Wil de échte Gert Verhulst nu opstaan?
Studio 100 loopt gesmeerd, maar hoe zit het eigenlijk met de radertjes in het hoofd van Gert Verhulst?
Gert, het baasje van Samson
Ik steek meteen van wal met je grote liefde: Samson. Naar het schijnt roepen veel mensen “woef” naar je…
“Vandaag heb ik er nog niet te veel last van gehad. Ik ben namelijk nog niet buiten geweest – buiten de gebouwen van Studio 100, bedoel ik. En hierbinnen valt dat nog wel mee.” Hans Bourlon, mede-manager van het jaar, komt even tussenbeide en grinnikt: “Tenzij aan de receptie, soms!”
Werkt dat niet op de zenuwen?
“Nee, want het is een vorm van herkenning en eigenlijk ook érkenning. Mensen laten nu eenmaal graag weten dat ze je herkend hebben. En de meesten denken dat ze zeer origineel zijn met die “woef”. Het is niet aan mij om te zeggen dat dat niet het geval is.”
Gert, de beroemde
De kleine Gert wilde beroemd worden. Is het zo leuk als je verwachtte?
“Goh, ik was achttien toen ik begon te presenteren, ik ben er nu 41, ik ben dus al meer dan de helft van mijn leven beroemd. Ik sta daar eigenlijk niet meer bij stil. Ik kan me ook niet meer voorstellen hoe het zou zijn zonder. Maar ik kick er zeker niet op. Plus…dat is ook heel relatief hé. Als ik naar Frankrijik of Wallonië ga, kent niemand me nog. Ik vind dat een fijn gevoel. Als kind wilde ik inderdaad heel graag beroemd worden. Omdat ik nogal graag in de belangstelling stond, zeker?”
Gert, de manager
Je noemt je zelf geen zakenman. Toch schop je het tot manager van het jaar. Straf…
“Wat is een zakenman? Voor mij is dat iemand voor wie “zaken” op de eerste plaats komen. En “zaken” betekent “geld verdienen”. Dat is nooit een doel geweest. Ik heb altijd dingen willen creëren. Maar als je creatief wilt zijn, en je wilt een goed idee goed uitwerken, is er geld nodig. En zodra er geld bij komt kijken, moet je structuren opzetten om die dingen georganiseerd te krijgen. Voor we het wisten hadden we een bedrijf waar meer dan honderd mensen werkten.”
Gert, de workaholic
God schiep de zevende dag om te rusten. Maar da’s niks voor jou?
“Wat is rusten hé… Ik heb 18 jaar gewerkt, maar nooit het gevoel gehad dat ik gewerkt heb. Maar het klopt dat ik een bezige bij ben, ik heb het moeilijk om te niksen. Dat is de laatste jaren verbeterd. Nu kan ik al eens een dagske in de zetel liggen zonder daar een enorm schuldgevoel over te hebben.”
Lees het volledige interview met Gert Verhulst in Libelle 06 (6 februari 2009)