Al gehoord van badmintonstér Tammi?
Tammi Van Wonterghem streeft naar de top in het Belgische badminton
De Olympische Spelen waren geweldig, alleen al omdat nu ook eens ‘stille’ toptalenten in de spotlights komen. Deze toppers knokken elke dag voor hun sport, die best wat meer aandacht verdient.
Badmintonfamilie
Tammi (17): “Ik kom uit een badmintonfamilie. Mijn tante liet me op mijn vijfde kennismaken met de sport. Ik was een actief kind, dus zo’n beweeglijke en behendige sport sprak me meteen aan. Ik leerde op korte tijd veel bij, en toen ik mijn eerste lokale tornooien won, had ik de smaak echt te pakken. Ik werd gescout en mocht deelnemen aan provinciale tornooien en werd zo algauw in mijn leeftijdscategorie de beste van Antwerpen. Dat doet je zelfvertrouwen goed enja, dan droom je van meer. Dat hield in dat ik voor de Topsportschool in Leuven koos en op internaat ging vanaf het eerste middelbaar. In het begin was dat misschien even wennen, maar intussen is het mijn habitat. Ik heb er mijn vrienden en kan er mijn trainingen combineren met mijn lessen.
Onlangs haalde een smash 500 km per uur. Badminton een gemakkelijke sport? Dat beeld klopt helemaal niet!
Snelste racketsport
“Ik train achttien tot twintig uur per week en beoefen momenteel drie disciplines binnen het badminton: het enkelspel, dubbelspel en gemengd dubbelspel. Ik wil nog niet kiezen en wil beter worden in alle drie. Zo werd ik een tijdje geleden nog Belgisch kampioen in het gemengd dubbel voor elite. Voor buitenstaanders lijkt badminton soms een iets te makkelijke sport – dat is de opmerking die ik weleens hoor – maar dat beeld klopt niet. Badminton vergt net enorm veel kracht, snelheid en inzicht. Wist je dat badminton de snelste racketsport is? Onlangs haalde een shuttle na een smash bijna 500 km per uur. Het is dus best een intense sport, maar ze is ook ondergewaardeerd. Al heb ik het gevoel dat badminton uit het stiefmoederlijke hoekje aan het kruipen is. België telt steeds meer badmintonners en dat is super!”
Badminton in Ibiza
“Mijn sport eist bijna al mijn vrije tijd op, maar ik heb niet het gevoel dat ik de typische tienerdingen mis, zoals fuiven of shoppen met vriendinnen. (lacht) Integendeel, ik mag dankzij het badminton zoveel méér meemaken en kan zoveel ervaringen opdoen. Heel binnenkort vertrek ik bijvoorbeeld voor een stage en tornooi naar Denemarken. Ik ben aan het trainen voor het EK in Ibiza. Ik heb al overal in Europa gespeeld, en ben een keer zelfs in Amerika beland voor het WK. Op zo’n WK ben ik nog lang niet bij de beste, Azië beheerst de top in het badminton, maar waar een wil is, is een weg.
Never give up
Als ik zie hoe onze Belgische badmintonners Lianne Tan en Julien Carraggi op de afgelopen Olym-pische Spelen hebben geknokt, dan ben je als mede–badmintonner – ook zonder medailles – aan het blinken van trots. Het is mijn grote droom om er ooit ook te staan, misschien al in 2028 in Los Angeles en anders in 2032 in Brisbane. Het mooiste aan topsport is dat je er iets voor terugkrijgt: toen ik jonger was, was ik mentaal niet zo sterk als ik nu ben. Het badminton maakte me veerkrachtiger en vechtlustig. Ik geef niet zomaar op, ik blijf niet hangen in het verlies. Ik ben misschien nog jong, maar mij krijgen ze niet zomaar klein.”
Meer tips:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!
