Lezeres in het buitenland: “Ik had geen plan, geen verwachtingen. Dan kon het ook niet tegenvallen”
Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Carina (58) is één van hen. Zij verhuisde vijf jaar geleden helemaal alleen naar Finland, het land van de duizend meren.
De ratrace
Carina: “Het leven in België viel me met de dag zwaarder. Al die strenge regels, de ellenlange files op de baan, de drukte, … Het gevoel dat ik mijn leven helemaal zelf in handen had, was compleet verdwenen. Ik vroeg me hoe langer hoe meer af: ‘Het leven moet toch veel meer te bieden hebben dan dit?’
Hoe ongelukkiger ik werd, hoe meer het idee begon te groeien om alles achter te laten en helemaal opnieuw te beginnen. In het buitenland. Maar zo makkelijk ging dat natuurlijk niet. De kinderen hadden me nodig, ik had een goede job. Dus zei ik tegen mezelf: ‘Later! Nog even geduld hebben.’”
De Scandinavische droom
Toen mijn kinderen stilletjes aan op eigen benen begonnen te staan, een jaar of zes geleden, voelde ik dat het nu of nooit was. De beslissing was dus snel genomen: ik ging verhuizen, naar Noorwegen. Al van kinds af aan ging er regelmatig op vakantie. De prachtige natuur en de taal spraken me enorm aan.
Maar dat bleek al snel een utopie. Noorwegen bleek drie keer zo duur als Zweden of Finland. Puur financieel zag ik dat echt niet zitten. Dus zocht ik verder. Tot ik heel onverwachts botste op een wondermooi huisje in Finland. Ik was meteen verkocht. Het was zo’n huis waarbij ik meteen dacht: ‘Daar zie ik mezelf wonen.’ Lang heb ik dus niet getwijfeld. Ik deed een bod – wat ook werd goedgekeurd – en zo kwamen de verhuisplannen in een stroomversnelling.”
Kiezen voor jezelf
Op twee maanden tijd gaf ik mijn job op, verbrak ik het huurcontract voor mijn huis in België en pakte ik al mijn spullen in. Ik had gelukkig een kleine camper, zodat ik niet al te veel moest achterlaten. En de spullen die ik niet kon meenemen, gaf ik aan vrienden en familie, of verkocht ik.
De rest van tijd nam ik afscheid van iedereen die ik lief had. Ik organiseerde nog een feestje voor mijn ouders, mijn kinderen én kleinkinderen. Dat was best emotioneel. Ik verhuisde in mijn eentje naar een ander land, en ik besefte ook wel dat ik veel uit de levens van mijn kinderen en kleinkinderen ging missen. Maar tegelijkertijd was ik gelukkig, omdat ik eindelijk voor mezelf koos.
Een nieuw hoofdstuk
21 september 2013 was het dan zover. Met mijn camper vertrok ik richting mijn nieuwe leven in Finland. Zonder plan, zonder verwachtingen. Ik wou alles gewoon op me laten afkomen, zodat ik écht een nieuwe start kon maken. En zo kon het natuurlijk ook nooit tegenvallen. Ik heb tot op de dag van vandaag nog geen seconde spijt van gehad.
Het enige wat moeilijk ging, was een ziekteverzekering afsluiten. Dat heeft toch wel een jaar geduurd. Maar uiteindelijk is ook dat goedgekomen. Al vanaf dag één voel ik me hier helemaal thuis. Ik geef lessen Nederlands en Noors, ik reis het hele land rond met mijn camper. Dat was waar ik al mijn hele leven van droomde.”
Het winterse Finland
Het grootste cultuurverschil: “Het is misschien niet echt een cultuurverschil, maar in Finland kun je genieten van échte winters. Van oktober tot april is het landschap bedekt onder een laagje sneeuw, prachtig! Dan gaan de Finnen ook massaal ijszwemmen. Een groot gat in het ijs, en duiken maar. Zelf heb ik me er ook al aan gewaagd, en het is echt heerlijk. Eerst bibberen van de kou, om nadien op te warmen in de sauna.”
De aangenaamste verrassing: “Ongetwijfeld de stiptheid van de Finnen. Daar kun je je klok op gelijkzetten. (lacht) Als je afspreekt om twee uur ’s middags, dan is het twee uur stipt. Geen seconde later.”
Het grote voordeel: “In België werd ik geleefd, in Finland kan ik echt leven. En ik ga er niet om liegen: ook financieel heeft het me veel opgebracht. Het huisje dat ik hier kocht, had ik me in België misschien niet kunnen veroorloven.”
Het grote nadeel: “Niets! Het leven hier is heel anders. Stukken beter. Ik voel me hier thuis, ik ben gelukkiger dan ooit, en dat is wat telt.”
De grootste blunder: “Op voorhand had ik me al verdiept in de cultuur, dus ik wist heel goed wat kon en wat niet. Dus echte blunders, die ik heb ik niet gemaakt. Het heeft wel wat moeite gekost om het Fins onder de knie te krijgen. (lacht) Maar ook dat is me gelukt.”
Het moeilijkste moment: “Mijn mama is op korte tijd heel snel achteruitgegaan, en uiteindelijk overleden. Het besef dat ik niet zomaar op een uurtje bij haar kon zijn, dat viel me heel zwaar.”
De levenskwaliteit: “De frisse lucht, de prachtige natuur, dat is echt heerlijk. De Finnen hebben ook veel minder regels, files en ze wonen niet zo dicht op elkaar. Ik zou het niet anders meer willen.”
Het grootste gemis: “De Belgische frietjes, natuurlijk! Maar uiteindelijk weegt dat niet op tegen het mooie leven in Finland.”
Spijt? “Absoluut niet! Ik heb mijn hart gevolgd, en daar ben ik nog elke dag blij om. Dus een terugkeer naar België, dat zie ik niet snel gebeuren.”
LEES MEER VERHALEN VAN LEZERESSEN DIE DE DEUR IN BELGIË ACHTER ZICH HEBBEN DICHT GETROKKEN:
- Lezeres in het buitenland: “Toen ik aankwam, stond er een flesje Sekt klaar, en twee Berlijnse bollen”
- Lezeres in het buitenland: “Het moment dat de container aankwam, leek het wel Kerstmis”
- Lezeres in het buitenland: “Waar we in België jarenlang naar zochten, dat vonden we in Spanje”
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!