Joke Schauvliege: Ik geloof in…
Quote: "'Het is zo omdat ik het zeg', dat zal je van mij nooit horen"
Sociaal engagement
Wat maakt jouw job de moeite waard?
"Het gevoel dat je iets kunt verwezenlijken dat de maatschappij ten goede komt: dat zich echt in mij, dat is mijn grote drijfveer. Ik heb dat van huis uit meegekregen. Mijn grootouders en mijn ouders waren al actief in vakbonden, verenigingen, het vrijwilligerswerk. Er kwamen thuis altijd wel mensen over de vloer die eens hun hart wilden luchten, er was altijd eten over voor het geval er een extra gast aan tafel zat. Mijn politiek engagement is gegroeid toen ik in de leiding van de jeugdbeweging stond en merkte dat er in de gemeenteraad toch wel veel werd beslist."
Positief denken
De berichten over het milieu waren het voorbije jaar bepaald pessimistisch. Gelooft u dat we het tijd nog kunnen keren?
"Natuurlijk. Waarom zou ik al die energie in de klimaattop van Kopenhagen hebben gestoken, als ik daar niet in geloof? Ik wil niet meegaan in dat eeuwige doemdenken. Ten eerste hebben we al veel bereikt, en daar mogen we best wat vaker trots op zijn. Ten tweede moet je de mensen niet wijsmaken dat we het allemaal in één, twee, drie kunnen oplossen. Het vraagt tijd en inspanning van iedereen."
Mezelf
U was nog maar pas minister toen u zwaar werd aangepakt over die andere bevoegdheid: cultuur. Die kritiek leek gewoon van u af te glijden. Was dat een kwestie van zelfvertrouwen?
"Wellicht wel. Ze vroegen me wat het laatste toneelstuk was dat ik had gezien. Ik antwoordde dat het om amateurtoneel ging, en dat het zes maanden geleden was. Ik ben eerlijk geweest, dat konden ze mij toch niet verwijten? Ik was bevallen van mijn zoontje, had mij daarna meteen in de verkiezingscampagne gestort… ik wist dat ik volledig voor dat departement cultuur wilde gaan, en de poging van die paar mensen om mij uit mijn evenwicht te brengen zou daar niets aan veranderen."
De liefde
Gelooft u in liefde voor het leven?
"Voorlopig wel, ja (lacht). En ik heb het niet alleen over de liefde voor mijn partner. Ook de liefde voor mijn kinderen was er vanaf het moment dat ik zwanger was. En dat zal me nooit meer loslaten…"
Lees het volledige interview met Joke Schauvliege in Libelle 53 (31 december 2009)