Lezeres in het buitenland: “Neranjan droeg me de berg af, en ik viel als een blok voor mijn stoere redder”

Steeds meer Belgen zoeken hun geluk in het buitenland. Wendy is één van hen. Zo’n zeven jaar geleden verhuisde ze naar het verre Sri Lanka, voor de man van haar dromen.

Een totale verrassing

Wendy (36): “Het was geen geheim dat ik droomde van een leven elders, en het liefst in koudere oorden. De verrassing was dan ook groot toen ik mijn familie vertelde dat ik naar Sri Lanka ging trekken. Maar ergens hadden ze het ook wel zien aankomen. ‘Je moet je hart volgen’, zei mijn mama altijd. Ongetwijfeld heeft ze even gedacht dat het een bevlieging was, maar kijk, zeven jaar later ben ik er nog steeds.

Het begon allemaal toen ik zo’n acht jaar geleden naar Sri Lanka ging, op groepsreis. Neranjan was de gids, en liet de hele groep de mooiste plekken van het land zien. Op een dag maakten we een pelgrimstocht. We beklommen Adam’s Peak, een berg van meer dan tweeduizend meter hoog. Eerlijk? Dat was echt afzien, zeker voor mij. Met mijn slechte knieën raakte ik maar nipt op de top. Maar terug afdalen, dat lukte me niet meer. Neranjan heeft me dan de hele weg naar beneden gedragen, samen met de andere mensen van de groep. En ja, het klinkt cliché, maar ik viel als een blok voor mijn stoere redder.

Knopen doorhakken

Eén keer terug thuis, dacht ik dat het niet makkelijk ging zijn om de relatie te doen werken. Maar we waren allebei tot over onze oren verliefd, dat het eigenlijk vanzelf ging. We hingen uren aan de telefoon, en videochatten zoveel we maar konden. Tot hij in augustus, een dikke zeven maanden later, me kwam opzoeken. Als we echt wilden gaan voor de relatie, dan moest hij mijn familie en vrienden wel ontmoeten. En dat was meteen een groot succes.

Neranjan en ik waren er allebei van overtuigd dat het kon werken tussen ons, maar een langeafstandsrelatie, dat zagen we niet zitten. Dus één van ons moest verhuizen. Het was meteen duidelijk dat ik de grote sprong zou wagen, en hem zou volgen naar het prachtige Sri Lanka. Neranjan kon maar niet wennen aan de koude in België, het leven ging er ook veel te snel voor hem en bovendien moest hij als enige zoon voor zijn ouders zorgen. Zijn mama en papa achterlaten, dat was gewoon geen optie.

Een bevlieging?

Natuurlijk wisten we niet wat de toekomst ons ging brengen, dus besloot ik eerst loopbaanonderbreking te nemen. Ik wilde zeker zijn dat onze relatie stand ging houden, en dat ik kon aarden in het verre Sri Lanka. Was dat niet het geval, dan kon ik altijd terugkeren en mijn ‘oude’ leventje weer oppikken.

Iets waar mijn familie en vrienden wel rekening mee hielden. Toen ik hen vertelde dat ik naar Sri Lanka ging verhuizen, voor de liefde van mijn leven, was iedereen enthousiast. Ze zeiden dat ik mijn hart moest volgen, en het een kans moest geven. Maar sommigen dachten evengoed dat het maar een bevlieging was, en dat ik snel terug aan hun deur zou staan. (lacht)

En toen kwam het vertrek…

Maar niets was minder waar. Op 1 oktober, zeven jaar geleden, stapte ik samen met Neranjan en een kleine valies, volgepropt met kleren, op het vliegtuig. En wat had ik er zin in. Ik kon echt niet wachten om samen met mijn grote liefde een toekomst op te bouwen. Natuurlijk was het niet fijn om afscheid te nemen van iedereen die ik graag zag, en uiteraard heb ik een traantje gelaten bij het vertrek, maar ik wíst gewoon dat het meer een ‘tot snel’ ging zijn, dan een echt ‘vaarwel’.

Ik moet wel toegeven: het eerste jaar was niet makkelijk. Hoewel ik continu nieuwe dingen ontdekte en vaak niet wist waar eerst te kijken, was vooral de taal een groot struikelblok. Neranjan was als gids vaak weg, en in het typische Sri Lankaanse dorp waar we wonen, sprak niemand Engels. Zelfs mijn schoonouders verstonden niets van wat ik zei. Gelukkig probeerde mijn schoonmoeder me met handen en voeten uit te leggen wat ze wilde zeggen, waardoor ik me al heel snel thuis voelde. Na één jaar wist ik zeker: ik wil hier nooit meer weg. En voilà, intussen zijn we zeven jaar verder en hebben Neranjan en ik twee kinderen, een derde is onderweg. Spijt van mijn beslissing heb ik nooit gehad. Sri Lanka is mijn thuis, België is mijn vakantiebestemming.”

DE PAREL VAN DE INDISCHE OCEAAN

Het grootste cultuurverschil: “Het opvoeden van de kinderen. In het begin was het alleen mijn man Neranjan en ik, maar na zeven jaar en bijna drie kindjes verder, merk ik dat de opvoeding veel minder streng is dan ikzelf heb gekend.”

De aangenaamste verrassing: “De natuur en de vrijheid die je hebt in the middle of nowhere. En natuurlijk de mensen rond me. Wat is iedereen vriendelijk, heerlijk!”

Het grote voordeel: “Dat ik de hele dag bij mijn kinderen kan zijn, ongetwijfeld! Mijn man gidst de toeristen rond, terwijl ik thuis alles in orde breng voor een fantastisch verblijf van de gasten.”

Het grote nadeel: “In Sri Lanka is iedereen héél open, wat betekent dat je maar weinig privacy hebt.”

De grootste blunder: “Mijn schoonmoeder is héél bijgelovig, en ze verdiept zich vooral in de astrologie. Het is heel normaal om voor het huwelijk naar een astroloog te gaan, die je dan een ‘gelukstijd’ geeft: het moment waarop je de akte moet tekenen om gelukkig getrouwd te zijn. Ik wist natuurlijk van niets, en toen mijn ‘gelukstijd’ was aangebroken, zat ik op het toilet. En mijn schoonmoeder maar bonken op de deur… (lacht)”

De levenskwaliteit: “Weinig luxe, maar tien keer minder stress. In het dorpje waar we wonen heb je letterlijk niets: geen nachtclub of fitnesscentrum. Maar je krijgt er wel heel veel voor in de plaats: rust. Leven in de natuur en tussen de wilde dieren, dat is puur genieten.”

Het moeilijkste moment: “Vooral het eerste jaar was moeilijk. De taal was sowieso een gigantisch struikelblok. De meeste dorpelingen spraken ook geen woordje Engels… En ik moest ook wennen aan de vreemde cultuur. Maar intussen voel ik me hier helemaal thuis.”

Het grootste gemis: “Een goed stuk vlees. (lacht) En een leuk optreden. Vroeger speelde ik zelf in een paar bandjes, maar dat vind je hier niet snel.”

Spijt? “Helemaal niet! Af en toe zakken we wel af naar mijn familie en vrienden in België, maar na twee weken vakantie wil ik écht terug. Dat zegt genoeg, toch?”

Wil je meer lezen? Op www.leisure-bug.com en https://www.bijlandgenoten.be/leisure-bug-sri-lanka-tours/ kom je nog meer te weten over de avonturen van Wendy en Neranjan.

LEES MEER VERHALEN VAN LEZERESSEN DIE BELGIË ACHTERLIETEN:

• Lezeres in het buitenland: “Pas als mijn man me definitief achterna reist, zal mijn geluk compleet zijn”
• Lezeres in het buitenland: “De vliegmaatschappij ging failliet, het retourticket was niets meer waard. Het teken dat het meant to be was”
• Lezeres in het buitenland: “Plots kreeg ik een pasgeboren kindje in mijn armen geduwd. Louis, noemde ik hem, naar mijn overleden vader”

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!