Interview Lady Linn

De ochtendstond heeft goud in de mond

Laat me raden: je bent geen vroege vogel.

“O nee. Nochtans was ik dat vroeger wel. Ik heb nog altijd niet veel slaap nodig, maar ik lig er te laat in. Mijn ritme is het omgekeerde van toen ik op school zat. Ik geef ’s avonds les en ga vaak optreden tot een stuk in de nacht, vroeg opstaan lukt me simpelweg niet meer.”

Je ouders vielen dus niet steil achterover toen je vertelde dat je als zangeres je boterham wilde verdienen.

“Nee, ik ben ook nooit officieel met die boodschap thuisgekomen, het is geleidelijk aan duidelijk geworden. Dat ik naar het conservatorium wilde, wist ik wel al vroeg. Maar ik twijfelde lang tussen zang en piano. Wat ik ook zou gekozen hebben, ze vonden het geen probleem”.

Een gegeven paard kijk je niet in de bek

Wat vind je leuker: een cadeau krijgen of er één geven?

“Geven! Al ben ik altijd een beetje zenuwachtig. Want ik wil er ook echt een plezier mee doen. Dus word ik een beetje onzeker, is dat geschenk wel het juiste? Ik heb er minder last van als ik iets geef aan iemand die ik goed ken. Aan mijn zus bijvoorbeeld, ik weet wat ze graag wil en dat stelt me gerust.”

Krijg je graag complimentjes? Je hebt ondertussen flink wat bewonderaars?

“Ja, dat is leuk! Ik vind het ook niet moeilijk om ze in ontvangst te nemen, al weet ik niet altijd goed wat ik dan moet zeggen. Als het in het openbaar gebeurt, kan ik nogal snel rood worden – ik sta niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Dat vind ik soms lastig, maar als iemand me komt zeggen dat hij of zij mijn muziek mooi vindt, dan ben ik daar oprecht blij mee.”

Lees het volledige interview met Lady Linn in Libelle 20 (19 mei 2011)