SOS relatie: “Als mijn dochters er zijn, voel ik hoe Mehmet verhardt en regels afdwingt”

Silvie (41) had al twee dochters toen ze vier jaar geleden Mehmet (38) ontmoette. Ondertussen kregen ze samen een zoontje, Leon. Zijn komst schudde het nieuwe gezin door elkaar.

Wat zegt Silvie?

Silvie: “Mehmet is atletiektrainer in de club waar mijn dochters lid zijn. Toen ik hem leerde kennen, was ik al even gescheiden. Ik bewonderde hem voor de manier waarop hij met jongeren omging, duidelijk en rechtvaardig. We maakten na een training al eens een praatje en spraken ook af buiten de atletiek. Zo groeiden we naar elkaar toe.

We gingen snel samenwonen. Ik had er alle vertrouwen in, hij kende Flo en Marie immers al en het klikte. In het begin merkte ik wel dat de meiden niet zo opgezet waren met die stap, ze vertrouwden me al eens toe dat ze de tijd die we met ons drieën hadden gekend, toch wel misten.

“Mehmet vindt dat de meisjes zich verwend gedragen en dat ze vaak het slechte voorbeeld geven voor Leon”

In het begin hadden we nog die momentjes alleen, maar met de komst van Leon (2) lukt dat niet meer. Bovendien wil Mehmet niet dat ik Leon naar de opvang doe om alleen met Marie en Flo te zijn. Hij wil dat we een hecht gezin vormen en verwacht dus dat de twee oudsten zich aanpassen. Nu ze midden in de puberteit zitten, levert dat pittige discussies op. Ik probeer het bredere plaatje te zien, want het zijn nu eenmaal pubers en ze hebben het ook niet makkelijk: op twee adressen moeten leven, andere regels, andere waarden en normen, een klein kind in huis…

Mehmet ziet dat anders. Hij vindt dat ze zich verwend gedragen en dat ze vaak het slechte voorbeeld geven voor Leon. Zo is hij als sportman bezig met gezonde voeding, waardoor hij streng toeziet op wat er gekocht en gegeten wordt bij ons. Hij heeft ook een hekel aan smartphones, sociale media en probeert daarin de hele tijd regels op te leggen. De smartphone mag niet mee naar de kamer, de schermtijd wordt beperkt…

Als Flo en Marie hier zijn, voel ik hoe hij verhardt en regels wil afdwingen, waardoor de kinderen zich terugtrekken. Hij voelt zich dan afgewezen, en dat verwijt hij mij. Ik moet strenger zijn, zegt hij dan. Ik heb het gevoel voor niemand goed te kunnen doen. Onze laatste ruzie ging nog maar eens over eten. Hij had vegetarische stoofpot gemaakt en mijn dochters aten het niet op. Dat was volgens hem nog maar eens een slecht voorbeeld voor Leon.

Op dat moment heeft hij het dan over ‘mijn’ kinderen. Dat doet hij altijd als ze dingen doen die hem niet zinnen. Maar hij vindt wel dat hij alles mee moet kunnen bepalen. Ik voel me hoe langer hoe meer verscheurd. Ik kan niet meer de moeder zijn die ik wil zijn. Ik gaf onlangs nog eens aan dat ik probeer voor iederéén te zorgen, maar dat trok hij in twijfel. Naar zijn gevoel sta ik niet achter hem.”

Wat zegt Mehmet?

Mehmet: “Toen ik Silvie leerde kennen, had ik al een paar relaties achter de rug, altijd met vrouwen zonder kinderen. Ik koos daar bewust voor, omdat het me makkelijker leek. Maar het contact met Silvie zat zo goed dat ik dacht: met liefde valt veel te overwinnen. Het contact met Flo en Marie was bovendien goed, ik had hen als jongere kinderen getraind en wist dat het fijne meisjes waren.

Aanvankelijk was er geen enkel probleem. Week om week vormden we een leuk gezin. Dat veranderde toen Leon kwam. Ik wil het beste voor hem en dat vergt aanpassingen. Hij leeft op een ander ritme en aanvankelijk gingen ze daar wel in mee, vonden ze de baby cool, maar dat veranderde. Ze vroegen almaar vaker om dingen samen met Silvie te kunnen doen, zonder Leon, en dus ook zonder mij. Maar ik vind: samen uit en samen thuis.

“Ik erger me aan het gedrag van de meisjes, en ik wil niet dat Leon dat kopieert”

De hele situatie is nu verzuurd en ik begrijp het gewoon niet. Ik erger me aan zoveel bij de meisjes, maar vooral aan de houding van Silvie. Ik heb me van in het begin volledig mee geëngageerd voor Flo en Marie. Ik betaal mee en zorg voor hen, ik vind het dan ook normaal dat ik mee de regels bepaal en gerespecteerd word. Bovendien kan ik me absoluut niet vinden in de regels bij hun vader. Daar mag alles, waardoor ze zich ook bij ons gedragen als op hotel.

Ik denk dat Silvie bang is om hen te verliezen en ze daarom zo schippert en niet achter mij staat. Dat geeft ook al die spanningen tussen ons. De week dat ze er niet zijn, hebben we geen discussies, dus dan is het toch duidelijk? Het allerbelangrijkste voor mij is Leon en zijn opvoeding. Hij ziet nu te vaak hoe de oudsten zich gedragen en kopieert dat gedrag. Dat wil ik absoluut vermijden.

Al die spanningen zorgen er de laatste tijd voor dat ik altijd op de toppen van mijn tenen loop als die twee komen. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik me de helft van de tijd niet meer thuis voel in mijn eigen huis? Ik wil de meisjes helpen, ook voor school en zo, maar ik wil dat Silvie me daarin steunt en van hen eist dat ze dankbaar zijn. Dat gaat toch over goede manieren? Ik vind het ook belangrijk dat ze beseffen dat het er bij ons anders aan toegaat dan bij hun vader.

Ik hoop ook dat Silvie eindelijk gaat inzien dat er maar één manier is om hiermee om te gaan en dat is samen een front vormen, dat zij achter mij blijft staan, ook als haar dochters zich tegen mij kanten.”

Hoe moet het nu verder?

Rika Ponnet: “Silvie en Mehmet lopen als nieuw samengesteld gezin vast, omdat ze overtuigingen meedragen die kenmerkend zijn voor een kerngezin. Ik geef hen in eerste instantie erkenning voor hun poging om van dit nieuwe gezin een goed verhaal te maken. Een nieuw samengesteld gezin is een uitdaging. Hierdoor laten ze het gevoel te falen los. Vooral voor Mehmet is dat belangrijk, omdat hij zich wil bewijzen als plusvader.

Silvie geeft aan zich verscheurd te voelen, en daardoor niet meer kan moederen zoals ze wil. Ze heeft het ook moeilijk met alle nieuwe regels die Mehmet voorstelt. Ze hebben het over het koelkast-incident. Mehmet vertelt boos: ‘Ik wil dan voor Leon een vieruurtje maken, ervan uitgaande dat ik de dag ervoor nog plattekaas heb gekocht, maar die blijkt dan opgegeten te zijn.’ Silvie reageert verontwaardigd: ‘Hoe kun je nu zo vastlopen op een potje plattekaas? Het eten in de koelkast is toch voor iedereen? Jij bent altijd negatief tegenover de meisjes.’ Mehmet steigert. ‘Dan zeg ik niets meer. Maar trek jij er dan ook je plan mee! Koop zelf wat de meisjes nodig hebben en we houden die aankopen apart voor ons gezin!’ ‘Maar de meisjes zijn óók ons gezin!’ haalt zij uit.

Ik kom tussenbeide en zeg dat ik denk dat Mehmet au fond de juiste keuze maakt nu. Hij kijkt verbaasd. Ik leg uit dat het als plusouder niet je taak is om je pluskinderen op te voeden. En dat het al zeker niet werkt in de puberteit. Ik vertel dat het aan
Silvie is, en aan hun vader, om dat te doen. Anders komen kinderen in conflict met hun loyaliteiten.

“Een nieuw samengesteld gezin werkt anders. Het is niet aan de plusouder om de pluskinderen op te voeden”

Ik leg ook uit dat hoe meer hij Silvie dwingt zijn kant te kiezen, hoe meer ze de kaart van haar dochters trekt en hen in bescherming neemt. Zo werkt ouderschap nu eenmaal. ‘Wat ben je dan als plusouder?’ verzucht Mehmet. Daarop pikt Sylvie in. ‘Ik pakte het ook niet zo goed aan, besef ik nu. Ik moet duidelijker grenzen stellen en geen front vormen tegen
Mehmet.’

Ze hebben het ook over geld, een van de frustraties bij Mehmet. ‘Het voelt niet goed dat ik volledig mee opdraai voor hen.’ Silvie vindt het jammer dat er dan geen gemeenschappelijke pot meer is, maar ziet het niet meer als een afwijzing van de oudsten, maar als een onderdeel van een zoektocht naar een evenwicht als nieuw samengesteld gezin. ‘Ik ging er te makkelijk van uit dat mijn kinderen ook automatisch de zijne zijn.’

Er worden nieuwe afspraken gemaakt over de rekeningen. Mehmet wil proberen minder bepalend te zijn in de opvoeding van de oudsten, maar verwacht dat Silvie duidelijke taal spreekt en open is. Hij stemt ermee in dat Silvie samen met de groten soms iets apart doet. Op die basis proberen ze het opnieuw.”

Uit: Libelle 22/2022 – Tekst: Rika Ponnet

LEES OOK:

• SOS relatie: “Een gesprek gaat nooit meer over ons. En ook seksueel mis ik wat wij hadden”
• SOS relatie: “Waarom luncht hij met een vrouw als hij weet dat ik moeite met vertrouwen heb?”
• SOS relatie: “Het lijkt wel alsof hij niets voelt”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!