SOS familie: “Ik voel me niet klaar voor het vaderschap”
Laura is hoogzwanger als ze te weten komt dat Daan een relatie heeft met een andere vrouw. Wat een heerlijke periode had moeten zijn, werd een ware nachtmerrie.
Wat zegt Laura?
Laura (31): “Ik leerde Daan kennen via Tinder. Ik had een relatie van zes jaar achter de rug, waarin ik erg was gekwetst. Ik had nadien totaal geen zin in een nieuwe relatie, ik sloot mij er zelfs helemaal voor af. Mijn vriendinnen deden alle moeite van de wereld om mij uit mijn isolement te halen, maar niets hielp. Toen mijn biologische klok begon te tikken, werd ik bang dat ik nooit mama zou worden.
Bij een consultatie bij de huisarts kwam dat ter sprake en zij stelde voor om hulp te zoeken bij een psycholoog om mijn leven weer op de rails te krijgen. Dat was de beste stap die ik ooit had kunnen nemen. De therapeut hielp mij om inzicht te krijgen in het mislukken van mijn vorige relatie en om opnieuw naar de toekomst te kijken. Ik besefte dat ik niet voor de rest van mijn leven alleen wilde blijven, dat ik hunkerde naar een stabiel gezin met kinderen.
Omdat ik niet zoveel met mannen in contact kwam, liet ik me toch overtuigen om via Tinder te daten. Zo kwam ik Daan tegen, een knappe man die eveneens op zoek was naar een metgezel voor het leven. Op onze eerste afspraak was het meteen een match. Het gesprek liep vlot en we deelden blijkbaar veel interesses. Hij was verkoper van medische apparatuur, ik kinesiste. Na zes maanden beslisten we al om te gaan samenwonen. En enkele maanden later bleek ik tot mijn grote verbazing zwanger!
“Toen ik vernam dat Daan me bedroog, stortte mijn droomwereld helemaal in”
Toen ik het aan Daan vertelde, zag ik hem schrikken. Maar hij herpakte zich snel en zei dat hij ermee kon leven. De zwangerschap verliep niet al te vlot: de eerste maanden was ik vreselijk misselijk en nadien had ik last van voorweeën, waardoor ik het rustig aan moest doen.
Toen ik van een vriendin vernam dat ze Daan in de fitness met een andere vrouw had zien kussen, stortte mijn droomwereld helemaal in. Ik herbeleefde mijn vorige relatie: weer een man die mij bedroog. En dat terwijl ik zeven maanden zwanger was! Daan gaf snel toe dat hij verliefd was op iemand anders, dat hij misschien te snel was meegegaan in de rush van ons verhaal. Bovendien confronteerde de zwangerschap hem met het einde van een zorgeloos leven, iets waar hij blijkbaar toch niet klaar voor was.
Ik zat met zoveel vragen: hoe moest ik verder? Wat met onze baby? Waar moest ik gaan wonen? Het gaf me zoveel stress dat ik zelfs platte rust kreeg voorgeschreven om de ontwikkeling van de baby niet in gevaar te brengen. Mijn huisarts stelde ook voor om snel contact op te nemen met een bemiddelaar om ons stap per stap doorheen dit proces te loodsen.”
Wat zegt Daan?
Daan (32): “Mijn liefdesleven wilde niet altijd vlotten. Ik ben een verkoper en kan het goed uitleggen, maar als een relatie serieuzer werd, kreeg ik een beklemmend gevoel. Zo heb ik aan drie relaties een einde gemaakt. Met Laura leek het een echte match: we vonden het fijn om samen te sporten, hielden van reizen en uitgaan. Ook Laura’s gevoel voor humor pakte mij direct in. Er zijn niet veel vrouwen die deze gave bezitten, vind ik.
“Ik zag een toekomst voor mij zonder levensvreugde en met heel veel beperkingen en wist met mezelf geen blijf”
Het idee om samen te wonen, kwam al snel van Laura. Ik moet bekennen dat het mij even van slag bracht, maar ik wilde haar niet verliezen en ging snel akkoord. Toen ze mij iets later zei dat ze zwanger was, schrok ik enorm. Ik wist dat ze haar kinderwens door haar leeftijd niet te lang wilde uitstellen, maar dit was wel erg snel. Toch dacht ik: het is nu zo, het zal wel loslopen… Maar niets liep zoals verwacht. Laura was moe, ziek en erg emotioneel. Alles wat ons verbond, viel weg. Ik zag een toekomst voor mij zonder levensvreugde en met heel veel beperkingen en wist met mezelf geen blijf.
Ik bleef meer en meer weg van huis en stortte mij volledig op mijn sport. Op de fitness ontmoette ik Lieve, een mooie vrouw die mij aansprak en vroeg om even na te blijven en iets te drinken. En van het één kwam het ander. De seks bij Laura was ver zoek en ik vond bij Lieve wat ik zo erg miste in mijn eigen relatie. Natuurlijk voelde ik mij ook schuldig. Maar ik voelde mij niet klaar voor het vaderschap en Lieve bracht mij even terug in de zorgeloze toestand van voordien.
Voor mij was het zelfs niks ernstigs, tot Laura’s vriendin erachter kwam en het haar vertelde. Dit wilde ik niet, want Laura ging kapot van verdriet en ik kreeg van iedereen alle schuld. Ik zocht contact met een therapeut die mij wees op mijn bindingsangst en de angst voor het vaderschap. Dat ik bang was voor de verantwoordelijkheden die een kind met zich meebrengt en ook dat mijn ervaringen in mijn eigen jeugd niet echt hielpen.
Ik was bang om een even slechte vader te worden als de mijne en durfde daarom het engagement niet aan. Mijn therapeute heeft mij gestimuleerd om mee naar de bemiddeling te gaan en heeft mij verder begeleid in heel dit verhaal. Daardoor kan ik tijdens de gesprekken openstaan voor de noden van Laura en ons kind en ook benoemen wat ik nodig heb.”
Zo ging het verder
Bemiddelaar Monique Van Eyken: “Op vraag van Laura’s huisarts neem ik contact op met Laura en Daan. Omwille van Laura’s toestand beslissen we om de dag nadien bij hen af te spreken. Ik moet bekennen dat ik droevig word bij het zien van het tafereel: Laura met haar bolle buik in de zetel, Daan die wat ongemakkelijk verderop zit. De spanning en het verdriet vullen de ruimte. Laura is heel emotioneel. Andere bemiddelingen zijn dat vaak ook, maar de zwangerschapshormonen maken het nog intenser.
Zij vertelt haar verhaal, maar eindigt vooral met de wanhopige vraag: ‘Hoe moet dit nu verder? Ik beval binnenkort en wil Daan daar niet bij.’ Daan zegt dat hij het vreselijk vindt voor haar, maar dat hij dit niet heeft gewild. Hij was blijkbaar nog niet klaar voor zo’n ernstig leven en de zwangerschap heeft hem daarmee geconfronteerd. Hij zegt wel duizend maal sorry en belooft dat hij Laura niet in de steek zal laten. Hij heeft al nagedacht over wat het beste zou zijn voor hun kind: uit hun leven verdwijnen of toch een rol als vader opnemen. Hij weet het zelf ook niet en is hiervoor in therapie. Het verdriet dat dit allemaal teweegbrengt, doet hem wel iets.
“Drastische, permanente beslissingen nemen in deze crisissituatie zou niet slim zijn”
Als ik hen voorstel om snel voorlopige afspraken te maken voor de zeer nabije toekomst, zie ik hen knikken. Drastische, permanente beslissingen nemen in deze crisissituatie zou immers niet slim zijn. We starten met de zwangerschap. Wat heeft deze baby nodig om zo goed mogelijk te ontwikkelen? Een mama die zo weinig mogelijk stress ervaart en kan rusten. Ik vraag aan Laura wat zij daarvoor nodig heeft: ‘Ik heb het liefst dat Daan uit mijn buurt blijft. Dat ik voorlopig in ons appartement kan blijven en mijn moeder bij mij komt inwonen. Ik wil ook graag nu afspraken maken over de bevalling en kort daarna.’
Daan kan zich hierin vinden. Hij wil ook niets liever dan een gezonde baby. Hij gaat een plek zoeken om elders te verblijven. Ik merk dat dit Laura deugd doet en de rest van het gesprek verloopt vrij vlot. We maken nog afspraken over de bevalling: Daan zal er niet bij zijn, maar kan meteen erna wel de baby in zijn armen nemen. Verder maken we nog afspraken over de naam – de baby krijgt de dubbele achternaam – maar ook over het geboortekaartje, het verloop van het kraambezoek en de week nadien.
Twee weken na de bevalling plannen we een nieuwe afspraak in om de volgende periode te bespreken. Na de bevalling begint alles beter te gaan. Daan is overweldigd door het vaderschap. Hij is stapelverliefd op zijn zoon, waardoor Laura veel contact met hem toelaat. De relatie met de andere vrouw stopt. Laura en Daan gaan in relatietherapie en beslissen drie maanden na de zwangerschap om weer samen te wonen.”
Uit: Libelle 15/2022 – Tekst: Monique Van Eyken
Verder lezen:
- SOS familie: “Ik wil een fijne tijd met de kinderen, niet een huishouden runnen”
- SOS familie: “Sinds hij me bedrogen heeft, communiceren we alleen nog maar via onze advocaten”
- SOS familie: “Ik vind het zo moeilijk om mijn zoon bij hen achter te laten”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!