Vandaag is het Wereld Anti-Tabaksdag. Cathy stopte na bijna veertig jaar met roken. Haar grootste motivatie? Haar kleinzoon Alexander.
Cathy (55): “ ‘Bah’, dacht ik bij mezelf toen ik op mijn zestiende mijn eerste sigaret opstak. Het had mijn eerste en laatste kunnen zijn, maar het was de eerste van duizenden. Bijna veertig jaar lang rookte ik haast elke dag een pakje leeg, zonder ooit de drang te voelen om te stoppen.
Tot mijn negenjarige kleinzoon, Alexander, me met tegenzin een knuffel gaf. ‘Nonna, je stinkt’, zei hij. Steeds vaker gaf hij die opmerking, waardoor ik op den duur zelf genoeg kreeg van mijn kleren die continu naar de sigaretten stonken, en van mijn gele vingers die verraadden dat ik een verstokte roker was. Zo erg zelfs dat ik inmiddels al een goed jaar niet meer rook.
Toen ik zestien was, in de jaren tachtig, was roken heel gewoon. Iedereen deed het. Mijn ouders en grootouders, mijn tantes en nonkels, mijn vriendinnen… Het was stoer en de perfecte opener om te flirten op een fuif. ‘Mag ik een sigaretje van je?’ (lacht) Toch heb ik het een tijdje verstopt voor mijn ouders. Ze rookten zelf al jaren, maar ze hadden me altijd gezegd dat roken vies was en dat ik er niet mee moest beginnen.
Op een dag, ik was achttien, zat ik samen met papa op de bus naar Benidorm en dacht ik: ‘Wat als ik nu een sigaret zou opsteken? Papa zou zich nooit kwaad maken, met al dat volk.’ Natuurlijk was mijn vader niet gelukkig, maar hij zei: ‘Ik heb geen recht van spreken’, en draaide zich om. Bijna veertig jaar lang rookte ik zo’n twintig sigaretten per dag.
In die tijd dat ik stopte met roken heb ik 3439 euro níét gespendeerd aan die ‘stinkstokken’
Alleen toen ik zwanger was van mijn eerste kind heb ik niet gerookt. Niet voor de baby, maar omdat ik gewoonweg niet kón roken. De eerste vier, vijf maanden van de zwangerschap was ik zo ellendig. En maar overgeven. Op een gegeven moment woog ik nog maar vijfenveertig kilo. Zodra mijn dochter er was, ben ik quasi onmiddellijk naar buiten geglipt om te roken en was ik weer vertrokken. Zo erg zelfs dat ik tijdens mijn tweede zwangerschap ben blijven roken. Minder dan gewoonlijk, maar toch. Nu kijken mensen raar op als ze een zwangere vrouw zien roken, toen was dat normaal.
Samenklitten
Ik had verder ook nooit echt een reden om te stoppen. Ik was niet kortademig, ik had geen rokershoest of last van verkleurde tanden. Geen enkele dokter heeft me uitdrukkelijk gezegd te stoppen. Waarom zou ik dan? Achteraf gezien besef ik natuurlijk dat ik oogkleppen op had, want hoe je het draait of keert: roken is gewoon slecht. Maar toen vond ik het vooral gezellig.
Zélfs, en misschien nog meer, toen er in 2011 een rookverbod kwam en rokers buiten moesten samenklitten. Toen viel het me pas echt op dat het de rokers zelf waren die het zo plezant maken. Doorgaans zijn het levensgenieters die graag eten, drinken en… een sigaretje opsteken. Maar het was dus mijn kleinzoon Alexander die me over de streep heeft getrokken. Als je elke dag moet horen dat je stinkt, dan ga je dat op den duur geloven.
In oktober 2021, na een stevig nachtje op café, besliste ik om ermee te kappen. De sigaretten smaakten me toch niet, dus leek het me het perfecte moment. Ik stopte cold turkey. Ik had geen plan, maar wel een goede motivatie: Alexander. Dankzij hem ben ik dus al een jaar en twee maanden gestopt. In al die tijd heb ik 8712 sigaretten níét gerookt, heb ik 485 pakjes níét gekocht en heb ik 3439 euro níét gespendeerd aan die ‘stinkstokken’.
Het is heerlijk om niet langer met stress te moeten leven. Heb ik nog wel genoeg sigaretten om de avond door te komen?
Natuurlijk zijn er lastige momenten geweest. Mijn man is nog altijd een verstokte roker en ik moet bekennen dat ik die eerste maanden weleens een kort trekje van zijn sigaret heb genomen. Vooral als we aan het aperitieven waren, kreeg ik het moeilijk. Maar nu vind ik er echt niks meer aan. Als je zelf niet meer rookt, dan stinken de sigaretten eens zo hard.
Het is ook heerlijk om niet langer met stress te moeten leven. Heb ik nog wel genoeg sigaretten om de avond door te komen? Ik kan nu een hele avond in mijn pyjama gezellig voor de televisie zitten, zonder me nog naar de nachtwinkel te haasten voor een nieuw pakje. Ik voel ook dat ik na een verkoudheid sneller genezen ben. Vroeger liep ik weken rond met een hoest en een verstopte neus, maar tegenwoordig is het na een dag of twee, drie al over.
Achteraf gezien vind ik het ongelooflijk dat ik veertig jaar lang blind ben geweest voor wat de sigaretten met mijn lichaam deden. Al besef ik dat je eerst een goede reden nodig hebt om van zo’n levenslange gewoonte af te geraken. Het enige wat me vandaag tegensteekt, is de weegschaal. De eerste maanden bleef ik mooi op gewicht, maar na een goed half jaar bleef er wat meer plakken.
Plots geraakte ik niet meer in mijn broeken en gingen mijn kleedjes niet meer dicht. En het is niet dat ik de sigaretten compenseer met een stuk chocolade of een pateeke. Maar als dat het enige nadeel is, dan is dat maar zo. Met die 3439 euro die ik gewonnen heb, kan ik me wel een nieuw kleedje veroorloven.” (lacht)
Uit: Libelle 11/2023
Meer interessante artikels:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!