Lezeres in het buitenland: “We reisden 14 dagen lang naar onze bestemming om te kunnen wennen aan het idee”

Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Daisy is één van hen. Zij verhuisde een jaar geleden met haar man Bjorn en zoontje Joppe naar het prachtige eiland Tenerife.  

Harten verloren op het eiland

Daisy (46): “Mijn man Bjorn had prachtige jeugdherinneringen aan Tenerife. Samen met zijn vader ging hij er altijd op vakantie, en leerde hij het eiland vanbinnen en vanbuiten kennen. De ‘traditie’ van een trip naar de Spaanse zon hebben we samen verdergezet, met ons eigen gezinnetje. Al sinds jaar en dag gingen we met mijn zus en schoonbroer elk jaar naar het eiland en ik moet zeggen: doorheen de jaren zijn we écht verliefd geworden op Tenerife. Een beetje onverwachts, want we waren al op veel plaatsen geweest in de wereld. Mooiere plaatsen. China én Thailand bijvoorbeeld. En toch veroverde het kleine eiland ons hart.

Twee jaar geleden beseften we dat het steeds moeilijker werd om terug te keren naar huis na alweer een onvergetelijke vakantie in Tenerife. Het weer, de natuur, de zee, het strand. Het was elke keer opnieuw genieten. Niet moeilijk dat we steeds meer begonnen te dromen van een leven op het Spaanse eiland. Niet veel later hebben we dan ook beslist om er ons eigen stekje te kopen. Onze zoon Joppe was toen zeven, in onze ogen de ideale leeftijd om de sprong te wagen.

Een onvergetelijk afscheid

Er was wel één voorwaarde om daadwerkelijk te verhuizen: niet in het onbekende springen zónder zekerheid. Gelukkig kon mijn Bjorn zijn job als sportcommentator bij Eurosport gewoon meenemen naar Tenerife. En zijn eigen zaak in de houtbranche, die heeft ons petekind Seppe, de zoon van mijn zus, verdergezet. Een leuke gedachte dat het niet zomaar verloren ging gaan. En ik? Ik wist heel goed dat ik als kapster niet lang zou moeten zoeken naar een nieuwe job. Dus restte er ons nog maar één ding: het huis verkopen. Na een jaar waren we helemaal klaar voor een nieuw avontuur.

Dan volgde misschien wel het moeilijkste van alles: afscheid nemen van iedereen die we lief hadden. Onze ouders vonden het verschrikkelijk en dat begrepen we volkomen. Maar tegelijk gunden ze het ons ook om onze dromen na te jagen, en daar zijn we hen nog altijd dankbaar voor. En onze vrienden? Die vonden het allemaal oké. Die dachten meteen aan de leuke vakanties die ze bij ons konden doorbrengen. (lacht) Om afscheid te nemen hebben we een groot feest gegeven in de tuin met lekker eten, een drankje, een streepje muziek, en zelfs springkastelen. Mijn hart wordt er nog warm van als eraan terugdenk.

Op roadtrip naar huis

Op 14 augustus 2018 was de grote dag, en vertrokken mijn man Bjorn, ons zoontje Joppe en ik naar een leven onder de Spaanse zon. Pas veertien dagen later kwamen we aan in onze nieuwe thuishaven Tenerife. We hebben er een roadtrip van gemaakt om alle drie te wennen aan het idee. Het vliegtuig opstappen om een paar uren later ergens aan te komen en te zeggen: ‘We zijn verhuisd’, dat klopte voor ons emotioneel niet helemaal. Een roadtrip to paradise dan maar. (lacht) En ja, ik moet toegeven: de eerste kilometers zijn er aardig wat traantjes gevloeid, maar hoe langer we onderweg waren, hoe meer ik in vakantiemodus kwam.

Nu, een klein jaar later, zijn we helemaal gesetteld. Mijn man is nog steeds aan het werk als sportcommentator, Joppe heeft heel wat vriendjes en heeft zijn eerste schooljaar op het eiland achter de rug, en ik heb samen met een vriendin een bedrijfje uit de grond gestampt. An, heel toevallig ook een expat uit België, leerde ik kennen dankzij mijn man Bjorn. Hij was in contact gekomen met de man van An, en dat klikte. Al snel kwam er een ontmoeting met de vrouwen en ook dat ging bijzonder goed. Er bloeide een mooie vriendschap op en wat bleek: we hadden allebei de ambitie om iets te ondernemen. Sterker nog: onze ideeën lagen in dezelfde lijn.

‘Ja, ik wil’ onder de Spaanse zon

An was, en is nog steeds natuurlijk, een ervaren event- en projectmanager. Dat in combinatie met mijn gevoel voor styling, ervaring in bruidskapsels én decoratie was de perfecte match om een weddingbedrijf te starten. Na een paar telefoontjes op en neer, en enkele meetings later, was ‘Ja, ik wil! Droomhuwelijk in Tenerife’ geboren.

Wat we doen? Simpel! De hele trouw van begin tot einde organiseren. Voor ons telt maar één ding: dat het huwelijkspaar met volle teugen kan genieten van de mooiste dag van hun leven. Of het nu een romantische trouw met zicht op zee is, een bruiloft op een boot of een typisch Canarisch feest in een authentieke Finca of een bananenplantage, dat maakt ons niet. Dat de koppels naar huis gaan met herinneringen die onuitwisbaar zijn, dat wél natuurlijk. En ik kan je verzekeren: Tenerife is een heerlijke plek om te vertoeven. Het prachtige weer, de mooiste sterrenhemel, de prachtige zonsondergangen, … Het zonovergoten eiland valt met niets te vergelijken.”

TENERIFE: HET EILAND VAN DE EEUWIGE LENTE

Het grootste cultuurverschil: “Het grootste, maar meteen ook het mooiste cultuurverschil: hoe de mensen met kinderen omgaan. Zo liefdevol, en zo zacht. Onze Joppe zei zelfs: ‘Hier is het cool om je mama en papa graag te zien.’ Een knuffel en kus krijgen we nog altijd, terwijl we vroeger in de auto een vluchtige kus kreeg en liefst eentje die niemand zag. (lacht)”

De aangenaamste verrassing: “Dat onze Joppe zo goed werd opgevangen op school, terwijl hij de taal nog niet helemaal machtig was. Nu heeft hij veel vriendjes en is hij geslaagd, beter kan niet.”

Het grote voordeel: “Het minder hectische leven. We genieten met het hele gezin méér van het leven, en van de kleine dingen. Een wandeling of een picknick op het strand, heerlijk!”

Het grote nadeel: “De bureaucratie. Je wordt van het kastje naar de muur gestuurd, en dat is soms heel frustrerend.”

De grootste blunder: “In het begin namen we de eetcultuur van de Spanjaarden helemaal over: soms aten we zo laat dat we met een voldaan gevoel – lees: veel te veel gegeten – gingen slapen. En dat bleef de weegschaal niet goedkeuren. (lacht) Maar we hebben onze loopschoenen uit de kast gehaald, en het eetschema lichtjes aangepast dus dat komt wel weer goed.”

De levenskwaliteit: “De levenskwaliteit is héél goed: het leven is goedkoop en Tenerife is absoluut heel modern. De zon schijnt bijna het hele jaar door, wat wil je nog meer hebben?”

Het moeilijkste moment: “De dag van het vertrek. Mijn lieve familie en mijn vrienden achterlaten, dat was niet niks.”

Het grootste gemis: “Gelukkig mis ik nog niets. Frietjes, chocolade, bier, … Dat vind je hier evengoed. Een gezellige babbel met de mensen die ik jaren ken, dat natuurlijk wel.”

Spijt? “Neen, absoluut niet! Je weet natuurlijk nooit wanneer heimwee de kop opsteekt, maar voorlopig is dat niet het geval. En we gaan nog regelmatig naar België, en graag ook. Kerst vieren we steevast met de familie, en ook in de zomer gaan we even goedendag zeggen. En ik moet toegeven: als ik behoefte heb om familie en vrienden te zien én ik vind een goedkope vlucht, dan ben ik weer even weg. Waarom niet, het is maar vier uurtjes vliegen en dus niet het einde van de wereld.”

Wil je meer lezen? Op www.facebook.com/jaikwildroomhuwelijkintenerife/ kom je nog meer te weten over de avonturen van Daisy.

LEES MEER VERHALEN VAN LEZERESSEN DIE BELGIË ACHTERLIETEN:

• Lezeres in het buitenland: “Mijn vader gaf me een foto-atlas en toen wist ik het: ik wilde de wereld zien!”
• Lezeres in het buitenland: “Wat Nick en ik hadden, dat was méér dan een simpele vakantieromance”
• Lezeres in het buitenland: “Ik haalde een kat in huis, dat deed het toch net iets meer als ‘thuis’ aanvoelen”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!