Aanvankelijk was het een beetje raar, toen de moeders van Nena, Cindy en Helga weer verliefd werden. Maar nu zijn ze vooral heel gelukkig dat hun mama’s nieuw geluk hebben gevonden.

Nena woonde tot voor kort samen met haar dolverliefde moeder

Nena (26): “Mijn ouders hebben een heftige scheiding achter de rug. Het was er een met veel verdriet, gebroken harten en verlies op alle vlakken. Mijn mama was – ik kan het niet anders zeggen – gebroken achteraf. Mijn zus was het huis al uit, maar ik was er nog en heb alles van op de eerste rij meegemaakt. De tranen, de wanhoop, de vermoeidheid.

Ik was zeventien toen, en enkele jaren waren de rollen omgedraaid: ik zorgde voor haar in plaats van zij voor mij. Het gekke is: ik heb dat nooit erg gevonden. Het was zij en ik, in een cocon van gezelligheid thuis. Samen eten, onder een dekentje tv kijken. Mama en ik waren een team.

Na twee jaar merkte ik dat mama klaar was voor iemand anders. Ik kon dan weleens lachend zeggen dat ze mij toch had, het was duidelijk dat er weer een man moest komen in haar leven. Ze zocht opnieuw meer contact met haar vriendinnen en plots was mama ook degene die uitging. Ik ben nooit graag naar feestjes geweest, maar het was toch confronterend om op zondagochtend te horen dat mijn moeder meer avonturen had beleefd dan ik die nacht.

Op een dag vertelde ze over een nieuwe collega op het werk, Marc. Niet veel later bracht ze plots mascara aan om naar het werk te gaan, ruilde ze haar huidkleurige ondergoed in voor rode kanten exemplaren en droeg ze een jurkje, terwijl ik haar al jaren in niets anders dan een jeans zag. Ze kwam ook veel vrolijker thuis ’s avonds. Het is een cliché, maar ik kan het niet anders omschrijven dan dat ze straalde.

Op een dag vertelde ze dat ze naar toneel ging met Marc en ik zag hoe zenuwachtig ze was. ‘Ben jij verliefd op Marc?’ vroeg ik. Ze werd vuurrood en kon het niet ontkennen. Plots was mijn mama geen zesenvijftig meer, maar een onzeker meisje van zestien dat op het punt stond om voor het eerst te worden gekust. Toen de bel ging, deed ik open. Het was heel ongemakkelijk. Niet dat ik Marc niet vertrouwde, maar die nieuwe man kwam ineens wel erg dicht.

Toen ik mijn mama zag weggaan, met de arm van een man om haar schouders, was ik blij voor haar, maar voelde ik me ook onzeker. Ik woonde nog thuis: wat zou het voor mij betekenen als ze een relatie zou krijgen? Maar ik had ook gezien hoe ongelukkig ze was geweest na haar scheiding, dus ik moest het loslaten. Die avond kwam ze thuis. Aan een vriendin zou ik hebben gevraagd of ze hadden gekust, van mijn moeder moest ik dat niet weten. Maar ik merkte wel dat het koekenbak was.

Zij gelukkig, ik gelukkig

Vanaf dan zagen Marc en zij elkaar geregeld en kwam hij ook vaker langs. En hoe blij ik ook was voor mama, ik was ook een beetje jaloers. Elk gesprek dat we hadden, ging op de een of andere manier over hem. ‘Marc zei dit’, ‘Marc vond dat’. Ik werd er gek van. Als hij op vrijdagavond naar ons kwam, zat ze plots met hém onder een dekentje. In plaats van mijn lievelingseten maakte ze zijn lievelingseten. Ik weet dat het belachelijk is, maar ik voelde me het vijfde wiel aan de wagen.

Marc was nochtans heel lief en geïnteresseerd in mij, maar het stoorde me dat de focus van mijn mama op hem lag en dat ik de restjes kreeg. Ze waren ook heel fysiek. Het is een paar keer gebeurd dat ik iets kwam halen uit de keuken en dat ze daar aan het flikflooien waren, waarop ze betrapt uit elkaar sprongen. En één keer werd ik in het midden van de nacht wakker van geluiden uit hun slaapkamer. Ik kan je verzekeren: dat moet je maar één keer horen om te beslissen dat het tijd is om te verhuizen.

Zeker omdat ik zelf nog single was, was het extra confronterend. Ik heb een appartement gezocht en ben alleen gaan wonen en Marc is bij mama ingetrokken. Ergens ben ik blij dat het zo is gegaan, want anders was ik ongetwijfeld nog veel langer thuis blijven wonen. Ik ben intussen volledig vertrouwd met het verliefde koppeltje. Ik weet dat Marc op de stoel zit waar mijn vader vroeger zat en ik ben het gewend dat zij hem na het eten op zondagmiddag een voetmassage geeft. Ze zijn nog altijd wansmakelijk verliefd en dat kan ik nog altijd niet goed aan. (lacht)

Maar ik zie mijn mama graag en ik zie haar vooral heel graag gelukkig. Het helpt dat ik zelf intussen ook een lief heb en dat hij mijn blikken kan vangen als we op zondag bij mijn mama gaan eten. Meer nog: hij heeft me al eens gezegd dat hij blij is dat Marc er is, omdat ik anders geen oog zou hebben voor hem. Dus ja, de verliefdheid van mijn mama was een emotionele rollercoaster voor mij, maar ik heb vrede met hoe het is gelopen.”

Cindy schreef haar moeder zelf in op een datingsite. Intussen is Tilly gelukkig getrouwd

Cindy (36): “In 2010 is mama gescheiden. Ik was al getrouwd en had een eigen leven, net als mijn zus. Na een jaar alleen begon mama het moeilijk te krijgen. Ze miste gezelschap, vond dat ze zoveel alleen zat en bleef maar vragen: ‘Waarom komen jullie nooit op bezoek?’ terwijl ik zo vaak als ik kon bij haar langsging. Elke zondag over en weer, uren in de auto. Dat waren ook niet altijd leuke bezoekjes, omdat het heel vaak ging over hoe eenzaam ze zich voelde, waardoor ik telkens met een schuldgevoel naar huis reed. Ik moedigde haar aan om een hobby te zoeken, bij een vereniging te gaan, of vrijwilligerswerk te doen, maar er gebeurde niets.

Op een dag was ik het beu. Ik bracht mijn computer mee, klapte hem open en zei: ‘Ik schrijf je nu in op een datingsite.’ Ze sputterde eerst tegen, maar ik was vastberaden. Ik vulde haar officiële gegevens in en liet haar de andere vragen beantwoorden. Ik moest namelijk niet meteen weten wat mijn moeder zocht in een man en of ze nog op zoek was naar passie of niet. (lacht) Mama gaf me haar creditkaart en hup, ze was ingeschreven. Ik heb haar nog nooit zo bang gezien, maar ze zei ook dat ze niets te verliezen had.

Haar eerste date was met Jo, een boer uit Wevelgem. ‘Wat voelde dat goed’, vertelde ze. Ik zag meteen dat ze verliefd was. Niet omdat ze er op een bijzondere manier over vertelde, gewoon door hoe ze eruitzag. Ze straalde. De boerderij lag op een uur rijden van haar huis en diezelfde maand spraken ze nog eens af. Van dan af ging het razendsnel.

Enkele weken later mocht ik Jo al ontmoeten. Ik was zenuwachtig, maar het werd een heel ontspannende avond bij haar thuis. Meer nog: ik had mijn mama nog nooit zo gezien. Ze is altijd heel zorgend geweest, haar leven heeft altijd in het teken van een ander gestaan. Maar toen ik haar daar zag, vol leven, mooi verzorgd en intens gelukkig, zag ik plots iemand anders. Nog altijd iemand die graag zorgt, maar niet alleen maar een mama. Plots zag ik daar een vrouw. Iemand die nog een heel leven voor zich had en de dag wilde plukken.

Het grappige is: toen mama en Jo quasi na de eerste date een koppel werden, heb ik gemaild naar het datingbureau. Of we geen geld terug konden krijgen, want we hadden voor een jaar betaald en uiteindelijk was er maar één maand van gebruikt. En ja hoor, ze hebben geld teruggestort! Daar zijn Jo en mama dan eens lekker van gaan eten. (lacht)

Nog altijd die sprankel in haar ogen

Mama en Jo hebben geen tijd verloren. Een boer kun je niet zomaar verhuizen, dus trok zij weg uit haar geboortestreek en ging ze snel bij hem inwonen. Dat vond ik niet gemakkelijk, want ik was net zwanger en had gehoopt mijn mama dicht bij me te kunnen houden, maar ik begreep ook dat het haar leven was. ‘Ik heb mijn maatje gevonden en ik heb nog zoveel dromen’, zei ze.

Een jaar nadat ze hem leerde kennen, trouwden mijn mama en Jo. Dát was pas gek: mijn mama in een mooie ecru jurk in een kerk zien staan en haar jawoord aan iemand horen geven… Er waren mensen in onze familie die het allemaal te snel vonden en niet bij het huwelijk wilden zijn, maar ik kon haar geluk boven het mijne zetten. Intussen zijn ze tien jaar getrouwd en heb ik mijn mama al tien jaar verliefd gezien.

Ze is nooit pril en fladderig verliefd geweest zoals een jong meisje, daar is ze te rationeel voor, maar de sprankel in haar ogen die er is gekomen toen ze voor het eerst over Jo vertelde, is nooit verdwenen. Jo is een lieve man voor haar en bleek ook een heel lieve opa voor de kleinkinderen. En mijn mama, die zegt soms lachend dat het door mij is dat ze met een boer geëindigd is.

Nu ik zelf gescheiden ben, zal zij mij misschien inschrijven op een datingsite. (lacht) Binnenkort wordt de boerderij verkocht en verhuizen ze naar Spanje. Nog verder van mij, ja. Maar het is mooi om te zien hoe ze hun leven in handen nemen en hun dromen waarmaken. En ik, ik kijk alvast uit naar een bezoekje aan hun Spaanse huis!”

Helga moedigde haar mama aan om haar hart te volgen toen ze weer verliefd was

Helga (59): “In 2018 is mijn papa overleden. Hij heeft heel lang kanker gehad, mijn mama heeft net als hij tien jaar afgezien. Toen hij stierf, had het misschien een opluchting moeten zijn, maar zij had vooral verdriet. Je onthoudt in de liefde alleen de mooie dingen.

Het was een vriendin die Louis, de weduwnaar van haar zus, aan haar voorstelde. Zijn vrouw was ook net overleden aan kanker en die vriendin bracht mijn mama en Louis – zo heette mijn vader trouwens ook – samen om het verdriet te verwerken. Ze gingen fietsen, werden vrienden en hielpen elkaar het verlies te verwerken.

Op een dag vroeg mama me even te gaan zitten. ‘Ik ben verliefd op Louis. Ik ben bang dat erover gepraat gaat worden.’ Ze woont in een klein dorp waar iedereen mijn papa ook gekend heeft, en ze was bang dat mensen zouden roddelen. ‘Wat vind jij van wat ik je vertel?’ Ik zag in haar ogen dat ze echt bezorgd was. Ze vertelde me hoe ze eerst vrienden waren geworden en hoe ze ermee worstelde dat het te snel was, volgens haar. Maar ik zei haar dat ik het haar gunde. Ze heeft papa graag gezien en heeft alles voor hem gedaan. ‘Het enige wat ik gek vind, is dat hij dezelfde naam heeft als papa’, zei ik lachend.

Ik had haar verliefdheid trouwens al zien aankomen. Louis en zij gingen steeds vaker weg en ik zag hoe ze openbloeide. Toen ze hem voor het eerst ‘schatje’ noemde in mijn bijzijn, schrok ik wel. Maar ik vind het vooral geweldig dat ze zoveel dingen onderneemt. Zij is nu 81 jaar, maar je zou haar tien jaar jonger schatten. Ze gaan vaak op date naar de cinema en mijn mama, die tien jaar thuis is gebleven om voor papa te zorgen, heeft zelfs een cruise naar de Caraïben geboekt! Eind januari is het zover. Ik kan het bijna niet geloven, maar het is haar zo hard gegund.

Ze moet nu leven, want het kan gedaan zijn voor je het beseft. Vroeger was ze veel thuis, vandaag kan ik haar bijna niet meer bereiken. ‘Je bent altijd weg’, lach ik dan, maar ik zou het niet anders willen. Met Louis heeft ze ook een extra netwerk gekregen. Zijn kleinkinderen heeft ze in haar hart gesloten en doordat die dicht bij hen wonen, ziet ze hen vaak. En ook zijn dochters zijn in haar leven. Om nu echt te praten over extra zussen die ik gekregen heb, zien we elkaar te weinig. Maar er is veel liefde en respect voor iedereen en daardoor werkt het. En het dorp? Dat heeft geen enkel probleem gemaakt van hun prille relatie.”

Lees ook:

• Daten op latere leeftijd: zo begin je eraan (en zo doe je het veilig!)
• Een nieuwe relatie na een scheiding of overlijden: wanneer ben je er klaar voor?
• Leeftijdsverschil in een relatie: doet dat ertoe?

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!