Jill houdt samen met Veerle en hun andere collega’s de meest hartverwarmende bloemenwinkel ooit open

In het hart van Antwerpen-Berchem, in de Diksmuidelaan nummer dertig, vind je de prachtige bloemenwinkel Olivia Bloom. Maar vergis je niet, want het is niet zomaar een bloemenwinkel… Met dank aan Jill en Veerle!

Nichtje Liesa

“ ‘Jij moet Olivia zijn’, begint oprichtster Jill haar verhaal. “Nieuwe klanten denken meestal dat ik de winkel naar mezelf heb genoemd, maar Olivia is eigenlijk de naam van mijn dochter. (lacht) In het embleem zie je dan een bloem in de handen van mijn zoon. Met Olivia Bloom wil ik hen waarden meegeven die ze hopelijk meenemen in hun volwassen leven. Dat iederéén gelijk is, dat iedereen een kans verdient. Al had ik de winkel evenzeer Liesa Bloom kunnen noemen, want als ik eerlijk ben, is mijn nichtje Liesa de inspiratie geweest voor deze bloemenwinkel.”

Jills nichtje Liesa heeft een mentale kwetsbaarheid waardoor ze moeilijk voor zichzelf kan zorgen. “Haar mama, mijn tante, die in mijn jeugd zo ontzettend belangrijk geweest is, vroeg zich dikwijls luidop af of ze ooit een waardige plek zou kunnen vinden waar haar dochter haar dagen zinvol zou kunnen spenderen. Omdat ik een tiental jaar geleden wat meer tijd had, nam ik Liesa mee naar de bloemschikles. Die momenten samen waren zo hartverwarmend.

Op dat moment leek alles wat ik in mijn leven al had gedaan zo zinloos, op het bloemschikken na, en wist ik gewoon dat dát was wat ik op een dag wilde proberen: een warme en creatieve tewerkstellingsplek beginnen, samen met mensen voor wie het leven niet vanzelfsprekend is.”

Kom maar op

Tien jaar spookte het idee door Jills hoofd, tot haar grote droom begin 2021 realiteit werd. “Maar dan als bloemenwinkel. (lacht) En of het een succes is! Vandaag houden zo’n tweeëntwintig mensen de winkel draaiende, van wie de meesten een mentale kwetsbaarheid of een motorische beperking hebben. Zo is Kaat een jongedame met het syndroom van Down, terwijl Carmen en Peter een integratietraject volgen om hun zelfvertrouwen opnieuw op te krikken nadat ze lange tijd werkloos waren.

Myrthe en Salima zijn dan weer het sterke duo dat instaat voor het plooien van de verpakkingen. Sarah en Anna zijn ontzettend creatief, en leven zich het liefst uit in het atelier. Onze spring-in-’t-veld Nick is dan weer organisatorisch sterk. Hem zie je drie dagen per week achter de kassa staan. Het zijn stuk voor stuk unieke mensen, die elk hun eigen parcours afleggen.”

En dan is er nog Veerle, een vrolijke dame met een fysieke beperking die dankzij begeleid wonen bij Olivia Bloom terechtkwam. “Elke woensdag en vrijdag vind je me in de winkel terug. ’s Morgens begin ik meestal met het kuisen van de bloemen, een heus karwei. Als dat gedaan is, neem ik de kassa voor mijn rekening of zet ik de winkel op orde. Het moet proper zijn, hé! Waar ik het moeilijker mee heb, is het bloemschikken zelf. Die fijne motoriek, da’s lastig. Maar Jill daagt me geregeld uit, en maar goed ook. Dan laat ze me de verpakkingen plooien of moet ik de potjes vullen met steekschuim. Ik ben dan misschien niet de snelste, maar het gaat wel elke keer beter en beter.”

Iedereen onmisbaar

Jill krijgt regelmatig complimenten van haar klanten, maar die neemt ze liever niet alleen in ontvangst. “Olivia Bloom is alles behalve een ík-verhaal. Kaat, Mieke, Els, Nick, Ibe, Veerle… ze zijn allemaal zo onmisbaar. Met z’n allen willen we laten zien dat iedereen, ook de mensen voor wie het leven niet vanzelfsprekend is, van betekenis kan zijn. Bij Olivia Bloom zeggen we dikwijls dat we elkaar waarderen. Dat is zo belangrijk, gewaardeerd worden.”

Iedereen die een bloemenwinkel heeft, of ooit heeft gehad, weet dat het niet altijd makkelijk is. “Bloemen kun je geen weken laten liggen, en dat geeft soms wel wat stress. Maar dan is er Veerle, die me telkens weer tot rust brengt. ‘Alles komt goed’, zegt ze dan. Of dat ik eens wat meer aan mezelf moet denken. Geweldig, toch?”

Wijze levenslessen

Veerle staat bij Olivia Bloom bekend om haar wijze levenslessen. “Als ik zie dat Jill gebukt gaat onder de stress, dan stel ik haar voor twee keuzes: ofwel gaat ze in een hoekje wenen en zegt ze tegen zichzelf dat ze het niét kan, ofwel praat ze zichzelf terug moed in en gaat ze ervoor. Tot nu toe ging ze steevast voor het laatste.” (lacht)

Eigenlijk zouden we toch allemaal een Veerle moeten hebben? “Absoluut”, knikt Jill instemmend. “Het leven is niet vanzelfsprekend voor haar, en toch weet ze mij als geen ander te motiveren, zelfs te inspireren. Ongelooflijk, toch? Ik hoop dan ook dat het verhaal van Olivia Bloom nog lang niet ten einde is, en dat al die prachtige mensen nog lang mogen meeschrijven aan dit warme bloemenverhaal.”

Meer mooie verhalen van verbondenheid:

• Kleindochter Agnes kan zich geen leven zónder haar grootmoeder inbeelden
• Marieke leeft verder met een nier van haar zus Evelien
• Vriendinnen Marleen en Els trokken er een half jaar lang elke zaterdag samen op uit

Volg ons op Facebook, Instagram, Pinterest en schrijf je in op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van alle nieuwtjes!