Goeie vraag: waarom kussen we onder een maretak?
In de tijd van de Kelten en de Germanen was de maretak al een heilige plant. Volgens de druïden bracht de plant vrede: iedereen die onder de maretak stond, moest onmiddellijk de wapens laten vallen en vrede sluiten. In de Victoriaanse tijd sloop deze gewoonte de kersttraditie binnen en werd het al gauw geromantiseerd: in plaats van vredesverdragen werden kusjes onder de maretak uitgewisseld.
Een kus mét lading
In de achttiende eeuw was het hek van de dam: een vrouw die onder een maretak stond met Kerstmis mocht zonder pardon gekust worden. Dit kon een gewoon vriendschappelijke kus zijn, maar evengoed had die vrouw een trouwbelofte vast! Ook als je niet gekust werd onder de maretak, had dit een betekenis. Het wilde zeggen dat niemand interesse in je had en dat je jouw trouwplannen voor het komende jaar maar best opborg. Oeps!
Denk de komende periode dus maar heel goed na voor je onder een maretak gaat staan …