Kijk mee in het reisdagboek van Annemie Struyf

Samen met France.fr

Annemie Struyf spoorde met haar dochter naar de Drôme, en hield voor ons een dagboek bij. ‘Fietsen, eten, léven: de Drôme is een stukje Zuid-Franse droom’, klinkt het enthousiast. Lees mee, en de reiskoorts komt vanzelf. En je hebt meteen 15 supertips voor je volgende lang weekend weg!

Vrijdagmiddag: smullen van de Pognes van Pascalis

De TGV is mijn favoriete manier van reizen. Plaats genoeg voor voeten en bagage, je kunt gezellig bijpraten en op amper 4,5 uur tijd staan we in Valence, de hoofdstad van de Drômestreek. De eerste kennismaking is alvast lekker: de Pogne de Romans bij Boulangerie Pascalis. Jean-Charles Pascalis is apetrots op zijn ambacht. En terecht: deze ringvormige lekkernij is verwant aan de brioche en heel apart qua smaak en vorm. Mijn ovenverse pogne smaakt heerlijk, met een zweem van oranjebloesem. Beneden in de kelder kun je een kijkje nemen in het pogne-museum van Jean-Charles. Een aandoenlijke plek, vol oude bakkerswerktuigen en familiefoto’s van zijn overgrootvader en de volgende generaties pogne-bakkers.

Vrijdagnamiddag: schoenen kijken én kopen

Musée internationale de la Chaussure klinkt misschien een tikje pretentieus, maar het oude kloosterpand én de onwaarschijnlijke schoenencollectie die het huisvest is een absolute must voor elke shoe addict. Van het schoeisel van de Egyptenaren naar de Romeinen, van het hof van Louis XIV naar de rijglaarsjes van de belle époque: nooit eerder heb ik de menselijke geschiedenis vanuit deze invalshoek bekeken. Helemaal glamour en glitter zijn de huwelijksschoenen van Grace Kelly en Rainier, en die van Kate Winslet en Leonardo DiCaprio op de Titanic. En als je dán in de schoenenstad Romans-sur-Isère niet een paar schoenen gaat kopen net zoals mijn dochter Johanna en ik hebben gedaan… dan weet ik het niet meer. Tevreden schuiven we onze voetjes onder tafel in Le Mandrin, een gezellig en très gourmand restaurant in de binnenstad.

Zaterdagochtend: kuieren door charmant Valence

De meeste Frankrijk-gangers kennen Valence als een noodzakelijke etappe langs de Autoroute du Soleil. Maar wat een verrassing!  De stad is een pareltje op zich, absoluut de moeite voor een tussenstop. De sfeer is er zuiders, rustig en charmant, met brede wandelboulevards, smalle steegjes en een prachtig uitzicht op de Rhône. Het is zaterdag en dus markt, altijd een toppertje in Frankrijk. Maar ook het historische centrum met de eeuwenoude patriciërswoning La Maison des Têtes en de kathedraal zijn zeer de moeite.

Zaterdagmiddag: picknicken langs de Rhône

Geen beter begin voor een fietstocht langs de rivier dan eerst je picknick uitkiezen bij Le Daily Pic. De glazen bokalen van de bekende driesterrenchef Anne-Sophie Pic zijn allemaal even verleidelijk en betaalbaar. Niet makkelijk om te kiezen uit haar assortiment. Met een fietstas vol lekkers trappen we richting Rhône, met aan de overkant de rotsformaties van de Ardèche in ons blikveld. Een zalig rustig fietspad leidt ons naar het schattige jachthaventje L’Epervière. Wat een goddelijke plek om te lunchen is dit! Aan een eenzaam steigertje halen we onze heerlijkheden boven: mousse van sardines met frisse venkelstukjes, en een verrassende combinatie van courgette, mozzarella en zalm. Wat er ook gebeurt, mijn dag kan niet meer stuk.

Zaterdagnamiddag: Oh, Charles Aznavour

Heel even twijfel ik over een bezoek aan het Centre du Patrimoine Arménien. Ik weet niet goed of ik de geschiedenis van de Armeense genocide wel wil horen op deze heerlijke vakantiedag. Maar het is Charles Aznavour die mij overtuigt, een van mijn favoriete chansonniers. Hoe kwam de familie Aznavourian in Frankrijk terecht? En waarom heeft 10% van de bevolking van Valence Armeense roots? De prachtige historische locatie trekt je met veel beelden en muziek dit stukje geschiedenis in. ‘s Avonds is het genieten in het supergezellige restaurant Chez Grand-Mère. De muren zijn behangen met oude covers van Paris-Match, het eten is uitstekend en de sfeer geweldig. Dit is zo’n plek waar je verjaardagen viert, je geliefde te eten vraagt, of tot in de late uurtjes blijft natafelen met al wie je lief is.

Zondagochtend: het sprookjespaleis van de postbode

Met ons autootje slingeren we langs de mooiste weggetjes doorheen de Drôme tot in Hauterives. Ik had nog nooit van het Palais Idéal du Facteur Cheval gehoord. Maar wat wat een onverwacht pareltje is dit, zeg! Het paleis is een wonderlijk kunstwerk van Ferdinand Cheval, een verliefde postbode die op zijn dagelijkse postronde de mooiste stenen verzamelde om er een droompaleis mee te bouwen voor zijn geliefde Philomène. Ik sta ontroerd te kijken naar deze ‘art brut’ van een grote dromer. Op zijn 43ste begon Ferdinand elke nacht te bouwen, 33 jaar later was zijn sprookjespaleis klaar. Als ode aan de liefde maar ook als dam tegen het verdriet, want  zijn dochter Alice stierf op 15-jarige leeftijd. Het levensverhaal van facteur Cheval grijpt je bij de keel.

Zondagmiddag: chocolade & wijn in Tain

Ben je net zo’n chocoladegek als ik? Dan moet je absoluut naar de Cité du chocolat in Tain–l’Hermitage. Een belevingsplek waar veel te ontdekken én te proeven valt. ’s Middags kun je zelfs lunchen in de Comptoir Porcelana, gespecialiseerd in hartige gerechten waarin op een subtiele manier chocolade is verwerkt. Daarna springen we bij wijnhuis Chapoutier in het fietszadel voor een tocht door een bijzonder landschap van wijngaarden, klaprozen en… beton. Relicten zijn het, de muren die de wijnmakers tegen de hellingen bouwden om grondverzakkingen tegen te gaan. Daarop kwam dan in koeien van letters de naam van hun wijnhuis. Intussen staan de betonnen muurtjes op de lijst om als Unesco Werelderfgoed erkend te worden.’s Avonds is het heerlijk dineren in Restaurant le Quai, de brasserie van sterrenchef Michel Chabran. Het uitzicht op de kade en de ijzeren brug over de Rhône is weergaloos. Handig: Hotel Fac & Spera ligt gewoon aan de overkant van wijnhuis Chapoutier.

Maandagochtend: proef de kracht van de natuur in de Vercors

Wat doe je als het regent? Dan beklim je met een paraplu het aquaduct in Saint-Nazaire-en-Royans, maar zónder het adembenemend panorama op de streek van de Drôme en de Vercors. Gelukkig heeft dit dorp nog een andere troef: de grotten van Thaïs. Dit fascinerende grottencomplex is een heus labyrint,waarvan het mooie rode, oranje, okeren en bruine kleurenpalet je zeker bijblijft. Ook het natuurpark van de Vercors is zo’n stuk landschap waarin je beseft dat de natuur reizen altijd een extra dimensie geeft: ruw en ongerept, wild en toch ongelooflijk charmant. Op elke reis wil ik graag één abdij zien, liefst van al een cisterciënzerabdij. Die ligt namelijk altijd op de mooist denkbare plek. In de Vercors is dat niet anders. De eeuwenoude cisterciënzerabdij van Léoncel, aan de voet van de fenomenale Col de Tourniol, is bijzonder indrukwekkend. Het kan niet anders, of plots klaart de lucht op en breekt de zomerzon  door.

Of je er nu heen gaat om te fietsen door de ongerepte natuur, te proeven van verrukkelijke delicatessen uit de lokale keuken of een beetje te leven als God in Frankrijk: de Drôme is een stukje Zuid-Franse droom.

Meer informatie:
Website Drôme
Website france.fr