SOS familie: “Mijn kinderen willen het coronavaccin zodra het kan, maar mijn ex doet daar moeilijk over”

Simke en Tom zijn twee jaar geleden gescheiden. Ook al is het vaccin nog niet beschikbaar voor kinderen, ze raken het niet eens of hun twee dochters, Lise (9) en Marie (14), het zouden mogen krijgen.

Wat zegt Simke?

“De meisjes willen niet meer naar hun vader als ze het vaccin niet zouden mogen krijgen”

Simke (43): “Opvoeden met Tom is nooit makkelijk geweest. Had ik het op voorhand geweten dat we zo’n verschillende visie hadden over het grootbrengen van onze kinderen, ik was er nooit met hem aan begonnen. Die discussies hebben ook de doorslag gegeven om uit elkaar te gaan. Wat je op dat moment niet beseft, is dat uit elkaar gaan daarvoor niet echt de oplossing is. Je kunt natuurlijk je eigen accenten leggen als de kinderen bij jou zijn, maar voor de belangrijke dingen moet je nog afspraken maken. En dat wordt alleen maar moeilijker. Zo gingen we al in bemiddeling voor de schoolkeuze van Marie en voor de hobby’s van Lise.

De coronaperiode heeft het allemaal niet makkelijker gemaakt. Tom is zeer rigide en de regels moeten strikt worden nageleefd. Ik zag het al eens door de vingers als Marie een aantal van haar vriendinnen ontmoette. Je kunt je dochter toch niet de hele tijd binnenhouden?! Marie had het best lastig tijdens de lockdown. Haar vriendinnen zijn haar leven, en dan vielen ook nog eens haar hobby’s weg. Ik liet haar dan weleens afspreken in het bos hier wat verder op. Ze nam dan een picknick mee, praatte wat bij met haar vriendinnen en dan kon ze er weer tegen. Dat zou van Tom nooit mogen.

Onlangs kwam het coronavaccin ter discussie. De kinderen zeiden dat ze dat vaccin wilden zodra het kon. Ze hadden Frank Vandenbroucke goed begrepen: ‘Het rijk der vrijheid komt weer in zicht.’ Maar Tom zag het anders. Hij vertrouwt de vaccins niet. Hij vindt dat ze allemaal veel te snel zijn ontwikkeld en dat de meisjes geen vaccin nodig hebben als ze voorzichtig zijn. Hij wil dus niet dat ze gevaccineerd worden. Marie en Lise zijn er helemaal ondersteboven van. Verdrietig, maar vooral ook boos op hun vader. ‘Hij is een tiran die alles voor ons beslist’, zeggen ze. ‘Als het zo zit, willen we niet meer naar hem gaan.’ Ik heb hen gekalmeerd en beloofd dat ik het met hun papa zou praten.

’s Avonds heb ik Tom gebeld en gezegd dat de meisjes niet meer willen komen als ze het coronavaccin niet mogen krijgen. En ik heb gezegd dat ik vind dat de meisjes het vaccin wél moeten krijgen. Het werd een heen-en-weer geroep waar we totaal niet uit kwamen. Gelukkig staat in onze scheidingsovereenkomst dat we bij discussies weer naar de bemiddelaar gaan vooral we naar de rechtbank stappen.”

Wat zegt Tom?

“Ik kan niet geloven dat Simke dit weer zomaar zonder mij beslist heeft” 

Tom (45): “Ik dacht vroeger dat elkaars tegenpool zijn positief werkt, maar niks is minder waar. Simke en ik zijn gewoon té verschillend. Simke komt uit een groot gezin waarin ieder zijn weg kon gaan. Ik ben enig kind en werd heel sterk gecontroleerd door mijn ouders. En gelukkig maar, ik was anders nooit zover gekomen. Vond ik dat leuk als kind? Natuurlijk niet. Maar nu zie ik er wel de voordelen van. Simke laat onze dochters maar doen, ze mogen en krijgen alles wat ze vragen. Daarom ben ik wat strenger, ter compensatie van de vrijheid die ze bij hun moeder ervaren.

Tijdens onze relatie nam Simke heel wat beslissingen zonder het daar met mij over te hebben. Achteraf hoorde ik dat ze dat deed om discussies te vermijden en omdat ze vond dat ik veel te streng was. Ik merkte dan plots dat de kinderen zwemles volgden bijvoorbeeld. Wanneer ik mijn bezorgdheid uitte over de tijd die nog voor school overbleef, werd ik zoals altijd afgewimpeld.

Gelukkig hebben we een week-weekregeling en gezamenlijk ouderlijk gezag, zodat ik ook mijn stempel ook kan drukken. Nu kan Simke gesprekken over de belangrijke opvoedkundige thema’s niet zomaar uit de weg gaan. Gemakkelijk is dat niet, maar via de bemiddelaar geraken we er gelukkig wel uit, omdat we verplicht worden naar elkaar te luisteren.

Toen Marie mij vorige week zei dat ze zo blij was dat het coronavaccin eraan kwam, kon ik mijn oren niet geloven. Had ze dit nu weer beslist zonder mij daarin te betrekken? Bovendien heb ik veel twijfels rond de vaccins. Ze zijn veel te snel ontwikkeld. Marie begon te huilen toen ik haar zei dat ze de spuit niet zomaar kon laten zetten, dat ook ik de toestemming moest geven en ik daar niet mee akkoord ging. Ze liep naar haar kamer en sloot zichzelf op. Haar zus Lise ging bij de hond liggen en zei niks. Toen ik de meisjes erna naar Simke bracht, werd er in de auto geen woord gezegd. Natuurlijk kreeg ik nadien van Simke weer een boze telefoon met het verwijt dat ik alle hoop voor die kinderen wegneem. Wie denkt ze wel dat ze is?! Ik heb de telefoon neergelegd, ik hoef die verwijten niet te aanhoren.”

Zo ging het verder

“Simke en Tom zijn allebei bezorgd om hun dochters, maar beklemtonen elk een ander stuk van hun ontwikkeling”

Bemiddelaar Monique Van Eyken: “Ik ken Simke en Tom van bij hun scheiding. Nadien zag ik hen over een aantal opvoedingsbeslissingen rond hun dochters. Wanneer ik hen vraag waarover zij het willen hebben, zeggen ze allebei dat het over het coronavaccin gaat voor hun kinderen. Simke zegt dat de meisjes het vaccin snel moeten krijgen, Tom gaat hier niet mee akkoord. Ik leg de link met de vorige keren, dat het opvallend is dat ze heel sterk tegenstrijdige posities innemen zonder zich af te vragen hoe de andere de kwestie ziet en de kinderen ook wat op de achtergrond verdwijnen.

Tom zegt meteen dat dit helemaal klopt. Hij kan niet meer luisteren naar wat Simke te zeggen heeft omdat hij te gekwetst is als vader. Hij wil meetellen in de opvoeding van de kinderen. Simke zegt dat ze dat wel wil, maar dat ze bang is van zijn strenge, rigide houding en dat ze ziet dat de kinderen daaronder lijden. Ze zegt dat ze de kinderen meer en meer moet overtuigen om naar hun vader te gaan en ze dat niet wil. Ze wil geen wenende kinderen meer. Tom schrikt en zegt dat hij niet wist dat de kinderen zo fel reageerden, hij merkte daar nooit zo veel van.

Ik vraag hen hoe zij en hun kinderen corona hebben beleefd. Ik voel de spanning wat zakken wanneer ze kunnen vertellen over hun zorgen en angsten. Simke heeft het uitgebreid over het leed van de kinderen, vooral over Marieke die midden in haar puberteit zit en het moeilijk heeft zonder haar vriendinnen. Tom heeft het over zijn zorgen over de schoolresultaten. Ik bemerk dat ze allebei een grote bezorgdheid hebben over hun kinderen en dat ze elk een ander stuk van de ontwikkeling van de meisjes beklemtonen. Ik bekijk met hen hoe ze allebei aandacht kunnen besteden aan de schoolresultaten én het welzijn van de meisjes. Simke geeft aan dat ze inderdaad wat meer met het schoolgebeuren kan bezig zijn. Tom reageert onmiddellijk: ‘Ik los met plezier de teugels wat als we samen een aantal concrete afspraken maken, als ik mij maar niet alleen verantwoordelijk moet voelen. Ik ben ook niet graag de onsympathieke papa naar wie de kinderen niet graag heen gaan.’ Ik maak met Simke en Tim concrete afspraken over school zoals het huiswerk, de agenda nakijken… die bij beide ouders gelden. 

En dan komt het tweede thema: het welzijn van de kinderen. Simke geeft aan dat het vaccin voor de kinderen echt heel belangrijk is. Het zou betekenen dat ze weer wat vrijheid krijgen en dat ze de vrienden kunnen zien die ze zo nodig hebben voor hun ontwikkeling. Tom geeft aan echt wel ongerust te zijn over de kwaliteit van het vaccin. Ik vraag Tom hoe het komt dat hij zo weinig vertrouwen heeft in het vaccin, waarop hij antwoordt dat hij zich baseert op de media. Simke vertelt dat zij ook haar twijfels had, maar dat zij een gesprek heeft gehad met de hoofdgeneesheer op haar werk en dat die haar heeft gerustgesteld. Tom zegt dat hij blij is dat Simke zich toch ook wat vragen heeft gesteld en vraagt wat meer uitleg aan Simke over dat gesprek. Simke herhaalt nog eens wat dit vaccin de kinderen betekent. Tom geeft aan dat het oké is voor hem dat ze het vaccin zouden krijgen, en dat hij zich misschien wat vijandig heeft opgesteld naar Simke en minder naar het belang van de kinderen keek.

Tom en Simke gaan akkoord over het toedienen van het vaccin en hebben afspraken rond school. We plannen een nieuwe sessie om de communicatie tussen hen te bespreken en te verbeteren.” 

Uit: Libelle 08/2021 – Tekst: Monique Van Eycken

Meer familiekwesties:

• SOS familie: “Zodra het over de verdeling van het huis, de financiële middelen en de BVBA gaat, wordt de sfeer grimmig”
• SOS familie: “Ik voel me al heel lang alleen in onze relatie en mis verbondenheid, het gevoel dat je ertoe doet”
• SOS familie: “Tuur kwam van bij zijn mama en bij het uitpakken liet hij mij de Rilatine zien. Ik stond perplex”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!