Young man doing bench presses while working out with friends in gym in garage

Sophie's zoon worstelt met zijn zelfbeeld

“Hij werd verliefd op zijn spiegelbeeld. Dan zag ik hem zijn spieren opspannen en zichzelf bewonderen”

De tienerzoon van Nath, Sil, verloor zichzelf helemaal in de fitnesswereld. Wat begon als een gezonde interesse in sportiever worden, mondde uit in obsessief fitnessen en zelfs steroïden nemen…  

Nath (51): “Als ik terugkijk op de afgelopen jaren, denk ik: wanneer had ik moeten zien dat er een probleem was? Toen Sil zelfs vóór school naar de fitness begon te gaan? Toen hij op het kerstfeest zijn eigen gekookte kip meenam? Toen zijn T-shirts op te korte tijd van small naar large gingen? De waarheid is: ik heb het pas gezien toen de obsessie met zijn lichaam al veel te ver was gevorderd.

Ik heb het pas gezien toen de obsessie met zijn lichaam al veel te ver was gevorderd

Sil was altijd al makkelijk beïnvloedbaar. Als er bij de KLJ werd gezegd: ‘niemand durft in die vlaggenmast te klimmen’, was er één die het deed. Daarom ben ik altijd bang geweest voor drugs. Maar Sil ging zijn tienerjaren in, en drugs kwamen niet ter sprake, zelfs geen pintje of vape raakte hij aan.

Hij had wel moeite met school, en in het vierde middelbaar schakelde hij over naar een sportrichting. Daar is het begonnen. Sil wilde snel nieuwe vrienden maken in zijn klas. De jongens deden bijna allemaal aan buitenfitness in een parkje en Sil begon intensief mee te trainen. Ik herinner mij dat ik trots op hem was. Mijn zalige zoon, zo sportief en zo snel nieuwe vrienden.”

Zijn lichaam was zijn ’tempel’

“Toen Sil zestien werd, vroeg hij of hij met zijn klasgenoten naar de échte fitness mocht. Ik wilde het toch eerst checken met Sils papa, wij zijn al tien jaar gescheiden. Hij belde naar dat fitnesscentrum en daar zeiden ze: ‘Wat heb je liever? Dat hij op café zit of in de sportzaal?’ En dus kreeg Sil zijn abonnement.

Eerst ging hij drie keer per week, dat werden er vijf, en na een tijd elke dag, soms zelfs voor school. Tegelijk begon de focus op eiwitten. Ik kan dat woord nog altijd niet uitspreken zonder de weeïge geur te ruiken van de kilo’s proteïnepoeder die Sil binnen sleurde.

Hij zat voortdurend op TikTok naar bodybuilding-video’s te kijken. Zijn grote voorbeelden waren massieve Amerikanen, zo’n soort Schwarzenegger-types

Ik was daar niet voor, maar Sil verzekerde me dat het cruciaal was als je spieren wilde kweken. Ik maakte ook kennis met een totaal nieuwe woordenschat. Soms moest hij ‘bulken’, dan at hij alles wat los en vast zat, dan weer was het ‘cutten’ en waren het eieren, zalm, gekookte kip. Hij zat ook voortdurend op TikTok naar bodybuilding-video’s te kijken. Zijn grote voorbeelden waren massieve Amerikanen, zo’n soort Schwarzenegger-types.

Maar waar ik het het moeilijkste mee had, was dat Sil verliefd werd op zijn spiegelbeeld. Dan zag ik hem naar zichzelf kijken, spieren opspannen en zichzelf bewonderen. Dat was zo raar. Alles draaide om zijn lichaam, zijn ‘tempel’, zoals hij dat noemde. Hij liep liefst in bloot bovenlijf, alles om maar te tonen hoe gespierd hij was. Hij werd soms op het arrogante af zelfzeker.

Het duurt lang voor er alarmbellen beginnen te rinkelen. Het gaat over sport, je staat er niet bij stil dat dát ooit een probleem zou kunnen zijn. Sils zus beweegt niet, zij hangt vooral in de zetel, en dat vonden mijn ex en ik problematischer. Op de momenten dat ik mij toch zorgen maakte, die keer toen hij met kerst niet mee wilde eten, omdat hij moest ‘cutten’, dacht ik: het waait wel over. Er zijn er zo veel pubers die plots obsessief in iets worden, vegetariër worden of zo, en er even plots weer mee stoppen.”

“Mama, ik heb iets heel ergs gedaan”

“Mijn ogen gingen pas echt open toen ik Sil in de zomervakantie vier weken niet zag. Ik had een lang bezoek gepland aan een tante in Canada, Sil en zijn zus bleven bij hun papa. Sil had net zijn rijbewijs en zou mij komen ophalen op de luchthaven. Ik keek rond om hem te zoeken, mijn ogen speurden de hele rij mensen af. Ik zag kindjes, oma’s, een kleerkast van een vent met een kaki T-shirt, een koppeltje, maar nergens mijn Sil. Tot er iemand op mij kwam toegelopen… die kleerkast met dat kaki shirtje. Het was Sil! Ik had mijn eigen zoon niet herkend. Voor mij stond een soort Jerommeke, een enorme torso op dunne beentjes. Ik was in shock.

Ik heb mijn verbazing voor mij gehouden, maar die avond onmiddellijk naar mijn ex gebeld. Hoe meer feiten we bij elkaar legden, hoe duidelijker het werd: dit overstijgt het ‘gezond zijn’. De volgende dag hebben we Sil opgewacht aan zijn fitnessclub om met hem te praten, buiten op een bankje. ‘Sil, lieve schat, wij maken ons zorgen…’ , wilde ik mijn uitleg beginnen, maar Sil begon direct te wenen. Snikkend vertelde hij dat hij iets heel ergs had gedaan en bang was.

Hij biechtte op dat hij ‘gekuurd’ had – dat is een eufemisme voor anabole steroïden nemen, een chemische variant van testosteron die je inneemt om op korte tijd spieren aan te maken

Wij wisten totaal niet wat hij bedoelde, ik dacht dat hij iets gestolen had. Maar hij had dus ‘gekuurd’. Zo noemde hij dat, kuren. Blijkbaar is dat het eufemisme voor anabole steroïden nemen, een chemische variant van testosteron die je inneemt om op korte tijd spieren aan te maken. Hij had de pillen gekocht van een kerel in het fitnesscentrum, iemand naar wie Sil opkeek, met een lichaam dat Sil ook wilde. Een lichaam dat je niet kunt bereiken op een normale manier.

Ik ben heel erg in paniek geschoten. Welke rommel had onze zoon in zijn lijf gekregen? Ik heb direct onze huisarts gebeld en wilde daarna het fitnesscentrum binnenstormen om de eigenaar zijn vet te geven. Sil heeft mij tegengehouden, maar ik was razend. Wie doet nu zoiets? Een gast van achttien chemische brol verkopen? Voor mij waren die ‘fitnessvrienden’ geen haar beter dan drugsdealers. De huisarts heeft mij gelukkig kunnen kalmeren, anabolen hebben negatieve bijwerkingen, maar Sil heeft maar twee maanden ‘gekuurd’, en er was bij hem geen schade.”

Een nieuwe uitlaatklep

“Maar na die opluchting kwam natuurlijk die grote vraag: waarom is Sil zover gegaan? En hoe moet het nu verder met die fitness? Sil is zo van zichzelf geschrokken, hij had iets genomen waarvan je de rest van je leven ziek kunt zijn, dat hij heel open met ons is geweest. ‘Ik zag alleen nog het doel,’ zei hij, ‘dat ultragespierd lichaam.’

Werken aan dat doel gaf hem een goed gevoel. Een dag gefitnest was als elke dag een tien op tien krijgen. Dat was voor die jongen die zich door zijn middelbaar heeft moeten worstelen, die zelfs nooit een acht haalde, een verslavend gevoel. Dat mooie lichaam gaf hem zo veel: bewondering, succes bij de meisjes, en vooral een gevoel van eigenwaarde.

Een dag gefitnest was als elke dag een 10 op 10 krijgen. Voor de jongen die op school zelfs nooit een 8 haalde, was dat een verslavend gevoel

Fijn dat wij zo open met hem konden praten, maar daaruit bleek ook wel hoe diep de verslaving zat. Sil zag zelf in dat hij in dat fitnesscentrum moest stoppen, maar dat gaf paniek. Wie was hij nog als hij niet meer die gespierde gast was? Wat moest hij met al die vrije tijd plots doen? En zou hij zijn maatjes daar niet missen?

Het werden verdrietige maanden voor Sil. Door het plots stoppen met het ‘kuren’, raak je blijkbaar in een dip, het is toch een soort afkicken. En ook Sils lichaam veranderde. Hij verloor wat hij die jaren had opgebouwd, en dat was ook moeilijk om mee om te gaan. Omdat het toch steeds meer op een depressie begon te lijken, is Sil naar een psychologe gegaan, een lieve vrouw die met hem gekeken heeft naar bevestiging halen uit jezelf, en niet uit anderen, en die mee heeft gezocht naar een nieuwe uitlaatklep.

Dat werd ‘free running’, waarbij hij parcours loopt in de stad. Hij pakt het gematigd aan, dat is beter voor hem, maar je ziet dat hij het mist om ergens voor te gaan. Binnenkort begint hij aan zijn bacheloropleiding ergotherapie. Ik hoop dat hij daarin zijn ei kwijt kan. Want terug naar die fitnessclub is geen optie. Het doel ligt daar te erg op je lichaam boetseren tot perfectie, terwijl Sil moet leren dat je goed bent zoals je bent.”

Dit kan je ook interesseren:

Gezonde voeding voor tieners: “Het lijkt alsof tieners altijd honger hebben, maar we vergeten dat ze in volle groei zitten”
Jongeren drinken minder: “Alcohol mag nergens meer de norm zijn”

Volg ons op FacebookInstagramPinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."