Celie Dehaene over haar roots, echte liefde én Club Brugge

Wat is u het meest bijgebleven?

“Chili heeft diepe indruk gemaakt. Het contrast tussen het zuiden, dat net Zwitserland lijkt, en het maanlandschap van het noorden. En dan die sterrenhemels, daar heb ik echt van genoten. Ook India was indrukwekkend. En dan was er de viering van 50 jaar Verenigde Naties met Bill en Hillary Clinton, ik zal het nooit vergeten. Hillary is net als ik van Illinois, en toen ze me hoorde praten, herkende ze mijn accent meteen. Het klikte tussen ons, en we hebben samen opgetrokken. We zijn later ook ontvangen in het Witte Huis: mijn Amerikaanse familie was onder de indruk.”

U noemt uzelf Amerikaanse?

“Ik heb lang de twee nationaliteiten gehad, maar ik heb de Amerikaanse nationaliteit moeten opgeven voor de gemeenteraadsverkiezingen. Mijn grootouders, zowel langs vaders- als moederskant, zijn uitgeweken naar de Verenigde Staten. Mijn vader en moeder zijn daar geboren. De familie van mijn vader keerde terug naar België.”

Hebben uw ouders u ook op zijn Amerikaans opgevoed?

“Nee, mijn ouders waren Belgisch streng, hoewel ze allebei in Amerika zijn geboren. Onze manier van leven was Belgisch. Ik herinner me dat mijn moeder in Brugge een souper organiseerde voor onze familie uit Florida. Dat ze twee uur aan tafel moesten zitten vonden die Amerikanen vreemd. En vier gangen, dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Niet te geloven. (lacht)”.

U bent de jongste van vier en dat getal beviel u, want u bent zelf moeder van vier.

“Vier in vier jaar, dan nog. (lacht) Mieke was vier toen de jongste geboren is, en de jongste was zes toen Jean-Luc in de politiek ging. Dus ja, het was druk. De dagelijkse beslommeringen, huiswerk, rapporten, alles was voor mij.”

Lees het volledige interview met Celie Dehaene in Libelle 10 (10 maart 2011)