buurt op een evenement stonden, ging ik kijken. Fantastisch vond ik dat. Op een bepaald moment vroegen ze: ‘Janna, zou je niet beter gewoon meedoen?’ Ik was veertien en meteen verkocht.
Nu, 21 jaar later, ben ik nog altijd even enthousiast. De rust, de natuur, de vriendschap… Eigenlijk vind ik álles leuk aan re-enactment. Zelfs als het zo hard regent dat we greppels moeten graven rond de tent. Ik herinner me nog een evenement in mei 2006. ’s Morgens werden we wakker onder een dikke laag sneeuw. Ik deed toen nog niet zo lang aan re-enactment en had nog geen warme kleren. Ik had het zo koud!”
Een passie voor de middeleeuwen
“Mijn favoriete periode is de middeleeuwen. We worden ingehuurd door bedrijven om ergens een animatie te doen, we organiseren met onze groep zelf ook events of we doen mee aan activiteiten van andere groepen. Zo hebben we eens de beschieting van het kasteel van Beersel georganiseerd. We mochten het hele kasteel aankleden in de stijl van toen en speelden samen met andere groepen de opstand tegen Maximiliaan van Oostenrijk na.”
Vaak op bijzondere plekken
“Door mijn hobby maak ik dingen mee of kom ik op plekken waar anderen alleen maar van kunnen dromen. Overnachten in de Ridderzaal van het Gravensteen en ’s avonds samen zingen op de binnenplaats, bijvoorbeeld. Dat was… magisch. Maar vaker zitten we in een open veld of in een park. Dan komen mensen kijken hoe het er in de middeleeuwen aan toeging en vertel ik er vol vuur over. Dat de middeleeuwen helemaal niet zo donker waren, dat weten veel mensen niet.”
Boogschieten was in de middeleeuwen waarschijnlijk eerder iets voor mannen, maar die lopen hier liever op het slagveld rond in hun harnas
“Onze hobby lijkt misschien wat excentriek en velen denken dat wij maar een rolletje spelen, maar wij brengen geschiedenis bij mensen die anders nooit een geschiedenisboek lezen of eens naar een museum gaan. Dan hoor ik weleens: ‘als de geschiedenis mij vroeger zó zou zijn uitgelegd, dan zou ik dat vak wél tof gevonden hebben.’ Ik ben historica aan de universiteit van Gent en dan maakt mijn geschiedkundig hart een sprongetje.”
Alles historisch correct
“Op zo’n weekend weef en naai ik ook, daar heb ik thuis het geduld niet voor. Al wat we maken en doen, moet historisch zo correct mogelijk zijn. Zo heb ik ooit zeven meter paarse stof gekocht, maar toen bleek dat in de middeleeuwen alleen de clerus (geestelijken, red.) die kleur mocht dragen… Ik heb intussen een stuk of acht sets die ik afwisselend draag. Overdag mijn eenvoudigste jurk, om de dagelijkse dingen te doen en te boogschieten, en ’s avonds, als we rond het haardvuur zitten en er niet meer ‘gewerkt’ moet worden, mijn adellijke rode kleed.
Boogschieten was in de middeleeuwen waarschijnlijk eerder iets voor mannen, maar is toch aanvaardbaar voor vrouwen omdat de meeste mannen liever op het slagveld rondlopen in hun harnas. (lacht) Ongelukken gebeuren gelukkig zelden. Er zijn strenge regels als we veldslagen naspelen en mijn pijlen hebben punten van rubber. Meer dan een blauwe plek hou je er gelukkig niet aan over.
Nu ik twee jonge kinderen heb, doe ik het wat kalmer aan, zo’n vier à zes weekends per jaar. Maar stoppen met zo’n leuke hobby? Dat is voor deze middeleeuwse jonkvrouw voorlopig ondenkbaar.”
Met dank aan Den Troep (dentroep.be)
Meer bijzondere verhalen:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!