Interview Wouter Hendrickx

Hij zal voor velen altijd een beetje "den Dimi" uit Witse blijven, maar Wouter Hendrickx heeft al veel meer op zijn palmares. Hij speelde eerder Felix Bolle in de Vlaamse televisieserie "Jes", maakte indruk als partner van Jan Decleir in de gijzelingkomedie "Verlengd Weekend" en wie de verfilming van het boek van Dimitri Verhulst "De Helaasheid der Dingen" heeft gezien, weet dat hij subliem was in de rol van Nonkel Petrol.

Over zijn gefilosofeer

De film "Adem" gaat over twee broers en hun strijd tegen mucoviscidose, taaislijmziekte. Als voorbereiding van je rol ben je gaan praten met mucopatiënten. Heeft hun verhaal je aangegrepen?

"Enerzijds viel dat goed mee, anderzijds voelde ik ook enige schroom. We zijn op bezoek geweest bij een meisje dat wacht op een longtransplantatie. Op zo’n moment zit ik er zelf maar stilletjes bij. Ik luister, ik observeer. Ik wist niets over muco. Ik had er zelfs nog nooit van gehoord. Ze hebben mij alles moeten vertellen. Maar die ontmoetingen, ook in het ziekenhuis, waren tegelijk confronterend en interessant om vertrouwd te raken met het thema. Om met eigen ogen te zien: hoe gedraag je je, met de wetenschap dat het niet goed gaat met je en dat je levensverwachtingen aanzienlijk verkort zijn?"

Een vrolijk kind

Hoe was de kleine Wouter Hendrickx dan?

"Aanvankelijk was ik een vrolijk kind, dankbaar ook. En gelukkig. Ik had veel vriendjes. En een broer. Ik kom uit een gewoon gezin. Mijn moeder gaf les aan de Sociale Hogeschool in Antwerpen en nadien ook bijscholing in de bejaardensector. Mijn vader is directeur van een instelling voor mensen met een mentale handicap. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vijf jaar was. We zijn bij mijn moeder blijven wonen, maar ik heb mijn pa heel vaak gezien. Uiteindelijk is dat allemaal goed verlopen. Ik heb er geen trauma aan overgehouden."

Pure uithouding

Streelt aandacht jouw ijdelheid?

"Natuurlijk. Als iemand komt zeggen: "Ik vind dat je dat goed gedaan hebt", of "dat was een goeie film", dat is natuurlijk fijn. Maar ik loop er niet door op wolkjes. Ik heb niet iets van YES, dat is hier in de sjakosj. Ik ben goed bezig."

Papa van een "manneke"

In hoeverre heeft het ouderschap jou veranderd?

"Het heeft mij enerzijds veel veranderd en anderzijds veel minder dan ik ooit gedacht had. Ik dacht dat ik veel rustiger zou worden, dat alles meer op zijn plaats zou vallen, maar dat is hoegenaamd niet gebeurd. Vader worden heeft me nog gevoeliger gemaakt dan ik al was en ik voel mij daar op een bepaalde manier ook heel kwetsbaar door. Ik voel mij ook enorm verantwoordelijk. En tegelijkertijd blijf ik mij erover verbazen dat dat manneke "papa" tegen mij zegt. Ik vind dat geweldig, en dan denk ik nog altijd: ha, ja dat is waar, ik ben uw papa."

Lees het volledige interview met Wouter Hendrickx in Libelle 36 (9 september 2010)