Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘Het winterse avontuur’ van Karen Swan
Elke maand zet Libelle een boek in de kijker. Deze keer is dat Het winterse avontuur, een typische Karen Swan-roman over een wervelwindromance in het koudste seizoen van het jaar. Ons recensieteam las het boek en geeft graag z’n ongezouten mening.
Waarover gaat ‘Het winterse avontuur’?
Lee kwam naar Amsterdam met een pasgeboren baby en een diep weggestopt geheim. Inmiddels is haar zoontje Jasper vijf en is ze een succesvolle fotograaf, bekend om haar celebrityportretten. Na haar turbulente verleden als oorlogsfotograaf in Syrië vindt ze eindelijk rust en kan ze genieten van haar fijne leven aan de grachten.
Dat verandert in één klap als ze in haar fietsmandje een boek vindt, waar een noodkreet in geschreven staat. Ze spoort de schrijver van het boek op in de hoop meer te weten te komen over de onheilspellende boodschap. Terwijl het in het winterse Amsterdam steeds kouder wordt, wordt Lee langzaam ingehaald door haar verleden en zal ze haar traumatische herinneringen eindelijk onder ogen moeten zien …
Nog meer inspirerende boekentips? Die vind je elke dag in onze Facebook-groep ‘Libelle Leesclub’, waar onze leden al hun favorieten met elkaar uitwisselen! De ideale plek voor echte boekenfans!
Wat vindt het Libelle Leesclub-recensieteam?
Ann: “De perfecte mix van luchtige en donkere momenten”
Aantal sterren
*****
“In eerste instantie had ik moeite om in het boek te komen, maar ik ben blij dat ik heb doorgezet!”
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
Ik hield absoluut van dit boek. Het was de perfecte mix van gelukkige momenten en donkere momenten. Ik vond het geweldig hoe Karen Swan wisselde tussen Lee in het heden en Lee toen ze oorlogsjournalist was.
Iets minder vond ik …
Ik had in eerste instantie moeite om in het boek te komen. Gelukkig kwam ik toch in het verhaal en werd ik meer in beslag genomen. Ik ben blij dat ik heb doorgezet, want het is mooi geschreven en het heeft een goed einde.
De zin die me bijblijft
Perfect, mijn kleine Jazz Man.
Nancy: “De beschrijvingen van het winterse Amsterdam zijn zo herkenbaar!”
Aantal sterren
****
“Hier en daar is het verhaal wel wat voorspelbaar”
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
Ik vond Het winterse avontuur over het algemeen een goed boek. Ik werd makkelijk meegezogen in het verhaal; het had voldoende vaart om de aandacht vast te houden. De beschrijvingen van het winterse Amsterdam zijn heel herkenbaar. Vooral het verlangen naar en het belang van de Elfstedentocht voor de Nederlanders wordt heel goed weergegeven.
Als lezer wil je graag weten wat er nu precies gebeurd is in de jaren waarin het hoofdpersonage als oorlogsfotografe werkte. Dat kom je pas te weten op het einde van het boek, na een sterke opbouw.
Iets minder vond ik …
Hier en daar vond ik het boek wel wat voorspelbaar. Een goed verhaal maar niet wauw. Toch zal ik op zoek gaan naar haar vorige boeken en die waarschijnlijk ook met plezier lezen.
De zin die me bijblijft
Het instinct om zich haastig te verschuilen, om naar de veiligheid te vluchten, was zo ingebakken geraakt dat het provocerend en simpelweg pervers had gevoeld om gewoon … vrijelijk een open leven te leiden.
Lisa: “Je merkt dat de auteur haar research goed gedaan heeft”
Aantal sterren
****
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
Karen Swan neemt je mee in dit verhaal en op zo’n manier dat het lijkt alsof je er zelf bij was. Haar kleurrijke beschrijvingen zijn treffend en helder. Ze bezit de kunst om mooie zinnen te maken, wat het boek iets extra’s geeft. Het verhaal van Lee ontvouwt zich in al haar facetten: het is een compleet verhaal, waarin het ene levensthema overvloeit in het andere. Swan slaagt erin om alles boeiend te houden, waardoor je blijft lezen.
“Swan gaat zwaardere thema’s niet uit de weg”
Hoewel de sfeer van de gezellige winter een rode lijn vormt, gaat Karen Swan de zwaardere thema’s niet uit de weg. De worstelingen van het personage zijn oprecht, de trauma’s zijn echt. Ze worden op een manier in beeld gebracht waardoor je begrijpt waarom het personage haar keuzes maakt, ook al supporter je als lezer voor andere keuzes. Die spanning maakt het extra boeiend. De mooiste verhaallijn is wat mij betreft de zoektocht van Lee naar haar rol als moeder, mede omdat die in elk deel van het verhaal vervlochten zit.
Je merkt dat Karen Swan veel research deed naar de setting van haar boek. De context is sprekend en aanwezig, en je krijgt meteen zin in een tripje naar Amsterdam.
Iets minder vond ik …
De auteur gooit geregeld enkele ‘visjes’ in haar verhaallijnen zodat je als lezer weet dat er iets gaat gebeuren. Deze visjes zijn soms iets te duidelijk, waardoor het verhaal met momenten een voorspelbaar verloop krijgt. Het zou fijn zijn als je als lezer iets vaker verrast wordt door onverwachte wendingen.
Verder zou ik dit boek niet omschrijven als een winters avontuur omdat het verhaal diepgaander en allesomvattender is dan de term ‘avontuur’ impliceert. Een meer sprekende titel zou misschien meerdere lezers kunnen aantrekken.
De zin die me bijblijft
Maar zijn glimlach was in zijn ogen geslopen en krulde zijn mondhoeken, zodat ze daar enkele ogenblikken lang onnozel naar elkaar stonden te grijnzen, twee onbekenden in een toiletruimte.
Kaatje: “Als ze ooit een boek van Karen Swan willen verfilmen, hoop ik dat het dit wordt”
Aantal sterren
****
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
Het winterse avontuur is een boek dat je niet meer kunt wegleggen eens je erin begonnen bent. Karen Swan weet er de spanning in te houden waardoor je bij elk hoofdstuk door wil lezen. Alle vraagtekens die je doorheen het boek krijgt, worden op het einde allemaal beantwoord waardoor de puzzel in elkaar valt.
Het winterse avontuur is een spannend en tegelijk heel romantisch boek dat je doet dromen van een leven in Amsterdam. Als ze ooit een boek van Karen Swan willen verfilmen, stem ik voor dit. Daarnaast komen er in het boek een aantal maatschappelijk belangrijke thema’s aan bod die je doen nadenken over de wereld waarin we leven.
Iets minder vond ik …
“Niet elke verhaallijn heeft een even grote meerwaarde voor het verhaal”
Door de vele verhaallijnen in het boek is het soms moeilijk om bij het begin goed te kunnen volgen waarover het gaat. Het lijkt soms alsof ieder hoofdstuk over een ander deel van het verhaal gaat. Hier moet je wel even ‘doorlezen’ voor je volledig in het verhaal zit. Achteraf gezien vond ik ook niet dat elke verhaallijn een even grote meerwaarde had voor het verhaal.
De zin die me bijblijft
Ze voelde zich omstrengeld – vastgehouden – nu hij haar dwars door het raampje aanstaarde, rechtstreeks gericht op haar glazen hart. En in die gouden stilte, klikte de sluiter.
Alexia: “In één woord: wauw!”
Ik heb deze roman graag gelezen, want …
In één woord: wauw. Dit boek is niet zomaar een roman zoals andere romans. Het is een aangrijpend en hedendaags werk waarin je met heel wat emoties in aanraking komt.
“Dit is niet zomaar de doorsnee roman”
Ik hou van de schrijfstijl van Karen Swan. Ze beschrijft de omgeving heel mooi, waardoor je je echt in de Amsterdamse steegjes waant. Het verhaal op zich is heel sterk. Dit is niet zomaar de doorsnee roman ‘meisje ontmoet jongen, ze worden verliefd, happily ever after‘. Nee, dit boek gaat verder en dieper … Doorheen het boek krijg je steeds meer fragmenten, flashbacks, van Lees leven als oorlogsfotografe. Swan heeft met dit verhaal nogmaals de gruwelijkheden van IS blootgelegd.
Kortom: dit is een krachtig boek met een romantische toets. Een echte aanrader!
Iets minder vond ik …
Het enige waar ik over struikelde is het feit dat het verhaal zich in Nederland afspeelt. Ik ben het gewend om boeken te lezen die zich in Amerika of Engeland afspelen en ik vertaal de Nederlandse zinnen meestal in mijn hoofd naar het Engels. Wanneer ik dit bij dit boek deed, klopte het verhaal niet meer. Dat ligt dus niet zozeer aan het boek, maar wel aan mij. Toch was het even wennen om een verhaal te lezen dat zich in Nederland afspeelt.
Persoonlijk vond ik ook dat Gisèle een grotere rol mocht hebben. Zij komt enkele keren in het boek voor, maar ik had wel wat meer over haar willen lezen.
Een laatste kritische noot is dat ik wat meer had willen weten over de afloop van de hulpkreet. Ik zal hier niet in detail op ingaan, zodat er geen spoilers in deze recensie komen te staan, maar ik had dit graag wat meer in detail uitgeschreven gezien.
De zin die me bijblijft
Iedereen verdient een tweede kans.
LEES OOK:
- Libelle Leesclub: ons recensieteam las ‘De liefdesbrief’ van Lucinda Riley
- Libelle Leesclub: wie is auteur Corina Bomann?
- Libelle Leesclub: wie is auteur Santa Montefiore?
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!