Mannen & emoties: Wim Opbrouck

Liefde

Heb je een groot hart voor iedereen?

“Een groot hart om iedereen te omarmen, ja. Zo leef ik het liefst. Maar je moet niet denken dat ik altijd een knuffelbeer ben. Ik lees soms wel eens dat ik een hoog knuffelgehalte heb. Maar ik zie dat niet zo. Het is net door een liefdevol klimaat te scheppen dat je ook gelegenheid tot discussie creëert. En tot botsen. Liefdevol botsen. Ook in je privéleven. Ik had ook altijd die droom. Zo samen op een bankje zitten en oud worden.”

Verliefdheid

Geloof je ook in de eeuwige liefde?

“Ik ben al meer dan 20 jaar samen met mijn vrouw, mijn jeugdliefde. En ik ben nog altijd verliefd op haar. Als ik een bloemenwinkel passeer, gooi ik alle remmen dicht om een bloemetje te gaan kopen. Of een sacoche, als ik denk dat ze daar goed mee zal staan. En dat is niet als compensatiedrang omdat ik veel weg ben. Natuurlijk hebben we een beetje een zeemanshuwelijk. Je moet kunnen leven met zo’n als ik. Die soms thuis is en dan weer weg. Maar ik ben nog altijd heel erg verliefd. Ik blijf daar ook waakzaam voor. Want het lukt ook niet altijd. Liefde kan alleen maar lukken als je soms door een dal gaat. Een leven is niet interessant als het op de vlakte blijft. En ja, ik krijg ook onder mijn voeten omdat ik mijn kousen laat slingeren en het plankje waar ik fruit op snij niet altijd direct afwas.”

Geluk

Heb je ook een donkere kant?

“Door erover te praten krijg ik een soort drive, een hunkering naar wat ik het liefst zou hebben. Daarom klink ik nu als een positivo. Maar dat is zeker niet elke dag zo. Door treurigheid en nostalgie en twijfel kan ik ook wel veranderen in Sombermans. Ik word ook overvallen door donkere gedachten, twijfels. Over van alles. het leven, de mensen, ikzelf. Dat is gezond.”

Verdriet

Huil je makkelijk?

“Dat hangt ervan af. Ik vind huilen een zeer private kwestie. Openlijk huilen, dat kan ik niet. Op een begrafenis bijvoorbeeld, kan ik tranen voelen opkomen, maar er is toch altijd iets dat dat tegenhoudt. Hoe emotioneel ik ook ben. Maar misschien ben ik eerder sentimentel. Sentiment wordt vaak bestempeld als een negatieve emotie, maar het zwelgen in sentiment, daar kan ik ontzettend van genieten. Ik denk dat ik gisteren nog voor tv zat en de tranen over mijn wangen rolden omdat ik iets moois zag. Ik regisseur ook emoties, maar dan puur voor mijzelf.”

Lees het volledige interview met Wim Opbrouck in Libelle 3 (20 januari 2011)