“Ook al slapen we apart, we hebben nog steeds een goed intiem leven – mijn man weet wanneer hij welkom is op mijn slaapkamer”
Een snurkende partner, andere slaapgewoontes, kinderen die je wakker houden… Voor sommige koppels is apart slapen de beste optie. Deze lezeressen vertellen waarom zij ervoor gekozen hebben.
Sinds Margriet niet meer samen slaapt met haar snurkende man staat ze ’s morgens weer uitgerust op
Margriet (65): “Een neusspray, een bezoek aan een NKO-arts… Een CPAP-toestel ziet mijn man niet zitten, maar voor de rest heeft hij alles gedaan om minder te snurken. Niets hielp. Vooral als we uitgingen en wat gedronken hadden, gonsden de decibels door de kamer. Ik werd er wakker van, lag minutenlang op mijn tanden te bijten. Tot ik er haast agressief van werd, hem bijna het bed uitduwde en we geen van beiden nog sliepen.
Doodop kwam ik ’s morgens vroeg uit mijn bed om te gaan werken in het ziekenhuis. En als ik rond drie uur in de namiddag weer thuiskwam, begon de zorg voor de kinderen en het huishouden. Het gebrek aan slaap werkte op mijn humeur, en woog soms op onze relatie. Ik sliep zó weinig dat ik op de duur slaapmedicatie nam.
Mijn man merkte hoe moeilijk ik het had en zei: ‘Zo kan het niet langer.’ En dus zijn we, nu ongeveer dertig jaar geleden, apart gaan slapen. Eerst sliep hij in de hobbykamer, maar sinds de kinderen de deur uit zijn, hebben we elk een volwaardige slaapkamer. En worden we allebei uitgerust wakker.
Mensen denken dat je geen intiem leven meer hebt, maar dat van ons is net spannender
Mensen denken dat je geen intiem leven meer hebt als je niet in één bed slaapt, maar niets is minder waar. Wij hebben een klein trucje, dat ik niet ga verklappen, maar waardoor mijn man weet dat hij welkom is op mijn slaapkamer. (lacht) Ik vind het op die manier nog spannender en plezanter. Maar ik geef toe dat je er bewust tijd voor moet maken, anders verlies je je intieme leven in de hectiek van de dag al snel uit het oog. Maar is dat niet in elke relatie?
Het samen wakker worden, mis ik soms wel, maar voor de rest heeft apart slapen, voor ons althans, alleen maar voordelen. Ik lees nog wat in mijn bed voor ik het licht uitdoe, zorg ervoor dat mijn slaapkamer volledig verduisterd is en steek oordoppen in tegen het gekwetter van de vogels ’s morgens. Volstrekt donker en stil, zo moet een slaapkamer voor mij zijn, terwijl mijn man slaapt met de gordijnen open.
Ook toen ik borstkanker kreeg, had ik de intimiteit van een slaapkamer heel hard nodig. Maandenlang heb ik ’s nachts gepiekerd, sliep ik onrustig, draaide en keerde ik nog meer dan anders in mijn bed. Mijn man zou geen moment rust gehad hebben. ’s Morgens kwam hij wel bij mij in bed liggen omdat hij wist hoe verdrietig ik soms wakker werd. Troosten kan op zoveel manieren…
Ik heb al veel nagedacht over apart slapen. Hoe raar is het, dat je tot je gaat samenwonen alleen slaapt en dan ineens in bed moet gaan liggen met iemand die heel andere slaapgewoontes heeft? In mijn hoofd is dat bijna onnatuurlijk. Apart slapen is voor ons dus totaal geen taboe.
We praten erover met vrienden en telkens blijkt hoeveel andere koppels het doen. Vooral de vrouwen vinden het geweldig. ’s Avonds in je bed nog op de tablet kunnen zitten, een boekje lezen, het licht aan- en uitdoen wanneer je maar wilt… En een plekje voor jezelf, waar je ook overdag tot rust kunt komen.
Hoe graag ik mijn man ook zie, daar heb ik, zeker nu ik op pensioen ben, enorm veel behoefte aan. Ik denk echt dat veel mensen minder slaapmedicatie zouden nemen als ze apart zouden slapen. En heel wat beter zouden functioneren overdag.”
Chronische pijn dreef Marleen naar een eigen slaapkamer
Marleen (55): “Sinds een tandarts een hoofdzenuw geraakt heeft, lijd ik aan chronische pijn. Al meer dan tien jaar lang. Ik geraak moeilijk in slaap, ga ’s nachts vaak op de dool, kan mijn rust moeilijk vinden. Om mijn man niet te storen, dacht ik op een bepaald moment: ik ga eens in een ander bed liggen. Gewoon voor een paar nachten, maar de rust van het alleen slapen is ons zo bevallen dat we nu al meer dan tien jaar apart slapen.
Op intiem vlak was het wel een beetje zoeken – je wilt het toch een beetje spontaan en spannend houden – maar ons seksleven is er zeker niet op achteruit gegaan. We zien er ook de humor van in: jouw kamer of die van mij? Meestal is het mijn kamer, want sinds ik apart slaap profiteren onze hondjes ervan om elke avond naar de kamer van mijn man te trippelen. Ze hebben mijn plek ingenomen en grommen zelfs als ik zijn kamer binnenkom. (lacht)
Nee, er schort niets aan onze relatie. Wij doen dit net uit liefde en respect voor elkaar
Ik wil ons verhaal graag vertellen, want ik ervaar dat sommige mensen het maar raar vinden dat wij apart slapen. Ze denken dat er wat schort aan onze relatie, maar wij zien het net als een teken van liefde en respect voor elkaar. Als je een probleem hebt, dan doe je er toch alles aan om dat samen op te lossen?
We zijn ondertussen 37 jaar samen en zien elkaar doodgraag, ook al slapen we alleen op vakantie nog samen. Dan kruipen we samen vroeg in bed en genieten we ervan om elkaar de hele nacht te voelen. Sinds kort volg ik een nieuwe behandeling en gaat het beter met de pijn, maar de nachten blijven soms rusteloos. Misschien dat we ooit wel weer wat vaker bij elkaar slapen, maar voorlopig is dit voor ons de beste oplossing.”
Nachtraaf Roos en haar vriend, een vroege vogel, storen elkaar niet meer sinds ze aparte slaapkamers hebben
Roos (38): “Ik zie mijn vriend graag, maar hij is een woeler. Een met heel andere slaapgewoontes dan ik, bovendien. Hij springt ’s morgens al om half zes vol energie z’n bed uit. Ik ben een nachtuil, ga laat slapen en heb ’s morgens wat opstarttijd nodig.
We zijn nog maar anderhalf jaar samen, maar zijn heel snel gaan samenwonen. Eerst in een appartementje met maar één slaapkamer. Toen hebben we gemerkt hoe belangrijk een goede nachtrust is. Elke keer als hij in zijn slaap lag te woelen, werd ik ook wakker. Ik maakte hem wakker als ik ging slapen, hij mij als hij opstond.
In het begin ging ik uit liefde samen met hem slapen en ook wel omdat ik dacht dat dat zo hoorde in een relatie. Maar na een tijdje voelde ik dat dat niet klopte voor mij. Ik was gewoon nog niet moe. Ik was wel wat bang om een negatieve reactie van hem te krijgen of dat hij het niet zou begrijpen, maar het was snel duidelijk dat het voor ons allebei beter zou zijn. We hebben erover gepraat en dat was een hele opluchting.
Voor we gaan slapen, gaan we vaak nog even bij elkaar liggen, maar daarna trekken we naar ons eigen bed
Het klinkt allemaal romantisch, samen gaan slapen en samen opstaan, maar voor ons was de realiteit anders. Ik was op de duur geradbraakt, overdag soms echt niet te genieten. De vermoeidheid woog ook op onze relatie en op ons intieme leven. Ik heb ook last van chronische vermoeidheid, waardoor de nood aan intimiteit momenteel wat minder is bij mij, terwijl ik het natuurlijk wel belangrijk vind. Ik voel dat ik goed moet slapen om er energie voor over te houden. Want als je moe bent, voel je je minder goed in je vel en heb je geen zin in seks.
Een maand of acht geleden zijn we verhuisd naar een huisje met meer kamers, en sindsdien slapen we apart. Een wereld van verschil! Voor we gaan slapen, gaan we vaak nog eventjes bij elkaar liggen, maar om echt te slapen, trekken we elk naar ons eigen bed. Als we samen of intiem willen zijn, kiezen we daar bewust voor. Voor ons werkt dat perfect.
Ik vind het ook fijn om mijn eigen ruimte te hebben, met een dressing erbij. Ik heb ook graag een opgeruimde kamer, mijn vriend hecht daar minder belang aan. Dankzij die aparte kamers hoef ik mij daar niet aan te ergeren. En als hij ’s morgens yoga wil doen terwijl ik nog slaap, dan is dat ook geen probleem. Of ik ook dingen mis? Soms het romantische samen in slaap vallen.
Ik vraag me ook weleens af of de kans om uit elkaar te groeien bij ons groter is. Maar net omdat we letterlijk bewuster ruimte creëren voor onszelf, doen we dat ook voor onze tijd samen. Wij zien een ‘nee’ bijvoorbeeld veel minder als een afwijzing, maar eerder als een nodige keuze voor me-time. Het zorgt net voor een mooiere verbinding tussen ons. We communiceren beter met elkaar over onze eigen noden en in plaats van zelf in te vullen wat de ander nodig heeft, vragen we het gewoon. Zoveel duidelijker!
Toen ik vrienden en familie ons nieuwe huis toonde, vertelde ik: ‘dit is mijn kamer en dat is de kamer van mijn vriend’. Als ze er al iets over vroegen, dan legde ik uit dat we aparte ritmes hebben en het voor ons beter voelt om apart te slapen. Er werd nooit raar over gedaan. Mij maakt het ook niet uit wat mensen ervan denken, wij doen wat voor ons het beste voelt. Voor mij is alles samen doen en altijd in hetzelfde bed slapen ook niet meer van deze tijd. Nu zijn mensen zich meer bewust van hun eigen noden en behoeftes, praten ze er openlijk over met hun partner. En dat vind ik alleen maar gezond. Tijd voor een nieuwe blik op de wereld!”
Lees ook:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!