Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘Dochters van Kiev’ van Erin Litteken
Regelmatig zet Libelle een boek in de kijker. Deze keer is dat Dochters van Kiev, een pakkend boek van Erin Litteken, waarin ze verschillende generaties Oekraïense vrouwen aan het woord laat. Ons recensieteam las het boek en geeft graag z’n ongezouten mening.
Waarover gaat ‘Dochters van Kiev’?
In 1929 leidt de zestienjarige Katya nog een onbezorgd leven; ze wordt omringd door familie en is verliefd op haar buurjongen. Maar Stalins plan om Oekraïne, de graanschuur van Europa, in te lijven bij het communistische collectief roept een afschuwelijke hongersnood over het land af. Buren verdwijnen, voedsel wordt schaars en verzet wordt betaald. Toch lonkt er zelfs in de donkerste tijden liefde voor Katya.
Zeventig jaar later. Omdat Katya’s kleindochter Cassie jong weduwe is geworden, trekt ze tijdelijk bij haar oma in. Daar ontdekt ze het dagboek van haar grootmoeder, dat het schokkende verhaal achter haar familie onthult: een verhaal over hoop, doorzettingsvermogen en liefde onder de meest barre omstandigheden.
Nog meer inspirerende boekentips? Die vind je elke dag in onze Facebook-groep ‘Libelle Leesclub’, waar onze leden al hun favorieten met elkaar uitwisselen! De ideale plek voor echte boekenfans!
Wat vindt het Libelle Leesclub-recensieteam?
Aantal sterren
- Ann: ****
- Heidi: ****
- Kimmy: ***
- Alexia: *****
- Nancy: *****
- Vera: ****,5
- Lisa: ****,5
- Kaatje: *****
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
Lisa: “De personages zijn echt en authentiek, waardoor je geraakt wordt en met je hele hart meeleeft. Met de huidige situatie van Oekraïne in het achterhoofd komt dit boek des te harder binnen.”
Kimmy: “Dit is een erg mooi verhaal met een goede opbouw, dat je soms echt naar de keel grijpt, gezien de huidige situatie.”
“Dit is een boek dat op ieders leeslijst moet staan”
Kaatje: “Dit is een verhaal dat je toont dat er altijd iets is om voor te blijven vechten, om voor te blijven (over)leven.”
Alexia: “Ik kan deze roman niet genoeg aanbevelen! Zeker in deze tijden, waarin er opnieuw oorlog is in Oekraïne, is dit een boek dat op ieders leeslijst moet staan.”
Vera: Dit verhaal is ontroerend, bij momenten zelfs hartverscheurend. Ik leefde echt mee met het verhaal.”
Nancy: “Deze roman is vlot geschreven, met veel inlevingsvermogen. Echt een boek dat je doet nadenken.”
“Dit verhaal deed me een week nadien nog nadenken”
Heidi: “Via een krachtig verhaal legt Litteken de horror van de Holodomor bloot. Anderzijds weet ze ook een prachtig beeld van de Oekraïense cultuur te schetsen en houdt ze met een sterk liefdesverhaal de toon van hoop en overleven hoog.”
Ann: “Voor mij was het een verhaal dat zelfs nog een week nadien deed nadenken over de gevolgen van een oorlog.”
Iets minder vond ik …
Kaatje: “Voor mij is dit één van de betere boeken die ik al gelezen heb. Als ik dan toch één bemerking moet geven, dan stel ik mij vragen bij het verhaal van Hayla. Ik heb het gevoel dat ik daarrond toch informatie mis.”
Heidi: “Ik betrapte me erop dat ik teleurgesteld was telkens er een (weliswaar veel korter) hoofdstuk over Cassie, de kleindochter, volgde.”
“In het begin was het even doorbijten”
Alexia: “Ik heb niet echt dingen die ik minder vond in het boek. Als ik dan toch iets moet vermelden, is het dat de verhaallijn rond Cassie heel voorspelbaar is.”
Ann: “In het begin was het best wel doorbijten. De talloze namen maakten me onrustig, en het leek alsof ik daardoor soms geen vat kon krijgen op het inhoudelijke.”
Vera: “Het duurde even voor ik echt in het verhaal mee was, maar eens in in the flow zat, werd het een boek dat ik moeilijk kon loslaten.”
Nancy: “Ik kan geen negatieve punten bedenken.”
“Ik vond Cassies verhaallijn soms voorspelbaar”
Kimmy: “Er worden tijdssprongen gemaakt per hoofdstuk, en persoonlijk concentreerde ik me soms iets te veel op de datums die per hoofdstuk vermeld stonden.”
Lisa: “De verhaallijn over Cassies liefdesleven was voorspelbaar en in mijn ogen niet noodzakelijk.”
De zin die me bijblijft
Nancy: Naar de toekomst kijken betekent niet dat je het verleden moet vergeten. Je kunt beide hebben.
Ann: Je kunt nog steeds een leven hebben, zelfs als je denkt dat je niets meer hebt, want er is altijd iets om voor te leven.
Kimmy: De benen die onder haar renden, waren niet van haarzelf. Of, als ze dat wel waren, van een veel jongere versie van haarzelf.
Heidi: Katya kuste hem terug en haar gebroken scherven werden gladgestreken tot een mooi pad naar haar toekomst.
Lisa: Ze vervloekte hem zachtjes en stopte het briefje in haar hemd, zodat zijn woorden dicht bij haar zouden zijn als ze aan het werk was.
Alexia: Gewoon vandaag doorkomen en hopen dat het morgen beter gaat.
Vera: Wees gelukkig, leef je leven.
Kaatje: ‘Ik zal altijd van je houden.’ Zijn ogen werden groot, en ze voelde iets verschuiven in zijn lichaam, de vlucht van zijn ziel, als een mes in haar hart.
LEES OOK:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!