Lezeres in het buitenland: “Je hebt maar één leven om te doen wat je écht graag doet”

Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Annelore (34) is één van hen. Zij verhuisde een jaar geleden samen met haar man Jim (38) en zoontje Mattìa (6) naar een oude boerderij in het kleine dorpje Saint-Priest-des-Champs in de Auvergne.

Tijd voor meer tijd

Annelore: “Stiekem droomde ik al langer van een chambres d’hôtes in Frankrijk. Maar pas toen Mattìa geboren was, kwam alles in een stroomversnelling. Als mama had ik het gevoel dat ik veel miste in het leven van mijn zoontje. Hij was vaker in de kinderopvang of bij de grootouders dan bij mij. En als ik hem dan ’s avonds ging ophalen, was hij zo uitgeput dat we hem al snel in bed moesten leggen. Ik snakte zo naar tijd met mijn gezin, en wilde niets meer missen in het leven van Mattìa. Het voortdurende schipperen tussen werk en opvang werd me allemaal te veel.

Knopen doorhakken

Mijn man Jim stond in het begin wat meer op de rem. Je huis én je vaste job opgeven is natuurlijk niet niks. Maar achteraf gezien is het ook niet meer dan dat. Uiteindelijk is hij toch gezwicht. Hij werkte toen als brandweerman en ambulancier, en werd dagelijks geconfronteerd met de dood. Allemaal mensen die nog grote dromen koesterden, maar ze plots niet meer konden waarmaken. Zelf verloor ik ook mijn broer toen hij 42 was. Dat alles deed ons maar al te goed beseffen dat we maar één leven hadden om te doen wat we echt wilden doen. En we wilden ook geen spijt voelen dat we het niet geprobeerd hadden.

Wíllen verhuizen naar het buitenland is één ding, maar het effectief dóén is nog wel wat anders. Een jaar lang hebben we zitten rekenen en tellen. Maar uiteindelijk waren we allebei overtuigd: we gingen ervoor. Mattìa was op dat moment anderhalf jaar, in onze ogen een goeie leeftijd om te verhuizen. Dus veel langer konden we niet wachten. We gingen meteen op huizenjacht en belandden in de Auvergne. Niet toevallig, trouwens: Jim had ergens eind jaren 80 van z’n vader een campinggids gekregen om hun volgende reis te helpen plannen.

Toen was zijn oog gevallen op een luchtfoto van het vulkanenmassief in de Auvergne. En hij was meteen verkocht! Het grappige is dat hij er pas vier jaar geleden voor het eerst kwam, samen met mij. Op die vakantie genoten we elke avond van het uitzicht. En ik weet nog hoe Jim de laatste avond tranen in de ogen had, gewoon omdat die plek zó juist aanvoelde. Dus het was een enorme opluchting toen we in het dorpje zochten wat we vonden.

Eerste die twijfels

Nu, ik moet eerlijk zijn: toen de makelaar ons een paar foto’s toonden van deze oude boerderij, stonden we niet echt te springen. Maar ze vertelde er meteen bij dat de foto’s genomen waren op een slechte dag, en dat we zelf maar eens een kijkje moesten gaan nemen. En ja hoor, toen we er stonden, waren we het allebei eens: dit was het! Het voldeed aan al onze verwachtingen: minder dan een dag rijden van de familie, een fenomenaal uitzicht over de bergachtige omgeving én een meer in de buurt. Twee dagen later, op Jim z’n verjaardag, was de boerderij van ons.

En toen kwam het vertrek…

22 april 2018 was de grote dag: we vertrokken definitief richting Frankrijk, richting ons nieuwe leven. Ja, we moesten iedereen achterlaten die we graag zagen, en dat deed pijn, maar we hadden ook heel veel zin in ons nieuwe avontuur. Zelfs Mattìa stond te springen. Onze ouders hadden het wel best moeilijk met ons vertrek, zeker omdat ze hun kleinzoon veel minder zouden zien en ook niet op één, twee, drie aan onze deur konden staan. Maar ze steunden ons, en wilden niets liever dan dat we ons geluk nastreefden. Tot nu toe hebben we nog geen moment spijt gehad van onze beslissing, en we zijn er vrij zeker van dat dat zo zal blijven.”

La douce France

Het grootste cultuurverschil: “We waren het gewoon om alles snel te regelen, en overal snel een antwoord op te krijgen. Maar daar doen ze in Frankrijk niet aan mee. Dus vanaf nu nemen we de zaken hoe ze komen. Als het vandaag niet is, dan morgen misschien wel.”

Het grote voordeel: “In België waren we continu tussen het werk en de opvang aan het schipperen. Maar hier kiezen we écht voor elkaar.”

En het nadeel: “We missen familie en vrienden. En we kunnen niet even snel over en weer. Maar als de chambres d’hôtes helemaal klaar is, dan hopen we iedereen wat vaker te zien.”

Het moeilijkste moment: “De eerste schooldagen van Mattìa, hier in Frankrijk. Hij had nog maar net z’n vriendjes moeten achterlaten, en kwam dan terecht in een totaal nieuwe omgeving. Maar dat is gelukkig goedgekomen, en heeft hij het hier helemaal naar z’n zin. Hij gaat naar een schooltje met maar 33 kinderen, en zijn klasje bestaat uit 15 klasgenootjes, tussen vier en zeven jaar oud. Hij had dus snel nieuwe vriendjes gemaakt. En wij ook, gelukkig.” (lacht)

De levenskwaliteit: “Het leven hier is zo simpel en puur, iets wat in België gewoon ondenkbaar is. De mensen leven volgens de seizoenen, en helpen elkaar zonder er iets voor terug te willen.”

Een aanrader? “Jim en ik, en Mattìa natuurlijk ook, aarden overal gemakkelijk. Dus wij hebben nog geen moment spijt gehad. Maar je moet natuurlijk ook durven én willen springen, want het is en blijft een avontuur. Als het kriebelt, moet je het gewoon doen.”

Het grootste gemis: “Frietjes! En natuurlijk de mensen die we graag zien. Maar binnenkort is er de grote opening van onze chambres d’hôtes, na een jaar lang verbouwen. Het perfecte moment om oude bekenden terug te zien. Daar kijken we zó naar uit.”

Spijt? “Absoluut niet. En of we ooit terugkeren naar België? Zeg nooit nooit, maar toch, ik hoop van niet. Als we nu naar België gaan, dan is het vooral wennen aan de drukte. Thuiskomen doen we in de Auvergne.”

Wil je meer lezen? Op www.facebook.com/chambresQuatreMains/ en www.chambresquatremains.com kom je nog meer te weten over het avontuur van Annelore en haar gezin.

LEES OOK:

• Mijn verhaal: Hannah was negen maanden lang ongemerkt zwanger
• Mijn verhaal: Chantal (41) heeft nog nooit een orgasme gehad
• Mijn verhaal: Liesbet ontdekte onlangs dat haar broer vreemdging

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!