Sophie Kinsella over leven en schrijven met een hersentumor: “Elke dag is een oefening in loslaten”
Sophie Kinsella, bekend van haar dagboeken van een shopaholic-reeks, is de queen van de feelgood. Maar in haar nieuwste boek ‘Hoe voelt het’ gaat ze een heel andere tour op. Sinds twee jaar leeft en schrijft Sophie met een hersentumor. Dat heeft ze verwerkt in haar meest persoonlijke boek ooit.
Eind 2022 wordt bij Sophie Kinsella – pseudoniem van Madeleine Wickham – een kwaadaardige hersentumor ontdekt. Het is het begin van een lange lijdensweg van operaties, radio- en chemotherapie, iets wat ze later zal beschrijven als een zwaar onderschatte fulltime baan. Haar echte job – schrijfster van romcoms en moeder van vijf kinderen – gaat even on hold. Wanneer ze na een lange en intensieve periode van herstel weer haar pen wil opnemen voor een nieuwe romcom, merkt ze: dit lukt niet, ik moet eerst een ander verhaal vertellen.
“Ik schrijf al zo lang ik me kan herinneren over mijn eigen leven – of het nu gaat over winkelen, verliefd worden of kinderen krijgen. Door het neer te pennen krijg ik er vat op. Ik kon dus niet anders dan het verhaal van mijn hersentumor verwerken in mijn volgende roman. Het gebeurde bijna buiten mijn controle om.”
Je beschrijft het hele traject van je ziekte. Was het helend om terug te blikken?
“Absoluut. Maar tijdens het schrijven dacht ik ook: misschien is mijn verhaal wel nuttig voor mensen die door een zware periode of door dezelfde vorm van kanker gaan als ik. Het kan helpen om te weten dat je niet alleen bent.”
Als schrijfster had jij steeds de controle over de wereld die je creëerde in je boeken. Maar nu was je – en ben je nog steeds – overgeleverd aan het lot.
“Dat is heel moeilijk, ja. Tijdens de operatie hebben de dokters geprobeerd zo veel mogelijk van de tumor weg te halen. Je kunt het vergelijken met de wortels van een plant: de bloem boven de grond zie je, maar de wortels blijven zitten. De chemo en bestralingen moeten voorkomen dat die wortels opnieuw gaan groeien. Ik heb aelke drie maanden een scan en tot nu toe waren ze allemaal goed, maar het is een feit dat niemand weet wat er gaat gebeuren. En dat is zwaar, want ik ben gewend om mijn hele leven te controleren en nu moet ik het loslaten – ik weet niet hoe dit verhaal zal aflopen.”
Ik weet dat het irrationeel is, maar toen ik de diagnose kreeg, herinner ik me dat ik dacht: ‘Nee, nee, nee. Dit is fout. Ik kan geen kanker hebben, want ik heb vijf kinderen!
Na je zware hersenoperatie werd je wakker en wist je niks meer. Dat moet afschuwelijk zijn voor iemand die leeft van zinnen neerpennen.
“Mijn brein was één en al chaos toen ik wakker werd. Ik probeerde steeds uit bed te komen maar vergat dat ik niet kon lopen. Overal hingen briefjes: ‘Bel verpleegster, val niet!’ En ik kon mijn woorden niet meer vinden. Ik keek naar iets en wist niet meer hoe het heette. Het was een vreselijke shock, ik wist op dat moment niet of ik ooit nog zou kunnen schrijven. Ik dicteerde alle gedachten op mijn telefoon, dat voelde als een soort dagboek voor mezelf of de kinderen later. Pas later, toen de woorden en de zinnen terugkwamen, dacht ik: eigenlijk kan ik hier een boek van maken.”
Er zitten veel gevoelens in je boek – angst, machteloosheid, woede, verdriet – maar ook schuldgevoel. Waarom?
“Ik weet dat het irrationeel is, maar toen ik de diagnose kreeg, herinner ik me dat ik dacht: ‘Nee, nee, nee. Dit is fout. Ik kan geen kanker hebben, want ik heb vijf kinderen!’ Bijna alsof iets hierboven zou zeggen: ‘Oh, juist. Je hebt vijf kinderen. Oké, dan krijg jij geen kanker.’ Zo werkt het natuurljk niet. Maar ik voelde me – en voel me nog altijd – erg schuldig. Ik ben vaak moe, ik ben niet meer de aanwezige en vrolijke moeder die ik vroeger was. Ik slaap veel, ga meestal naar bed vóór hen. De kinderen zijn tussen de 12 en 28, ze begrijpen het wel, hoor. Maar ik worstel ermee, ik hoop dat ik nog steeds een goede moeder ben voor hen.”
Na de operatie kon ik mijn woorden niet meer vinden. Ik keek naar iets en wist niet meer hoe het heette.
Eerlijk Sophie, ik heb best vaak moeten lachen tijdens het lezen. Als je naar de bestralingen moest, deed je alsof je in een luxe spa was. Hoe belangrijk was die humor voor je?
“Heel belangrijk! Ik herinner me dat de verpleegsters me probeerden gerust te stellen. ‘Doe alsof je op het strand bent!’ En ik zei: ‘O, ik doe alsof ik in een spa ben!’ Het is een soortgelijke ervaring. Je ligt daar maar, mensen in uniform doen dingen met je. Een andere manier om mezelf op te vrolijken, was doen alsof mijn man en ik op minivakantie waren in het ziekenhuis. Hij bleef soms slapen in een bed naast het mijne. ‘Oh, wat een mooi hotel!’ zeiden we tegen elkaar. ‘Zullen we roomservice bestellen?’ Dat is gewoon wie ik ben denk ik. Ik probeer altijd het positieve te zien, wat er ook gebeurt.”
Hoe voel je je vandaag?
“Ik heb nog steeds elke zes weken chemotherapie en ik neem heel veel medicatie. Ik kan me moeilijk concenteren, dus dat is echt lastig, want deze pil moet op dit tijdstip worden ingenomen, deze pil mét eten, die andere pil zonder eten… Ik heb het geluk dat mijn man Henry me daarbij helpt. Maar verder gaat het goed. We zijn er nog steeds, ik voel me gezegend met mijn gezin. Elke dag is een oefening in loslaten. Ik maak alleen plannen voor vandaag en morgen. Ook als romanschrijver is dat pittig, want elk boek is een langetemijnproject. Dat kan dus niet meer. Maar ik probeer als een boot mezelf door de stroom te laten meevoeren, alleen zo lukt het om erdoorheen te komen.”
Over ‘Hoe voelt het?’ van Sophie Kinsella
Eve Monroe is een liefhebbende moeder, echtgenote en bestsellerauteur. Ze heeft net een nieuw boek afgerond en haar uitgever heeft een grootse en chique lancering voorbereid – alles wijst erop dat dit weer een groot succes gaat worden. Dan wordt ze wakker in een ziekenhuiskamer en krijgt ze te horen dat ze is geopereerd aan een kwaadaardige tumor in haar hersenen. Wat volgt is een aangrijpend verhaal over iemand die moet leren leven in een nieuwe werkelijkheid die totaal anders is dan die waaraan ze gewend was, zonder te weten hoelang het voor haar gaat duren (The House of Books, 17,99 euro).
Meer tips:
Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!