Interview Annick Segal
Quote: " Thuis heeft van mij een gelukkig mens gemaakt."
Heeft die 15 jaar Rosa jou veranderd?
"Natuurlijk. Ik ben mee groot geworden met die rol. Ik was 34 toen het allemaal begont. En in het begin is het nog wat zoeken, maar na een tijdje weet je heel goed welke vertolking je moet neerzetten. Rosa is niet mijn alter ego, maar een vrouw van wie ik hou. Ik speel haar met mijn lijf en gevoelens. Ze heeft veel van mij, ook als is ze helemaal anders."
Je was nochtans voorbestemd om danseres te worden.
"Misschien. Als kind wilde ik dansles volgen. Of ballet. Maar zoveel jaar geleden kon dat alleen privé en dat was te duur. We waren met acht kinderen thuis, geen ideale situatie voor dure hobby’s. Bovendien had ik ook niet het lichaam van een danseres. Vijftig kilo zou ik nooit wegen. Dus heeft mijn moeder wellicht heel verstandig gezegd: "Ga jij maar dictie en voordracht doen. Jij kan goed gedichtjes voordragen."
Ben jij een zelfverzekerd iemand?
"Ik ken geen enkele acteur of actrice die zelfverzekerd is. Ik twijfel heel erg aan mezelf, aan alles wat ik doe. Ik denk elke dag wel eens: oh nee, dat had ik niet mogen doen. Of: vinden ze dat wel goed? Of: heb ik het goed gezegd? Nee, ik ben erg onzeker. Maar hoe ouder je wordt, hoe meer je jezelf dat ook toestaat, hoe meer je beseft dat twijfelen mag. Twijfels maken een mens mooi. Als je jong bent, zijn twijfels vaak een belemmering. Als je ouders wordt, zie je er de schoonheid van in."
Lees het volledige interview met Annick Segal in Libelle 19 (12 mei 2010)