Grote grazers zijn geen knuffeldieren
In heel wat natuurgebieden in Vlaanderen en elders worden grote grazers voor het beheer ingezet. Grote grazers?? Dat zijn Konikpaarden, Galloway- en Schotse hooglandrunderen die al grazend het landschap open en gevarieerd houden. Deze soorten zijn nog heel nauw verwant aan hun voorouders, het oerpaard en het oerrund, en zijn daardoor zelfredzaam. Ze kunnen winter en zomer buiten blijven, vinden het jaarrond hun eten en moeten dus niet worden bijgevoerd – behalve bij heel extreme temperaturen – en brengen zonder hulp hun jongen ter wereld.
Helemaal geen zielepoten dus, die een knuffel, een aai over hun bol of een korst brood nodig hebben. Heel wat wandelaars lijken dat nochtans wel te denken. Het gevolg is dat deze in wezen ongevaarlijke dieren heel opdringerig worden en zelfs bijtgedrag gaan vertonen of met de poten gaan slaan. Daarom deze gedragsregels van Limburgs Landschap vzw, die uiteraard in alle natuurgebieden met grote grazers gelden.
Houd altijd in het achterhoofd dat grote grazers eigenlijk wilde dieren zijn, die onvoorspelbaar uit de hoek kunnen komen. Tussen jou en een kudde met dieren van elk zo’n 500 kg staat geen draad om ze op veilige afstand te houden!
- Respecteer altijd een afstand van minstens 25 m, ook als de dieren jouw richting uit komen of op het pad staan.
- Blijf uit de buurt van kalfjes en veulens; wilde dieren beschermen hun jongen.
- Voer de dieren nooit: ze worden opdringerig en gaan zelfs bijten.
- Houd honden altijd aan de lijn.
Meer info over de natuurgebieden en grote grazers op Natuurpunt.be en Landschap vzw.