Lezeres in het buitenland: “Maandenlang moesten we vertrouwen op een vreemde, die een volmacht kreeg om alles ter plekke te regelen”
Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Stacey is één van hen. Een klein jaar geleden verhuisde ze samen met haar man naar de Algarve in Portugal, waar ze hun eigen B&B startten.
Stacey (54): “Jarenlang heb ik samen met mijn man een bed & breakfast uitgebaat in het West-Vlaamse Torhout: Woodside. ’s Nachts, in het weekend en op feestdagen stond ik er meestal alleen voor. Mijn man hielp wel waar hij kon, maar hij had ook nog een andere job die hij niet zomaar wilde opgeven.
Niet dat ik dat erg vond, al miste ik het samenzijn wel. Ik merkte dat we meer naast elkaar leefden dan samen, en dat was jammer. Stiekem droomde ik al langer van een bed & breakfast in het buitenland, en dat was misschien wel de oplossing om meer tijd samen door te brengen. Zo’n anderhalf jaar geleden, toen de kinderen afgestudeerd waren en stilaan op eigen benen begonnen te staan, kwam die droom in een stroomversnelling.
De Franse droom
Luc en ik hadden hetzelfde idee: opnieuw een bed & breakfast beginnen, maar dan in een pittoresk Frans dorpje. Het was niet aan de andere kant van de wereld, het Frans hadden we helemaal onder de knie, de zon schijnt er bijna elke dag en de natuur is gewoonweg prachtig.
Maar we beseften dat het alles behalve makkelijk ging worden: hoe moesten we in hemelsnaam concurreren met de honderden, wat zeg ik, duizenden hotelletjes en B&B’s? En wat na het toeristische seizoen? Want dat is in Frankrijk een stuk korter dan in andere zuiderse landen.
Helemaal verliefd
Frankrijk viel al snel af, maar de grote vraag was toen: waar gaan we dan naartoe? Tot Luc vertelde over een vriend van een van zijn collega’s, die – geloof het of niet – een bed & breakfast was begonnen in Portugal. Misschien was dat wel dé plek die we zochten? En jawel, beetje bij beetje werden we helemaal verliefd op de Algarve, het meest zuidelijke deel van het land. Het prachtige weer, de warme mensen die je helpen waar ze kunnen, de ongerepte natuur en de adembenemende stranden.
Na een lange zoektocht botsten we uiteindelijk op een prachtig vakantiedomein. Omdat de eigenaars al op leeftijd waren en het gewoon te groot was geworden voor hun om te onderhouden, stond het te koop. Op dat moment vielen alle puzzelstukjes voor Luc en mij helemaal in elkaar.
Alles uit handen
Een keer we de knoop doorgehakt hadden, stond alles in teken van de verhuis. Twee dingen stonden hoog op het lijstje: dat de kinderen op eigen benen konden staan, en dat onze B&B verkocht werd. Gelukkig liep dat allemaal vrij vlot. De aankoop van het vakantiedomein in Portugal, dat verliep iets moeizamer. Maandenlang moesten we vertrouwen op een vreemde, die een volmacht kreeg om alles ter plekke te regelen. Ik kan je één ding zeggen: als je iemand bent die graag de touwtjes in handen neemt, dan is het heel frustrerend en beangstigend als dat onmogelijk is.
Gelukkig viel alles in z’n plooi en konden we de laatste dagen vooral genieten met de kinderen, de familie en de vrienden. Die laatste momenten voor het definitieve vertrek, die koester ik voor altijd.
En toen kwam het vertrek…
3 september 2018, de dag dat we met een volgeladen wagen vertrokken richting Portugal, om drie dagen later onze intrek te nemen in onze gloednieuwe bed & breakfast. De rit was er eentje met gemengde gevoelens. Natuurlijk deed het pijn om iedereen achter te laten. Dus ja, er zijn wel wat traantjes gevloeid. Maar tegelijk stonden we te popelen om helemaal opnieuw te beginnen.
De eerste weken waren moeilijker dan verwacht, dat moet ik toegeven. De verkoop was nog niet helemaal rond, waardoor de B&B even on hold werd gezet. Een maand lang hadden we geen televisie, geen wasmachine, geen koelkast, geen koffiemachine. Pas in oktober konden we beginnen timmeren aan onze grote droom.
Een half jaar later was het dan zover: de grote openingen van Casa dos Ninos. Sindsdien hebben we al heel wat gasten over de vloer gekregen, en genieten we zelf met volle teugen van het Portugese leven. Misschien nog belangrijker: Luc en ik hebben het geluk teruggevonden, samen. Daar ben ik ongelooflijk dankbaar voor.”
HET ZOMERSE PORTUGAL
Het grootste cultuurverschil: “Stress? Dat kennen ze hier niet. Als ik naar de bank ga, sta ik meestal een halfuurtje te keuvelen met de bankbediende. Aan de krantenkiosk zie je altijd wel een groepje mensen heerlijk aperitieven. En auto’s blijven soms minutenlang in het midden van de baan staan, om een babbeltje te slaan met een voorbijganger. Zalig.”
De aangenaamste verrassing: “De simpele kijk op het leven. De mensen zijn hier écht gelukkig, zonder al te veel luxe.”
Het grote voordeel: “Alle dagen opstaan met het zonnetje, met stip op één. Dat maakt een mens gewoon blij.”
Het grote nadeel: “De traagheid en inefficiëntie van de bureaucratie, zeker als je uit een land komt waar alles goed geregeld is, zoals in België. Als we iets moeten regelen, nemen we een koffer vol papieren mee! (lacht)”
De grootste blunder: “Enkele maanden geleden ben ik Portugees beginnen leren, en uit respect voor de bevolking probeer ik het ook zoveel mogelijk te spreken. Het is geen makkelijke taal, dus soms begrijpen ze me niet altijd. Wat tot grappige situaties leidt, natuurlijk.”
Het moeilijkste moment: “Het moment waarop we vertrokken, en de kinderen achterlieten. Heel even hebben ze overwogen om met ons mee te komen, maar uiteindelijk bleek het voor hun geen goede stap te zijn.”
De levenskwaliteit: “Samen met mijn man geniet ik weer van de kleine dingen in het leven. Wakker worden en gaan slapen met de zon aan de hemel, dat geeft ons tonnen energie. Het leven is hier ook veel goedkoper, en Portugal is een van de veiligste landen ter wereld. Beter kan toch niet?”
Het grootste gemis: “Soms droom ik weleens van mosselen met frietjes, maar eigenlijk smaakt het eten in Portugal net zo goed. En als het gemis toch net iets te groot wordt, kunnen we altijd in een van de Belgische restaurantjes in de buurt gaan eten. (lacht)”
Spijt? “Absoluut niet! Natuurlijk weten we niet goed wat de toekomst voor ons in petto heeft. Maar ik denk wel dat het een avontuur is dat niet snel zal eindigen.”
Wil je meer weten? Op www.casadosninos.com lees je alles over de bed & breakfast van Stacey en haar man.
LEES MEER VERHALEN VAN BELGEN DIE ONS LAND ACHTERLIETEN:
- Lezeres in het buitenland: “Wat waren de Corsicanen verrast om de luiken van het huis na zeventien jaar terug te zien opengaan (lacht)”
- Lezeres in het buitenland: “Het was een serieuze gok, maar het was het méér dan waard”
- Lezeres in het buitenland: “Toen Humberto en ik uit elkaar gingen, voelde ik me voor het eerst écht eenzaam”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!