Vlaamse vrouwenkracht: 8x vechten voor vrouwenrechten

België kent heel wat ‘vredesvrouwen’: vrouwen die zich dagelijks inzetten voor vrede én voor vrouwenrechten. Ons land gaf al aan zo’n 80 Belgische vrouwen deze eretitel. Op Vrouwendag zetten wij deze 8 Vlaamse leeuwinnen extra in de verf. Ze zijn een geschenk in een wereld die nog al te vaak enkel om mannen draait.

Marleen Temmerman

Een kleine greep uit het palmares van Marleen Temmerman:

• Sinds jaren een erkende autoriteit en voorvechtster van vrouwenrechten, in het bijzonder van seksuele en voortplantingsrechten en gezondheid. Een strijdpunt? Zelf kunnen beslissen wanneer, hoeveel en óf je kinderen wilt.
• Boegbeeld van de strijd voor seksueel zelfbeschikkingsrecht van vrouwen, een van de grote uitdagingen van onze tijd en een strijd die verre van gestreden is. Dit is een oorlog die vele vrouwen en meisjes dagelijks moeten uitvechten.
• Oprichtster van het ‘International Centre for Reproductive Health’ (ICRH): een multidisciplinaire onderzoeksgroep die focust op het onderbelichte probleem van overbevolking.
• Voormalig directeur van het departement reproductieve gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie.
• Ging in Kenia werken voor het Aga Khan Development Network rond vrouwengezondheid, een thema dat haar na aan het hart ligt.

Katlijn Malfliet

Een kleine greep uit het palmares van Katlijn Malfiet:

• Vicerector aan de KU Leuven, waar ze verantwoordelijk is voor het diversiteits- en duurzaamheidsbeleid.
• Al haar hele academische carrière strijdt ze tegen het glazen plafond.
• Eerste vrouwelijke decaan, een verkozen mandaat aan de universiteit. Voordien was ze rectoraal adviseur gelijke kansen.
• Vrijwilliger in tal van vrouwenorganisaties.
• Startte zelf het initiatief van de herdenking van ‘de onbekende oorlogsvrouw’.
• Vier jaar voorzitter van Pax Christi en vier jaar voorzitter van de Vrouwenraad. Ze voegde duurzame ontwikkeling toe als voorwaarde voor vrede en het respect voor vrouwenrechten.

Hilde Mattelaer

Een kleine greep uit het palmares van Hilde Mattelaer:

• Medestichter, bezieler en algemeen coördinator van Artsen zonder Vakantie. Ze zond meer dan 250 artsen en paramedici uit naar Afrika en Roemenië. Ze ging regelmatig mee op zendingen in verschillende provincies in Congo, Rwanda en Roemenië.
• Startte in 1999 samen met Afrikaanse vrouwen de vzw Mamas for Africa. Het doel is om vrouwen en meisjes in het Zuiden te helpen om hun eigen projecten op te zetten.
• Hielp twee Maisons de la Femme oprichten. Deze vrouwenhuizen bieden opvang voor verkrachte vrouwen, psychologische hulp en medische zorgen, voeding en onderdak, vorming, opleiding en sensibilisering.

Ingrid Stals

Een kleine greep uit het palmares van Ingrid Stals:

• Jaren actief geweest bij het Antwerpse politiekorps. Daar slaagde ze er als eerste in om het thema partnergeweld op de agenda te zetten. Tegen de stroom in heeft ze gevochten voor de erkenning dat vrouwen zwaarder en ernstiger getroffen worden door partnergeweld dan mannen, en daarom bijkomende ondersteuning en bescherming nodig hebben.
• Stond er mee aan de wieg van de dienst slachtofferzorg. Daar zette ze zich persoonlijk in voor de opvang en begeleiding van slachtoffers.
• Publiceerde in 2005 het boek ‘Huiselijk Geweld’ om politie en justitie te sensibiliseren. Ze schreef ook mee aan het boek ‘Gebroken prinsessen’, waarin ze extra duiding verschaft bij de persoonlijke getuigenis van slachtoffers.
• Organiseerde de campagne ‘Stairs’, met als doel het grote publiek in te lichten over partnergeweld en de strijd tegen vooroordelen die geweld op vrouwen rechtvaardigen. (‘Ze maakte me kwaad, ze zocht het zelf’ – verhalen)

Elien Spillebeen

Een kleine greep uit het palmares van Elien Spillebeen:

• Draagt bij aan de vredevolle heropbouw van Oost-Congo. Daarbij heeft ze speciale aandacht voor betere levensomstandigheden voor meisjes en vrouwen. Ze zag in Noord-Kivu hoe jarenlange oorlog en seksueel geweld levens ontwrichtten, maar ook hoe vrouwen zich inzetten voor de toekomst.
• Haar vzw Mama Kivu investeert in lokale opbouwprojecten voor vrouwen, zoals een vrouwenvoetbalcompetitie, schoolbeurzen en opvang voor slachtoffers van seksueel geweld.
• Maakte de documentaire Backup Butembo in Oost-Congo, nog steeds één van de gevaarlijkste plaatsen op aarde voor vrouwen en meisjes. Met een kleine camera trok ze samen met de vrouwen door de stad Butembo in Noord-Kivu. Ze registreerde hoe de vrouwen hun situatie niet lijdzaam aanvaarden, maar elke dag opnieuw de moed hebben om tegen hun lot in te gaan. De film werd bekroond met een LAMA, de Los Angeles Movie Award voor beste lange documentaire (mei 2014).

Een kleine greep uit het palmares van Jeanne Devos:

• Woont en werkt al 40 jaar in India. In 1985 richtte ze er de National Domestic Workers’ Movement op, een beweging die zich bekommert om het lot van Indische dienstmeisjes. Meisjes en vrouwen die bij hun werkgever inwonen en vaak (psychisch, lichamelijk en/of seksueel) misbruikt worden.
• Wat 25 jaar geleden begon met een groep van zeven vrijwilligers groeide ondertussen uit tot een beweging van 12.000 actiegroepen van vrouwen en kinderen die hun lot in eigen handen nemen en strijden voor een menswaardig bestaan. Een moeilijke strijd, want eerst wou de Indische overheid het misbruik zelfs niet erkennen, maar 25 jaar inzet hebben toch concrete resultaten opgeleverd: bewustwording en empowerment van de slachtoffers en wettelijke initiatieven om de kinderarbeid aan banden te leggen.
• In 2005 genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede.

Zeynep Uludüz

• Sinds 2014 leerkracht Turkse taal en cultuur in Vlaanderen en Brussel. In de moskee van Aalst werkt ze met jongeren en vrouwen.
• Voor het multicultureel platform Aalst Mixt verzet ze bergen werk achter de schermen. Als eerste Turkse verbonden aan de moskee, nam ze deel aan het carnavalsfeest van Aalst via het multicultureel platform Oilst Mixt, voor mensen met een migratieachtergrond.
• Het Turks kinderfeest trok ze open naar andere gemeenschappen. Ze was ook betrokken bij de organisatie van de actie ‘Moslimjongeren zingen voor vrede’ in april van dit jaar ter herdenking van de slachtoffers van de aanslagen in Zaventem en Brussel.

Els Leye

Een kleine greep uit het palmares van Els Leye:

• Coördineert verschillende onderzoeken en projecten over vrouwelijke genitale verminking en geweld tegen vrouwen, zowel in Europa als in Afrika. 
• Samen met de Senegalese Khady Koita richtte ze de vzw La Palabre op, een vereniging die een beter leven voor vrouwen en kinderen in Afrika nastreeft, een betere gezondheid en alle respect voor hun mensenrechten.
• Een voorbeeld van een initiatief van La Palabre is het ‘Centre Mame Diarra Diallo’, onder andere een toevluchtsoord voor kwetsbare jongeren en vrouwen in Senegal, zoals meisjes die een besnijdenis of een gedwongen huwelijk willen ontvluchten, vrouwen die in een gewelddadige partnerrelatie zitten of meisjes die door een ongewenste zwangerschap verstoten worden door de gemeenschap.
• Vecht tegen de blijvende ondergeschikte positie van meisjes en vrouwen in de samenleving.
• Lanceerde ook samen met Khady Koita het ‘Europees Netwerk ter Preventie van Vrouwelijke Genitale Verminking’.
• Schreef samen met Marleen Temmerman het boek Vrouwen onder Druk, over minder zichtbare vormen van geweld op vrouwen en over de nefaste invloed van de moeilijke toegang tot de gezondheidszorg op de gezondheid van mensen zonder papieren.

Info en beeld: vrouwenraad.be

Ook interessant:

• Vrije tijd? Dat is iets totaal anders voor mannen dan voor vrouwen
• Helaas waar: “Vanaf vandaag werken Europese vrouwen gratis”

• Vrouwen met kinderwens nog steeds gediscrimineerd tijdens sollicitaties