Doorzetters: zwemwonder Elise Matthysen
Met de Spelen in China in het vooruitzicht, peilen we naar de olympische ziel van bekende landgenoten. Deze week naar die van Elise Matthysen (15), ons nationale zwemwonder. Een geboren knokker, zowel in als uit het water...
Toen ze klein was, was ze bang voor water. Dit jaar, op haar 15e, leerde de wereld Elise Matthysen kennen tijdens het Europese Kampioenschap zwemmen in Eindhoven. Ze verbeterde haar eigen Belgische record op de 50 meter schoolslag, stelde het tien jaar oude record op naam van Brigitte Becue op de 100 meter schoolslag bij, zwom zichzelf een ticket naar de Olympische Spelen en kwam een honderste van een seconde tekort voor een bronzen medaille. Het begon allemaal met privélessen die haar bezorgde ouders organiseerden toen ze vier jaar was…
Kan jij tegen je verlies?
Elise: "Vroeger absoluut niet. Aan gezelschapsspelletjes deed ik zelden mee. Gewoon omdat ik bang was om te verliezen van mijn jongere broer. Die wint heel dikwijls. Een ramp vond ik dat. Tegenwoordig gaat het al beter. Ik hoef niet meer per se alles te winnen."
Op je vijftiende sta je al een heel eind in je carrière. Waarmee heeft dat het meeste te maken: met talent of eerder met wilskracht?
Elise: "Met alletwee evenveel denk ik. Zonder wilskracht kom je er nooit. Als het een keer iets minder gaat, geef ik zeker niet op. Integendeel, het is juist een reden om er nog wat harder tegenaan te gaan. Ik weet wat ik kan en put er extra kracht uit als iets niet meteen lukt."
Weet jij wat je wil, ook buiten het zwembad?
Elise: "Nee. Een stom voorbeeld: als ze in een restaurant vragen wat we willen drinken, laat ik altijd mijn broer voorgaan en dan vraag ik gewoon hetzelfde. Kiezen vind ik enorm moeilijk. Ik kan het niet en ik doe het ook niet graag."
Heb je nooit zin om die topsport te laten voor wat ze is en eens lekker vettig te eten, bijvoorbeeld?
Elise: "Nee, dat mis ik niet. Toen we net terug waren van het EK mochten we frietjes op ons menu zetten, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb er geen behoefte aan. Eigenlijk valt dat eten heel goed mee. Ik ben ook nog jong. Ik moet niet zo erg opletten. Het is ook niet zo dat ze thuis apart voor mij koken. Ze doen gewoon lekker gezond mee. We eten veel koolhydraten en weinig vet. Dus wel spaghetti, maar geen choco. Verdorie, dat mis ik misschien toch, zo'n reep zoete chocolade."
Vertel jij wel eens een leugentje om bestwil?
Elise: "Ik kan absoluut niet liegen. Dat zie je direct aan mij. Maar een leugentje om bestwil… Door het EK zijn mijn examens verschoven tot na de paasvakantie. Gisteren vond mijn mama dat het toch tijd begon te worden dat ik daar eens iets voor ging doen. Toen ze vanmorgen vroeg of ik gisteren ook echt gestudeerd had, heb ik maar "jaja" geantwoord. "Echt?" "Ja hoor." En ze geloofde het! Ongelooflijk!"
Kan jij het ook oneerlijk spelen tijdens de wedstrijden?
Elise: "Vooral bij schoolslag kan dat. Tegenwoordig mag je bij de onderwaterbeweging één beenslag vlinder doen. Er zijn er veel die erin slagen er nog een paar extra vlinderslagen tussen te gooien. Echt oneerlijk! Op het EK hebben we dat weer meegemaakt. Tom Vangeneugden (Belgische zwemmer met specialiteit vrije slag) zag Hanna Westrin (Zweedse zwemster) drie of vier beenslagen maken. Zij is een jaar ouder dan ik. De keren dat ik naast haar zwom, voelde ik toch altijd een beetje boosheid kriebelen. Zoiets kan echt niet, vind ik. Ik heb er zelfs nog nooit aan gedacht om het te proberen. Stel dat ze je zien, dan heb je gewoon voor niets gezwommen."
Lees het volledige interview met Elise Matthysen in Libelle 17 (24 april 2008)
Tekst: Femke Coopmans. Foto's: Johan Martens