Lezeres in het buitenland: “Onze jongste vond al snel een job in Bali, dus hij vertrok nog vóór ons!”

Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Karin is één van hen. Zij verhuisde meer dan twee jaar geleden met haar man Stef en zoon Flor naar het Indonesische eiland Lombok.

Een kinderdroom

Karin (53): “Stiekem droomden mijn man Stef en ik al langer van een hotelletje in Frankrijk. Maar we wilden wachten tot onze zonen Jonas en Flor uit huis waren. Om al eens te proeven van een leven elders, deden we eens een ‘stage’ in een prachtige bed & breakfast in de buurt van Ales. We namen de zaak zelfs een week over, toen de zoon van de eigenaars trouwde terwijl alles was volgeboekt. En ja, dat was precies wat we de rest van ons leven wilden doen. Heerlijk!

Een kleine tien jaar geleden kregen de reizen een iets andere bestemming: Indonesië. Onze oudste zoon Jonas woonde en werkte in Jakarta, dus probeerden we hem ginds zoveel mogelijk te bezoeken. We trokken van het ene eiland naar het andere, en werden halsoverkop verliefd op Lombok. Het glooiend landschap, de prachtige rijstvelden, de exotische stranden, de adembenemende watervallen. Prachtig! En zo kregen stilaan onze plannen ook een andere vorm.”

Back to basic

Toen onze Flor afstudeerde, was het zover: we gingen verhuizen. We reisden over en weer om het perfecte stekje te vinden. En dat vonden we. Een magisch stukje grond in het zuiden van Lombok, op een berg mét zicht op zee. Wat een uitzicht! Flor kreeg de keuze: of hij bleef, of hij kwam mee. Omdat hij al snel een job vond in Bali, was hij nog voor ons vertrokken. (lacht)

Intussen zetten Stef en ik alles in het werk om de grote stap te zetten. Jobs opzeggen, het huis en de hele inboedel verkopen. Een container naar Lombok sturen met al onze spullen, dat was te duur. Dus besloten om gewoon helemaal opnieuw te beginnen. Back to basic!

Extra herinneringen op zak

En dan moesten we het nieuws natuurlijk nog vertellen aan familie en vrienden. De reacties, die waren dubbel. Langs de ene kant gunde iedereen het ons, en wilden ze niets liever dan dat we gelukkig waren. Anderzijds deed het nakende afscheid ook wel pijn. Al hadden wij zelf niet het gevoel dat we afscheid moesten nemen, want we wisten dat we elkaar snel weer zouden zien.

Een afscheidsfeestje wilden we niet geven. Dat sentimentele gedoe, dat is niet voor ons. Maar dat was buiten mijn twee beste vrienden gerekend, die achter onze rug een heus feest organiseerden. Het was een leuke avond, vol verrassingen. En er is geen enkele traan aan te pas gekomen. En zo konden we vertrekken met een goed gevoel, én nog een paar mooie herinneringen op zak.

Een instant vakantiegevoel

Meer dan twee jaar geleden stapten Stef en ik op het vliegtuig. Op weg naar Lombok, op weg naar huis. Een keer aangekomen, hadden we een instant thuisgevoel. De streek kenden we al, en stap voor stap begonnen we een nieuw leven op te bouwen. In het huisje dat we huurden, stond enkel een bed en een tafel met vier stoelen. Dat maakte dat we makkelijk van het huis, zelf onze thuis konden maken. De eerste dagen huurden we een brommertje en leerden we de buurt, en de buren kennen. Tussen het klussen en de zoektocht naar een job, lagen we heerlijk te genieten op het strand. Een vakantiegevoel dat nooit echt meer weggegaan is.

Intussen is alles op z’n plek gevallen. Stef heeft een jaar in de constructie gewerkt, en heeft nadien z’n eigen bedrijf opgericht. En ik? Ik maak juwelen met parels schelpen en natuurstenen van Lombok, schilder een beetje of doe aan betongieten. Als het maar iets creatiefs is! Het is alleen nog wachten tot de papierwinkel in orde is om onze groot droom waar te maken: een eigen hotel. Het duurt veel langer dan gepland, maar nu kan het echt niet meer lang duren. Spannend!”

DE GORDEL VAN SMARAGD

Het grootste cultuurverschil: “De locals leven in het nú. Niet gisteren, niet morgen, gewoon vandaag. Ze hebben alle tijd van de wereld, en wat vandaag niet gedaan is, dat gebeurt wel een andere keer. Heerlijk!”

De aangenaamste verrassing: “De nieuwsgierigheid van de mensen. Het zijn geen echte reizigers, omdat ze er het geld vaak niet voor hebben. Maar ze zijn zó curieus naar het leven ver weg van Indonesië. De vragen blijven maar komen. (lacht)”

Het grote voordeel: “Dat we aan het typische Westerse ritme zijn ontsnapt, met hoge verwachtingen en gigantisch veel druk.”

Het grote nadeel: “De chaos! Administratie, dat is niet hun sterkste kant.”

De grootste blunder: “Het is wel eens gebeurd dat we aan het wachten waren, en bléven wachten op een afspraak. Tot grote ergernis. Nu weten we dat tijd een relatief begrip is, en pinnen we ons niet meer vast op die ene dag, of dat ene uur.”

De levenskwaliteit: “Kan niet beter. Zelfs in het regenseizoen is het lekker warm, en kun je perfect buiten leven. Juist omdat niemand echt in zijn eigen cocon leeft, is er veel meer sociaal contact.”

Het moeilijkste moment: “Elke keer als er een aardbeving is. De grond beweegt letterlijk onder je voeten. Natuurlijk wisten we dat Indonesië daar gevoelig voor is, maar in de zomer van 2018 was het toch wel zwaar. Zelfs de rasechte Indonesiërs, die het wel vaker meemaakten, wisten dat het die keer anders was. De paniek die je overal zag, dat was verschrikkelijk.”

Het grootste gemis: “Met stip op één: vrienden en familie. Als we een keertje op bezoek gaan, dan staat er wel steevast witloof, asperges of frietjes op het menu. Mét een lekker biertje of een goed glas wijn. (lacht)”

Spijt? “Als ik even op bezoek ben, dan mis ik Lombok. De zon, de prachtige exotische stranden en het trage ritme. Dus nee, spijt hebben we zeker niet.”

LEES MEER VERHALEN VAN BELGEN DIE ONS LAND ACHTERLIETEN:

• Lezeres in het buitenland: “Zónder Rudi had ik hoogstwaarschijnlijk de stap nog niet gezet. Maar hij kwam in mijn leven en zette het helemaal op z’n kop.”
• Lezeres in het buitenland: “De voorbije vijfentwintig jaar waren we nooit thuis met kerst, en dat is nu niet anders”
• Lezeres in het buitenland: “Het enige wat ik mis met kerst, is een lekker glaasje Glühwein. Misschien moet ik dat maar eens introduceren bij de Spanjaarden”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!