De 7 zomerzonden van Véronique Leysen

1. Zomerstress

“Veel vakantie zal er deze zomer niet in zitten voor mij, ook al ben ik er heel erg aan toe. Ik ren nu van afspraak naar afspraak. En dat is eigenlijk niet goed voor mij. Ik ben heel stressgevoelig. Eén job per dag is oké. Dat mag tot een kot in de nacht zijn, als het maar op één plek is. Maar zodra ik moet switchen, word ik zot. En eigenlijk moet ik vaak switchen. (lacht) Op Ketnet moeten we in de zomervakantie volle dagen werken. Tijdens het schooljaar beginnen we pas rond half vier, nu moeten we vaak al om negen uur op post zijn en doorwerken tot ’s avonds acht uur. Dat zijn vermoeiende dagen. Komen daar nog de optredens bij met de Ketnetband, en tal van lastminute opdrachten.”

2. Zomerroeping

“Zowel privé als professioneel loopt alles op wieltjes. Er is niets dat hapert, niets waar ik triestig van kan worden. Ik heb een ontzettend leuke job en ik krijg heel veel kansen. Ik was nochtans voorbestemd om iets helemaal anders te gaan doen: mijn vader had een aantal horecazaken, en net als mijn broers zou ik daarin meedraaien.”

3. Zomeravontuur

“Een paar jaar geleden heb ik drie maanden in New York gewoond. Ik was er met vriendinnen op reis en ik ben gebleven toen zij weer naar huis vlogen. Het was mijn kans, vond ik. De opnames voor Amika waren achter de rug en ik had nog niet zoveel in het vooruitzicht. Ik wilde eens kijken of het daar werkelijk allemaal zo anders is. Toch was het niet evident om daar alleen te blijven. Toen mijn vriendinnen vertrokken, had ik nog geen hotelkamer, geen studio, niets. Ik stond gewoon met mijn koffers op straat en kende niemand. Ik ging dan maar op zoek naar een plek om eens goed te huilen, maar in New York is er geen enkel plekje waar je helemaal alleen bent. Uiteindelijk is het allemaal goedgekomen, hoor: ik ben via via op het appartement van een vriendin terechtgekomen en heb er acteerlessen gevolgd, tekenlessen, danslessen… Het was super.”

Lees het volledige interview met Véronique Leysen in Libelle 30 (28 juli 2011)