Het groene leven van Laurence Machiels

Op welke leeftijd is jouw passie begonnen voor alles wat met "groen” heeft te maken?

Tuinieren is er bij mij een beetje ingelepeld, vrees ik. Mijn moeder heeft heel groene vingers; in haar tuinen bloeien zeldzame en ook een pak delicate planten, en ze maakt de mooiste bloemstukken. Mijn vader is een groot natuurliefhebber; elke dag moet hij naar buiten, in weer en wind; hij is 80 jaar maar hij heeft nog altijd een flinke moestuin. Toen ik elf was, zaaide ik al stiekem radijsjes in de tuin van de school en vanaf m'n 18de ben ik kruiden beginnen kweken; ik had zelfs een klein handeltje, waarmee ik elke week op een lokale boerenmarkt stond. Ik heb toen ook een opleiding tuinbouw gevolgd, in avondcursus, om de technische aspecten onder de knie te krijgen.

Wat doe je zelf het liefst in je tuin?

Tuinieren is mijn grootste ontspanning, gewoon wat links en rechts aan planten prutsen, maakt mij al gelukkig. Maar als ik een paar uur kan wieden, dan word ik pas helemaal zen. Gelukkig heb ik een grote tuin waar ik me helemaal in kan uitleven: 5.000 m², al moet ik bekennen dat daar ook weiden en een boomgaard bij zitten. Maar ook dat hoort voor mij bij groen; die verbondenheid met de natuur en het landschap vind ik superbelangrijk. En ja, mijn lievelingsplek is mijn moestuin.

Welke groenten eet je ontzettend graag en misschien ook veel?

Tomaten. Ik heb er een serre vol van staan, en vanaf juli eet ik elke dag tomaten, tot in november. En courgettes, tot grote onvrede van mijn gezin. In de winter koop ik nooit tomaten, dan eet ik knollen en kolen en wintersalades uit mijn tuin. Of ik koop lokaal, bij de bioboer, als ik door mijn voorraad heen zit. Ik heb een afkeer van die onnatuurlijk grote en volmaakte groenten gekregen; doe mij maar een kromme komkommer, een appel met een rare vorm of een krop sla met een slak op.Als je zelf groenten kweekt, krijg je zoveel respect voor voedsel.

Is er ooit al eens iets mislukt in jouw tuin?

Oh ja, natuurlijk mislukt er wat, regelmatig zelfs! En maar goed ook, want zo leer ik zelf ook bij. Vorige zomer werden mijn uien en sjalotten ziek – er was toen in heel Vlaanderen een vreselijke plaag van de uienvlieg. De oogst was rampzalig. En composteren lukt ook niet altijd zoals ik het zou willen; ik heb er vaak te weinig aandacht voor.

Waarom ben je zo gesteld op het ecologisch welzijn? 

Ik zie mijn tuin als een deel van de natuur om me heen, niet als een eiland dat 'van mij' is. En dus is het minste wat ik in ruil voor dat cadeau kan doen, er lief mee omgaan. Ik gebruik alleen biologische producten, zaai heel veel bloemen in mijn moestuin, laat speciaal het gras lang groeien, ik heb een grote inheemse gemengde haag geplant met heel veel bessen voor de vogels, … Ik let ook heel bewust op de ogenschijnlijk onbeduidende dingen in mijn tuin: de hommels en vlinders op de bloemen, de koolmezen die de rupsen van de kolen pikken, de pad die zich tussen de sla verstopt, op zoek naar slakjes, al die kriebelende insecten in de grond…. Al jaren overwinteren er twee egels in mijn tuin; dat geeft me zo'n goed gevoel. Mij zul je niet gauw een dier zien doodmaken; ik kan zelfs niet boos zijn op de vos die vorige lente een deel van m'n kippen heeft verslonden. Als we allemaal onze tuinen een beetje meer zouden openstellen voor de natuur, zou Vlaanderen er zoveel mooier en milieuvriendelijker uitzien.  

Wat doe je het liefst: mensen iets bijbrengen over tuinieren of zelf in de tuin werken?

Ik werk ontzettend graag zelf in de tuin, maar de rol van coach ligt me ook erg. Ik ben van nature een enthousiast mens, en doe niets liever dan mijn passie voor tuinieren met anderen te delen. Ik ben zo trots op 'mijn' 3 gezinnen, uit de Vierkante Meter!  

Leer je nog iets bij? Van andere groenspecialisten of uit eigen ervaring?

Oh ja, ik leer nog elke dag bij! En gelukkig maar, anders zou mijn job maar saai zijn. Er is zoveel rond de tuin en de natuur te doen, er zijn nog zoveel bloemen en groenten te ontdekken. Deze winter heb ik ontzettend veel bijgeleerd over groenten kweken uit restjes afval: het kontje van een krop sla of van een bleekselder, het kroontje van een wortel… mijn keuken stond vol met allerlei rare groenterestjes in schaaltjes, die weer begonnen groeien. Fascinerend! Ik ben al jaren lid van de Royal Horticultural Society, met een heel boeiend maandblad, en elk jaar trek ik naar het buitenland om tuinen te bezoeken; daar ligt mijn grootste inspiratiebron.

Zou je je job voor een andere job willen ruilen?

Ik heb lang in het bedrijfsleven gewerkt, als manager, maar 11 jaar terug heb ik bewust voor een baan gekozen waar ik mijn passies in kwijt kon: tuinieren, met planten en met de natuur bezig zijn, er over schrijven en vertellen. Het is voor mij de allermooiste job die ik me maar kan indenken. Neen, ik ruil hem nooit meer in.